Schauvliege besluit nu dat ‘de hinder en de effecten op mens en milieu en de risico’s voor de externe veiligheid niet tot een aanvaardbaar niveau kunnen worden beperkt’.

Tegen het slachthuis, volgens de uitbaters het grootste varkensslachthuis van het land, wordt al jaren geprotesteerd door een buurtcomité en de gemeente Westerlo zelf.

Enkele van hun argumenten zijn de ligging van de site op twintig meter van een kerkhof, geur- en lawaaihinder en de waterhuishouding. De provincie Antwerpen keurde begin 2015 toch een milieuvergunning goed, ondanks honderden bezwaarschriften en twee petities. In beroep verleende ook minister Schauvliege later dat jaar een vergunning. Intussen is het slachthuis gebouwd en ook operationeel.

Op 29 maart van dit jaar vernietigde de Raad van State echter de vergunning omdat er onvoldoende rekening zou zijn gehouden met ‘de intrinsieke kenmerken van het kerkhof’ en de beperkingen die daaruit voortvloeien qua geurhinder en geluidshinder. De minister kreeg het dossier zo opnieuw in handen, terwijl het bedrijf actief bleef op basis van de beslissing van de provincie.

‘Sereniteit kerkhof in gedrang’

Hoewel minister Schauvliege gunstige adviezen kreeg van het Agentschap Wegen en Verkeer, tweemaal het departement Omgeving (ruimte en milieu), tweemaal de Vlaamse Milieumaatschappij (ecologisch toezicht en waterbeheer) en de gewestelijke omgevingsvergunningscommissie, heeft ze nu beslist geen vergunning te verlenen. ‘De geurhinder en de hinder door transporten brengen de sereniteit van het kerkhof in het gedrang en zijn niet verenigbaar met de functies die een kerkhof wordt geacht te vervullen’, klinkt het bij haar kabinet.

De uitbaters van het slachthuis benadrukten eerder dat ze ‘er steeds alles aan doen de impact op de ruime omgeving tot een minimum te herleiden’.