De woon-zorgcentra en ziekenhuizen in Vlaanderen houden hun hart vast. Verpleegkundige is een knelpuntberoep, met op dit moment 1.488 vacatures. En dat dreigt de komende jaren nog te verslechteren. Er is de vergrijzing, met een stijgende nood aan complexe zorg tot gevolg en tegelijk veel pensioneringen bij het zorgpersoneel zelf. Maar er is ook een steeds groter probleem met het aantrekken van nieuwe krachten, zo blijkt.

Volgens een telling aan het begin van het academiejaar 2016-2017 volgden toen 9.751 studenten de bacheloropleiding verpleegkunde. Dat aantal is nu gezakt naar 7.317, een daling met een kwart in twee jaar tijd.

Volgens zorgambassadrice Lon Holtzer is de interesse van scholieren nog steeds groot, maar zijn er vooral minder zij-instromers. “Door de aantrekkende economie is het aantal werkzoekenden gedaald. En dus ook het aantal kandidaten dat zich wil omscholen.” De Vlaamse overheid wil daarom een nieuwe bron aanboren.

“Een pak werknemers in bijvoorbeeld de banksector of de retail overweegt een tweede carrière in de zorg. Maar alleen werklozen kunnen tijdens hun omscholing rekenen op steun van de VDAB”, zegt Holtzer. “Dat willen we verhelpen. In het eerste jaar van de opleiding zouden ze een vergoeding kunnen krijgen. Vanaf het tweede jaar zijn ze al zorgkundige en kunnen studenten dus aan de slag, parttime. Die werkuren kunnen dan meetellen als stage.”

Grenzen aan creativiteit

“Vooral in de buurt van grote steden of ziekenhuizen blijven vacatures in woon-zorgcentra nu al vaak lang open”, zegt Patrick Vyncke, directeur ouderenzorg van koepel Zorgnet-Icuro. “Als directie kan je een klein aantal van de vereiste verpleegkundigen vervangen door ander personeel, maar dan verlies je financiering. Een zorgkundige mag bijvoorbeeld ook geen inspuitingen geven.” De creativiteit om tekorten op te vullen kent dus grenzen. “Sinds 2016 duurt de bacheloropleiding ook nog eens vier in plaats van drie jaar. Daardoor studeren volgende zomer zelfs weinig tot geen bachelors af.”