VIDEO. Een stunt van formaat: zwak Club Brugge gaat na rood Poulain én knullige owngoal Decarli ten onder op de Freethiel

Bericht aan de kalendermaker van de KBVB: gelieve Club Brugge niet meer op vrijdagavond te programmeren. Toch zeker niet in de aanloop naar een Champions Leaguematch – een tip voor de toekomst. ’t Doet gewoonweg te veel pijn aan de ogen. Zelfs als voetballiefhebber. Thuis tegen Lokeren, Waasland-Beveren en Zulte Waregem was het al van dat, gisteravond bleek niet anders. Puur uit armoe begonnen we door het lokale W-B Magazine te bladeren.

“In slechte tijden, ken je je echte vrienden. Als we samen klimmen, kunnen we het halen. De berg is steil, maar niet onoverkomelijk.” Je zal maar clubmedewerker in het Waasland zijn en dergelijke tekstjes moeten schrijven.

Zou hij er zelf de humor van ingezien hebben, de stadionomroeper, toen hij een vijftal minuten voor de aftrap riep: “Waar zijn de supporters van Waasland-Beveren?” De Freethiel is vergane glorie – je voelt de heimwee naar de grootse avonden toen Jean-Marie nog in doel stond, in plaats van in de tribune. Wel, Club hielp doodleuk mee aan de tristesse. Zo swingend het vorige zondag nog Standard tureluurs draaide, zo harkend presenteerde de uittredende landskampioen zich gisteren. Omzeggens geen creativiteit, geen tempo en evenmin precisie. Als Hans Vanaken een mindere dag kent – kán gebeuren – , straalt dat af op alles wat blauw en zwart kleurt. Níemand die in staat is zijn vernuft te imiteren.

Een stervend kopballetje van Ngonge: ziedaar de enige noemenswaardige kans van Club voor de koffie. Waasland-Beveren deed niet veel beter. Het tegendeel had verbaasd. Het is veelal willen maar niet kunnen. Maakt niet uit of het Adnan Custovic, Yannick Ferrera of José Mourinho is die in die witte rechthoek langs het veld staat.

De duim ging al snel de lucht in – de tweede helft was net afgetrapt. Alleen voor Roef trapte Vormer beheerst binnen. Wat zal het hem deugd gedaan hebben. Achtervolgd door zijn unieke statistieken van vorig seizoen (13 goals, 19 assists) vloeken de huidige verwachtingen met de realiteit. De tol van de roem. Nooit zal-ie nog zo’n jaar kennen. Vormer zit begin december 2018 aan twee competitiegoals. ’t Maakte zijn blijdschap er niet minder op.

Wesley besloot enkele tellen later nog op Roef, waarna De Grote Leegte volgde. Je kon zó het scenario voorspellen. Te meer omdat je als coach met deze Poulain en zeker met Decarli nooit op je gemak kan zijn. Solide verdedigen associeer je niet met dat duo. Poulain sloeg in het slotkwartier een bal uit doel: penalty en rood – na tussenkomst van de VAR. Forte aarzelde niet: 1-1.

Het schrijnendste van de avond moest dan evenwel nog plaatsvinden. Nadat hij eerst een hoekschop domweg had weggegeven – niemand die in zijn buurt stond – , knikte Decarli – wéér alleen – vijf minuten voor affluiten een scherpe voorzet voorbij zijn eigen doelman. Al duikend. Zoals Robin van Persie op het WK in Brazilië, tegen Spanje. Geniaal was dat. Over de kopie van Decarli zwijgen we beter. Kabouter Kluns.

Je moet het maar kunnen. Als eerste ploeg dit seizoen verliezen op de Freethiel – veertig W-B-fans zongen ruim na affluiten hun stembanden schor. De laatste uitzege van Club dateert intussen al van twee en een halve maand geleden, op AA Gent. Vrolijk word je als topclub niet van zo’n 2 op 15 buitenshuis.

Zouden ze in Brugge trouwens niet stiekem blij zijn dat er dinsdag een einde komt aan hun Champions Leaguecampagne?