Rani De Coninck is klaar voor de finale van ‘De Slimste Mens’: “Mijn enige ambities zijn plezier beleven en mezelf blijven”

Ze overleefde zes afleveringen, en dus maakt Rani De Coninck dit jaar kans om het tijdens de finaleweken tot ‘De Slimste Mens ter Wereld’ te schoppen. Ze verliest er haar aangeboren nuchterheid niet bij. “Ik was al heel tevreden toen ik op de eerste opnamedag geen finalespel moest spelen. Dat was al beter dan tijdens mijn vorige deelname,” aldus Rani. “Ik blijk dingen te weten waarvan ik niet wist dat ik ze weet (lacht). Het kan voor mij dus al niet meer stuk.”

“Ik ben niet echt competitief. Voor de leute wil ik zo lang mogelijk in het programma blijven, maar het is allemaal zo relatief. Wat is slim zijn? Ik spéél het spel ernstig, maar ik neem het niet zo ernstig. Geraak ik bij de laatste twee finalisten, dan wordt dat natuurlijk even sterven. Maar haal ik het niet, dan ga ik even happy en fier naar huis.”

“Eigenlijk niet. Vóór de opnames heb ik zowel met mijn jongste als met mijn oudste zoon één keer het gezelschapsspel van ‘De Slimste Mens’ gespeeld. En het is natuurlijk een voordeel dat ik elke dag radio maak bij Joe. Ik hoor en zie heel wat, maar door de druk in de ­deelnemersstoel vergeet je de mafste dingen eerst.”

“Natuurlijk is het antwoord rode hond! Ik begrijp nog altijd niet dat Wouter Vandenhaute chihuahua antwoordde en ik bulldog. Hilarisch toch?! Bij dat fragment lig ik nog altijd plat van het lachen. Ach, ik heb er geen probleem mee om onderuit te gaan op tv. Kom hier zelf maar eens zitten, hé (lacht)!”

(Lees verder onder de foto)

“Iedereen is heel enthousiast, ze komen supporteren tijdens de finale. Alleen mijn dochter Dora (22) kan er niet bij zijn, zij zit met een Erasmus-beurs in Frankrijk. Ze stuurt me wel bemoedigende sms’jes, want ze vindt het verschrikkelijk om dit te missen. Mijn partner Laurens vindt het vooral tof dat ik onder zo’n druk toch nog zoveel plezier kan beleven en mezelf kan blijven. En dat is ook míjn enige ambitie. “

“Daarvoor waren de ontmoetingen meestal te kort (lacht). Het was vooral een fijn weerzien met ­Wouter Vandenhaute, die ik al 26 jaar ken. Leuk dat ik een paar keer tegen hem heb mogen strijden.”

“Ik amuseer me enorm bij Joe, met het programma dat ik samen met Raf Van Brussel presenteer. Ik zie wel wat er op mijn pad komt. Vragen ze mij voor een interessant televisieprogramma, dan zeg ik volmondig ‘ja’. Maar komt dat niet, ook goed. Ik laat het leven gewoon op me afkomen. En dat werkt al 27 jaar prima.”

“Dat is weer een goed voorbeeld van een trein waar ik op gesprongen ben omdat die vraag me werd gesteld. Als kind schreef ik al graag, dus waarom niet? Ik wil vooral mijn ervaringen delen met mensen die met hetzelfde probleem kampen als ik: je huishouden organiseren als je het heel druk hebt, en tegelijkertijd elke dag bewust kiezen voor lekker en vers eten. Ik heb dat mezelf aangeleerd en wil die kennis nu delen.”

(Lees verder onder de foto)

“Slagen als mama is misschien te sterk uitgedrukt. Ik doe mijn best om elke dag werk en gezin te combineren, tijd voor mezelf over te houden en te genieten van het leven. Onze kinderen Beau (24), Dora en Leon (9) zijn nu wel iets ouder, maar kinderen hebben altijd wel wat zorg en begeleiding nodig, hoe oud ze ook zijn.”

“Nee, ik wist dat het echt iets voor hem was. Maar voor alle duidelijkheid: hij ambieert geen mediacarrière. Beau studeert sportmanagement. Het was voor hem wel een onvergetelijke reis, en door de confrontatie met het leven van een jongere daar, denk ik wel dat hij nog dankbaarder in het leven staat en nóg bewuster leeft. Al was hij altijd al wel heel evenwichtig en verstandig. Ik ben heel trots op hem - en op mijn andere kinderen. “