Testosterontweet: zou dat woord zijn uitgevonden om het getwitter van Theo Francken mee te omschrijven?

Het einde van het jaar nadert sneller dan het paard van Sinterklaas onlangs over onze daken huppelde, en dus is het moment van de lijstjes opnieuw aangebroken. Je kunt ze haten maar zelf hou ik ervan, omdat ze een manier zijn om orde te scheppen in de chaos. Bovendien maken ze in tijden waarin er (te) veel informatie op ons afkomt alles wat beheersbaarder.

Eind november al kwam Van Dale met zijn jaarlijkse lijst: de woorden van het jaar 2018. Zoals elk jaar hebben Vlaanderen en Nederland hun eigen lijst, en omdat ik te weinig plaats heb om alle nieuwkomers op te sommen, licht ik er mijn favorieten uit. Voor de Nederlandse lijst is dat het heerlijke ‘kantlijnsporter’: iemand die een sport beoefent waarvoor het publiek en de media doorgaans weinig aandacht hebben en waarover in de kranten hooguit kleine berichten verschijnen. Kantlijnsporters zijn er helaas te veel, dus dit woord verdient een blijvend leven. 

Op de Vlaamse lijst hou ik het meest van ‘brokkelbrug’ of een brug waar brokken af komen – ons vooral in Brussel zeer welbekend. De twee lijsten laten in elk geval zien dat het Nederlands springlevend is én dat het met de vermeende gevaarlijke invloed van het Engels op onze taal reuze meevalt: het gaat bijna allemaal om samenstellingen van Nederlandse makelij. Een woord dat op zowel de Vlaamse als de Nederlandse lijst staat en voor mij mag winnen (u kunt nog stemmen tot 17 december) is ‘testosterontweet’. Zou dat woord speciaal zijn uitgevonden om het getwitter van Theo Francken mee te omschrijven?