FINALE! Red Lions draaien Engeland door gehaktmolen (0-6) en gaan voor eerste WK-goud ooit

De ochtend begon met zeer slecht nieuws in India. De voorbije nacht was de vader van Red Lion Simon Gougnard immers overleden. Pierre Gougnard, graag gezien in hockeymiddens en zeer nauw bij de carrière van zijn zoon betrokken, was reeds langer terminaal ziek. In januari verliet Simon Gougnard wegens de gezondheidstoestand van zijn vader nog de stage van de Red Lions in Nieuw-Zeeland. Gougnard besloot de halve finale van het WK te spelen, de Red Lions begonnen de wedstrijd met een rouwband om de arm.

Na een afwachtende start was het Tom Boon die de Lions in de achtste minuut op voorsprong bracht. Florent Van Aubel zette zich door op links, zijn voorzet werd door Boon afgewerkt. Net voor het einde van het eerste kwart verdubbelden de Lions bijna hun voorsprong. Op een harde voorzet van Loïck Luypaert stond Boon weer op de goede plaats, zijn deviatie strandde op de dwarsligger. Op het tweede doelpunt was het echter niet lang wachten. Na vier minuten in het tweede kwart kreeg België een eerste strafcorner. De Engelse keeper Pinner redde het schot van Alexander Hendrickx, maar de bal kwam voor de stick van Gougnard, die de rebound droog binnenschoot.

“Geweldig die goal voor Simon”, aldus Felix Denayer. “Onze ploeg is één grote familie, dat zie je op zulke momenten. Ik speel al sinds mijn jeugd met Simon samen. Hij is zowat mijn hockeybroer en zijn vader stond altijd aan zijn zijde. Ja, dat hij dan scoort, bezorgt je kippenvel. Nu moeten we voor hem ook die WK-titel pakken.”

Drie minuten voor de pauze kreeg Dockier dé kans op een derde treffer. Van Aubel zette mooi voor, maar moederziel alleen voor de keeper liet Dockier de reuzenkans liggen. De Engelsen kwamen in de eerste helft helemaal niet in het stuk voor. Na dertig minuten eenrichtingsverkeer was de 0-2-voorsprong voor de Belgen dan ook oververdiend.

In de tweede helft kregen de Engelsen in de eerste minuut een strafcorner en een kans om terug in de wedstrijd te komen. Het schot van Dixon werd door Van Doren voor de lijn gered. De Engelsen toonden zich strijdvaardiger, maar de controlerende Belgen kwamen niet in problemen. Sterker nog: in de 37ste minuut kwam een verre voorzet van Luypaert via Denayer bij Charlier. De ervaren spits aarzelde niet zette de Lions helemaal op rozen: 0-3. Na een heerlijke counter op een tweede Engelse strafcorner kon Boccard net niet afronden. De vierde Belgische treffer kwam er uiteindelijk toch nog in het derde kwart. De onvermijdelijke Hendrickx zorgde voor twee op twee op strafcorner. Voor de Engelsen was het nu helemaal boeken toe.

Ook in het laatste kwart was het Belgische feestje nog niet ten einde. De strafcorners bleven er aan 100 procent ingaan. Hendrickx – alweer hij – scoorde zijn zevende doelpunt en is voorlopig topscorer van het toernooi. Zeven minuten voor het eindsignaal zorgde Dockier droogweg voor het slotakkoord: 0-6! Zijn misser uit de eerste helft was meteen helemaal vergeten.

“Ja, deze prestatie was helemaal af”, aldus Denayer. “Reeds voor de pauze had de score hoger dan 0-2 kunnen oplopen. Bij dat derde doelpunt was de wedstrijd gespeeld. We verdedigden goed in blok en aan de bal was de controle groot. Of dit het beste België ooit is ? Daar geef ik pas na de finale een antwoord op (lacht). In ieder geval konden we ons aan het einde van de match wat sparen met het oog op de finale. Onze focus ligt nu reeds volledig op die wedstrijd. En morgen ben ik ook nog eens één jaar getrouwd. Ik hoop op een dubbel feest.”

Twee jaar na de finale op de Olympische Spelen mogen de Red Lions nu dus ook naar de finale van het WK. Bevestigen doen onze hockeyjongens al enkele jaren. De manier waarop ze sedert de ‘cross-over’ op dit WK acteren, is echter ongezien. Alle elementen zijn aanwezig om nu die allereerste grote titel veroveren. Afspraak morgen om 14.30 uur voor de strijd om de gouden plak in Bhubaneswar.

Bondscoach Shane McLeod was een tevreden man. “Net als tegen Duitsland leverden we tactisch een perfecte partij af. De spelers voerden hun opdrachten volledig uit”, aldus de Nieuw-Zeelander. De Red Lions maakten na de 0-2 dankbaar gebruik van de ruimte die de Engelsen weggaven in hun jacht op een treffer. “Onze verdedigers kregen steeds meer tijd en ruimte om hun diepe passen te versturen. Arthur Van Doren en Arthur De Sloover zijn daar experts in.”

McLeod was emotioneel, want vrijdagnacht overleed de vader van Simon Gougnard na een slepende ziekte. Als eerbetoon droegen de Red Lions vandaag een zwarte rouwband. “Mentaal was het zeker lastig. De groep was op de hoogte dat het tijdens het toernooi kon gebeuren, maar het blijft toch een zeer, zeer triest moment voor ons.”

In de finale wacht zondag Nederland. “Het maakt niet zoveel uit welke tegenstander het is. In een finale is het altijd lastig. Bovendien zijn mijn spelers uitstekend in vorm.”