Miljardair Jeff Bezos (Amazon) vertelt hoe typische dag er voor hem uitziet en het contrasteert nogal met wat zijn personeel moet doorstaan

Slaap blijkt bijzonder belangrijk te zijn voor Bezos, iets wat hij al eerder in interviews te kennen gaf. “Ik ga vroeg slapen en sta vroeg op”, zegt hij. “En ik zorg dat ik 8 uur slaap per nacht heb. Tenzij ik reis en van tijdzone verander. Het is niet altijd mogelijk om die uren te halen, maar ik ben er toch op gefocust. Als ik 8 uur slaap, kan ik beter denken, heb ik meer energie en ben ik beter gezind.”

Als hij ’s morgens op is, neemt hij tijd voor zichzelf en zijn gezin. “Ik vind het leuk om de krant te lezen en koffie te drinken”, gaat hij verder. “Ik geniet ervan om te ontbijten met mijn kinderen voor ze naar school vertrekken. Die qualitytime is erg belangrijk voor me.”


Zijn belangrijkste meetings, laat hij ’s morgens plaatsvinden. “Mijn eerste vergadering staat altijd gepland om 10 uur”, klinkt het. “De meetings die het meeste van mijn IQ vragen, doe ik voor de middag. Alles wat mentaal een uitdaging vormt, komt aan bod om 10 uur.” (lees hieronder verder)

Als hij moe wordt, trekt hij er onverbiddelijk de stekker uit. Op het einde van de dag probeert hij dan ook geen belangrijke beslissingen meer te nemen. “Tegen 17 uur heb ik al het gevoel dat ik niet meer over dingen kan nadenken. Ik schuif dan alles door naar de volgende ochtend om 10 uur”, lacht hij. “Als leidinggevende word je betaald om een klein aantal heel belangrijke beslissingen te nemen, niet om er duizenden beslissingen per dag door te jagen. Als je niet goed voor jezelf zorgt, zal de kwaliteit van die beslissingen minder goed zijn, omdat je moe of humeurig bent.”

De uitspraken van Bezos contrasteren nogal met de verhalen die zijn personeel vertelt over de werkomstandigheden in het bedrijf. Zo spraken journalisten van de Amerikaanse krant The New York Times drie jaar geleden met meer dan 100 (ex-)werknemers van het hoofdkantoor van Amazon en daaruit bleek dat zij af te rekenen hadden met een onredelijk hoge werkdruk. “Er was een vaste grap op kantoor dat als het over de balans tussen werk en privé ging, werk eerst kwam, daarna privé en als laatste de zoektocht naar de balans”, klonk het onder meer bij een voormalige werkkracht. (lees hieronder verder)

Anderen hadden het over werkweken van minimaal 80 uur, die geen rekening hielden met zon- en feestdagen. “Ik heb eens vier dagen op rij niet geslapen”, aldus een medewerkster. Er waren ook verhalen over extreme competitiviteit en een nietsontziende cultuur. Werknemers die bijvoorbeeld kanker kregen of voor familie moesten zorgen, kregen snoeiharde kritiek.

In de distributiecentra bleek het al niet veel beter. Een journalist van de Britse krant Daily Mirror ging vorig jaar vijf weken undercover in een vestiging in Tilbury, niet ver van Londen. Volgens hem werd het personeel er behandeld “als vee” en mocht het niet rusten. Het was soms zo moe dat het staande in slaap viel, klonk het. Soms moest zelfs een ambulance ter plaatse komen. Sommigen moesten werkweken draaien van 55 uur, ónder het minimumloon.

Amazon reageerde telkens dat het “een veilige en positieve werkplaats biedt” aan zijn personeel. “We zijn trots op het feit dat we duizenden banen hebben gecreëerd de jongste jaren. De targets baseren we op eerdere resultaten van ons personeel”, klonk het onder meer.