‘Fantastique’, zo staat er te lezen op de sweater van Togui. De spits vindt ­ongetwijfeld ook zijn gloednieuwe ­haarsnit fantastisch. Schrik niet als u hem vanavond in Leuven het veld ziet ­betreden. Togui gaat sinds dinsdag met een blonde coupe door het leven. Net als zijn landgenoot Bagayoko, de vleugelverdediger met vlechten, varieert hij graag met zijn kapsel.

Waarom is een speciale haarsnit zo belangrijk voor Afrikaanse voetballers?

Bagayoko: “Het is zoals met nieuwe ­kleren die je koopt. Je zoekt welke stijl bij je past en verandert afhankelijk van je ­gevoel. Ik denk dat ik al een keer of tien heb geswitcht.” (lacht)

Togui: “Je wil graag om de paar weken je look veranderen. Meestal houd ik mijn ­kapsel twee à drie weken. Ik ben nog jong. Dan mag dat.”

Je hebt William duidelijk al de juiste adresjes getoond, Mamadou.

Bagayoko: “Toen ik nog bij Sint-Truiden voetbalde, ging ik in Luik naar de kapper. Nu in Brussel, aan het Zuidstation. De ­wereld is klein. Moses Simon (ex-AA Gent, red.) heeft me met een goeie kapper in contact gebracht. Zo ging de bal aan het rollen.”

Togui: “Tegenwoordig gaan we vaak ­samen.”

Bagayoko: “William en ik trekken vaak ­samen op in onze vrije tijd. Dat is normaal. Hij woont in ­Mechelen, ik in Everberg.”

De aanwezigheid van Mamadou zal jouw aanpassing wel vergemakkelijkt hebben, William?

Togui: “Absoluut. Ik had nog nooit in ­Europa gevoetbald. De manier van spelen is toch ­anders dan in Afrika. Aan het ­klimaat raak ik niet gewend. Van de warmte naar de koude en omgekeerd. Dat mat een mens af.”

Bagayoko: “Dan ben je nog niet in ­Slovakije geweest (Bagayoko voetbalde er bij Slovan ­Bratislava en Petrzalka, red.). Daar ligt de ­competitie sinds afgelopen weekend stil tot midden februari.”

Met 27 goals werd je vorig seizoen de beste schutter over alle Afrikaanse competities heen, William. KV Mechelen was deze zomer ongetwijfeld niet de enige gegadigde?

Togui: “Klopt. Uit België toonde ook Sint-Truiden interesse. Verder wilden het ­Franse Nancy en een club uit het Zwitserse Lausanne me in huis halen. België heeft door de succesvolle voorbeelden uit het verleden een goeie naam gekregen in Ivoorkust. Het ligt in het hart van Europa. Toen mijn vader zijn goedkeuring gaf, was de keuze snel gemaakt.”

Heeft Mamadou een extra duwtje in de rug gegegeven?

Togui: “Ja, ik heb met hem gesproken. Via mijn manager kwam ik met hem in contact. Hij heeft me overtuigd om hier te tekenen.”

Bagayoko: “Ik kende William al van ­tevoren. Zo gaat dat in Ivoorkust: iedereen kent iedereen. Wanneer je er op vakantie bent, speel je in de wijk vriendenmatchen tegen elkaar. Zo leer je heel snel alle ­voetballers kennen. Wanneer je er op straat wandelt, vragen ze niet om een handtekening zoals in België, maar om geld. Dat is niet altijd even gemakkelijk. Maar net daarom houden we zo van ­Afrika.”

William, je bent vorige zomer 22 geworden. Koos je er bewust voor om pas nu de stap naar Europa te zetten?

Togui: “Je moet in het leven geduld ­oefenen. Van overhaaste beslissingen kan je later spijt hebben. Na mijn passage in Marokko kon ik naar Wit-Rusland en ­Rusland. Toch besloot ik terug te keren naar Ivoorkust, naar SC Gagnoa. Voor je ontwikkeling is het soms beter om een stap terug te zetten, om er vervolgens twee vooruit te zetten. Dankzij mijn topschutterstitel heb ik deze transfer ­afgedwongen.”

De concurrentie in Mechelen is niet min.

Togui: “Klopt. Zeker in de aanval. Met Gustav (Engvall, red.), Igor (De Camargo, red.) en ­Mathieu (Cornet, red.) lopen er nog drie goeie spitsen rond. Het is een ploeg die enorm ­uitgebalanceerd is. En dat is ook nodig als je wil ­promoveren. De ­concurrentie schrikt me niet af. In ­Ivoorkust en Marokko moest ik ook ­vechten voor mijn plaats.”

Bagayoko: “In voetbal beleef je hoogtes en laagtes. Het ene moment speel je, het andere moment zit je op de bank. Concurrentie maakt je ook sterker. We zijn goed gewapend om weer naar 1A te gaan.”

W

ie bij Malinwa terechtkomt, wordt er onderworpen aan een spoedcursus Nederlands. Hoe ver staan jullie al?

Togui: “Het begint te gaan. Ik vergeet nog vaak woorden, maar maak progressie. (Raapt zijn moed bij elkaar wanneer we hem vragen om een mondje Nederlands te spreken) Ik ben ­William. Goedemorgen. Alstublieft.”

Bagayoko: “Manneke, alles goed? (lacht) Ik pik makkelijker op straat woorden en zinnen op dan op school. Dat was in ­Slovakije ook al zo. Door buiten met ­mensen te spreken, leer je de taal sneller.”

Weten jullie hoe de Ivorianen van Beveren kort na de eeuwwisseling Nederlands leerden?

Bagayoko: “Er is mij over die befaamde ­lessen Nederlands al veel verteld, maar ik heb de bewuste video nog niet gezien. Er wordt in Ivoorkust nog vaak over jongens als Eboué en Yaya Touré gesproken. Ze ­behoorden tot een topgeneratie.”

Een van de iconen van het Ivoriaanse voetbal is Barry Boubacar Copa. Je profielfoto op WhatsApp is er eentje met hem, Mamadou.

Bagayoko: “Boubacar is een grote ster in Ivoorkust. Een echt monument. Ik hoor hem vaak. Hij is een enorme steun voor ons.”

Maar Didier Drogba is ongetwijfeld de grootste aller tijden voor jullie?

Togui: “Ja, zonder twijfel.”

Bagayoko: “Copa is van dezelfde generatie, maar Drogba staat er inderdaad nog boven.

Belangrijke afspraak komend jaar voor iedere Ivoriaan: de Africa Cup 2019.

Bagayoko: “Als jonge voetballer doe je er ­alles aan om uit te komen voor je land. De ­Africa Cup is voor ons zoals het EK voor ­jullie.”

Togui: “Het is een droom om van die ­selectie deel uit te maken en tegen al die topnamen te voetballen op een groot ­tornooi. In maart is er nog een overbodig kwalificatieduel tegen Rwanda. En dan volgt de loting.”

Je bent er duidelijk actief mee bezig.

Togui: “Ja absoluut. Dat is normaal. Het is mijn land. Ik wil weten tegen wie Ivoorkust zal uitkomen.”

Jij bent een vertrouwde naam in de selectie, Mamadou. Vrees je door de beperkte speelgelegenheid bij KV voor jouw plaats?

Bagayoko: “Ik ben daar wel mee bezig, ja. In het voetbal kan je niets voorspellen. Tot nu toe was ik erbij. We zullen zien of dat in de ­toekomst ook zo blijft. Aan een transfer in de ­winter denk ik niet. Momenteel ligt de focus op KV Mechelen. In de ­zomer zien we verder.”

Bondscoach Ibrahim Kamara is een oude ­bekende voor jou, William. Dat kan misschien wel wat opleveren?

Togui: “Ik werkte al met hem samen bij de ­nationale jeugd en de beloften. Of dat een voordeel is? Op mijn positie voetballen veel ­talentvolle spelers. Ik moet laten zien dat ik een kans verdien. De weg is nog lang.”

Denk je dat William het niveau van topspitsen als Drogba of Salomon Kalou ooit kan benaderen, Mamadou?

Bagayoko: “In voetbal weet je nooit. Door hard te werken, kan er heel veel. Zoals hij zelf aangeeft: de coach volgt hem al langer en zal dat ook blijven doen. Een deelname aan de ­Africa Cup zou wel veel deuren ­openen. Hij moet erin geloven!”