'Gevallen is de regering-Michel gisteravond nog steeds niet. Met een aan therapeutische hardnekkigheid grenzende moed der wanhoop vecht ze voor haar voortbestaan', schrijft Jan Segers in Het Laatste Nieuws.

Maar, zo zegt hij, de MR en de N-VA houden de regering niet in leven 'uit collegiale solidariteit, wel uit welbegrepen eigenbelang'. 'Wie een regering laat vallen, weten ze, betaalt doorgaans het gelag. En dus blijven N-VA en MR, zelfs nu ze met getrokken messen tegenover elkaar staan, elkaars dierbaarste vijand.'

Een gelijkaardig geluid in Le Soir. Béatrice Delvaux beschrijft niet alleen de vaagheid van de premier - Mais qu'est-ce qu'il a dit? - ze verwijt hem die vaagheid ook. De MR en de N-VA spelen poker, zegt ze, en denken weg te komen met een vaag compromis waarbij ze allebei winnen. Maar op die manier zetten ze de geloofwaardigheid van de politiek op het spel.

In Het Nieuwsblad schrijft Peter Mijlemans dat de regering zwaar gehavend uit de strijd komt. 'Eén van de vier poten van de regering (de N-VA, red) was al gebroken. Een paard wordt dan al uit genade een snelle dood gegund. Gisteren werden nog twee poten gekneusd door Michels voorzichtige geste naar N-VA: die van Open VLD en CD&V, die het onderhand gehad hebben met N-VA. De premier lijkt echt nog te denken dat hij in mei met die kreupele knol de eindstreep nog kan halen als triomfator.'

Ook Gazet van Antwerpen en Het Belang van Limburg denken niet dat het paard van deze regering nog ver geraakt, ondanks de vele dossiers die Michel I nog wachten.

'De crash blijft onafwendbaar. Winnaars en verliezers zijn er eventjes niet, maar de meest tevreden partij was gisterenavond vermoedelijk N-VA', aldus Dirk Hendrikx in Gazet van Antwerpen. 'Premier Michel is wel heel erg goed in het rekken van de doodsstrijd van deze regering. Maar de deadline ligt op 19 december in New York', aldus Liliana Casagrande in Het Belang van Limburg.

In De Morgen zingt Bart Eeckhout de lof van het parlementaire debat gisteren. 'Het is nog altijd waarschijnlijk dat die de regering-Michel de kop kan kosten. Maar hoe het ook afloopt: het zinderende eindspel dat dan aan die neergang zal zijn voorafgegaan, heeft een parlementaire democratie op volle kracht getoond. Eindelijk.'

En ook in onze krant las u hoe Karel Verhoeven het debat gisteren een democratisch feest noemde. Maar hij is wel pessimistisch over het voortbestaan van de regering. 'Voor strategen blijft het de komende dagen smullen. Maar het komt niet meer goed. De onmacht regeert.'

De Tijd heeft vanmorgen aandacht voor de reactie van de Franse president Macron op het protest van de gele hesjes. In L'Echo en La Libre Belgique gaat het over Paul Magnette die de Europese lijst trekt maar niet gaat zetelen in het Europees parlement.