Talk of the town in Kortessem: het dubbelleven van de priester
Zelfs zijn trouwste kerkgangers hadden niet in de gaten dat A.B. een geheime relatie onderhield. En zijn vriend had er geen benul van dat hij priester was. In het Limburgse Kortessem halen ze de schouders op: “Schaf dat celibaat toch gewoon af.”
Een krant die al uitverkocht is om 10 uur ‘s ochtends? Een krantenhandelaar verkneukelt zich meestal om veel minder, maar die in Kortessem slaakt een diepe zucht bij het lege plekje aan de toonbank waar normaal Het Belang van Limburg ligt. “Moet dat nu echt in de krant staan? Dat zijn toch onze zaken niet.” Hij heeft het over het grote verhaal over pastoor A.B., de man die al zo’n tien jaar de dienst uitmaakt in de zes parochies van Kortessem. “Plots zag ik E.H. voor zijn naam staan”, titelt het stuk.
A.B. heeft het allemaal te danken aan die twee luttele letters, die staan voor ‘eerwaarde heer’. Die gingen zijn naam vooraf op het rouwkaartje van zijn moeder, een kaartje dat de priester na wat aandringen had opgestuurd naar de veertiger met wie hij al drie jaar een relatie had.
“Toen kwam ik erachter dat ik al die jaren een relatie had gehad met een priester. Ik ben die dag helemaal ingestort”, leest het relaas van de vriend. Die vond het plausibel dat pastoor A.B. – die zich sinds hun ontmoeting op de holebi-datingsite Bullchat voordeed als ‘Stef’ – hem nooit thuis kon ontvangen “omdat zijn moeder niet wist dat hij homo is”. Ook dat bleek een leugen: de vrouw woonde al vijf jaar in een rusthuis.
‘Ik schrok. Maar boos? Die man heeft ook gevoelens zoals u en ik’
Achterklap
“Echt een verhaaltje voor in de Kwik”, grijnst een tooghanger in een café aan het kerkplein over dat dubbelleven. “Je weet wel, dat roddelblaadje van vroeger.” Een verloren gegane versie van Story met iets pikantere achterklap, zo blijkt.
Verder dan roddelen gaat de interesse dan ook niet. “Wat wil je, het is hier niet meteen een stormloop om de priester te horen. Er gaan op zondag nog 50 à 60 gelovige zieltjes naar de kerk”, zegt de man. Zijn vriend noemt de kerk steevast ‘ijzerwinkel’. “Twee zaken waar ik al jaren niet meer kom.”
Alleen de biecht houdt blijkbaar stand, want die blijft in dit kleine dorpje, ook tegenover journalisten, steevast anoniem.
En toch. Je kunt veel zeggen en schrijven over Kortessem, ze beseffen daar wel dat het 2018 is. Zelfs de meest gelovige inwoners vallen niet over de homoseksuele geaardheid van de pastoor. “Ik was geschrokken, omdat ik elke week naar de mis ga en niets van die relatie gemerkt had”, zegt de gepensioneerde André (77), die vanuit zijn raam toekijkt hoe de kerstmarkt rond de kerk wordt opgebouwd. “Maar boos? Die man heeft ook maar gevoelens zoals u en ik. Schaf dat celibaat toch gewoon af.”
Niet de geaardheid of de relatie blijken de talk of the town, wel de ironie die erachter schuilgaat. “U kent zijn renommee?”, vraagt Anja (65). “Het is een oerconservatieve priester, die zijn missen soms nog in het Latijn deed.”
Zo zijn er nog verhalen: een katholieke man wiens uitvaart hij weigerde omdat die euthanasie gepleegd had, en doopsels of vormsels die hij families ontzegde. “Als je zo strikt de regeltjes van de paus volgt, moet je jezelf niet boven de wet plaatsen”, valt in café ‘t Raedthuijs het woord ‘karma’.
‘U kent zijn renommee toch? Het is een oerconservatieve priester, die zijn missen soms nog in het Latijn deed’
Ivoren toren
“De man was al lang ziek”, zegt een bron die nauw bij de parochiale werking is betrokken. Ook deze keer gaat het niet over geaardheid, wel over karakter. “Grootheidswaanzin of geloofswaanzin, hij stond in elk geval niet open voor dialoog met de mensen.”
Die ivorentorenmentaliteit keert in meerdere gesprekken terug. De pastoor kende ‘zijn volk’ niet, en het volk kende blijkbaar ook de pastoor niet, getuige daarvan het dubbelleven.
De priester zelf was telefonisch niet bereikbaar voor commentaar. Bij het bisdom bevestigen ze dat uit afzonderlijke gesprekken met zowel de priester als de vriend bleek “dat er voldoende redenen waren om de aangebrachte feiten als ernstig te beschouwen”. A.B. werd woensdag preventief geschorst door het bisdom, in afwachting van verdere gesprekken.
Vreemd genoeg wekt net dat bericht boosheid op bij de parochiebron. “Er zijn genoeg signalen naar het bisdom gestuurd dat het fout liep op al die andere vlakken, maar er is hem altijd een hand boven het hoofd gehouden. Zijn geaardheid, met de schandpaal die nu volgt, had nooit een issue mogen zijn. Dat krijg je als je iemand iets tegennatuurlijks doet beloven. Iedereen heeft nood aan affectie.”