Laatste strijder van de Joodse opstand in het getto van Warschau overleden

Rotem werd in 1924 in Warschau geboren. Hij was pas 15 jaar toen de nazi’s Polen binnenvielen in 1939. Na de Duitse inval verhuisde hij met zijn ouders naar het Joodse getto van de Poolse hoofdstad. Hier werd hij lid van de Joodse Gevechtsorganisatie, die zich verzette tegen de massadeportaties van gettobewoners door de nazi’s, hoewel hij later toegaf zich “in het aangezicht van de vuurkracht van de nazi’s volkomen hulpeloos” te voelen.

Nadat al vele Joden waren gedeporteerd of gedood, brak op 19 april 1943 een openlijke opstand uit. De strijders hielden bijna een maand stand in wat geldt als de grootste Joodse verzetsdaad uit de Tweede Wereldoorlog. Slechts een handvol van de strijders wist de opstand te overleven. In 2013 zei Rotem daarover: “Maar tot op de dag van vandaag twijfel ik of we wel het recht hadden om de beslissing te nemen een opstand te beginnen en daarmee ook om het leven van veel mensen met een week, een dag of twee te verkorten.”

Rotem was een van de weinigen die de opstand overleefden, geholpen door het rioolstelsel in de stad, de hulp van Poolse arbeiders en door de beschutting van de omliggende bossen.

Na de oorlog emigreerde Rotem naar Palestina, het latere Israël.  Daar maakte hij er zijn werk van om de nazi’s ook na de oorlog te vervolgen, tot hij in 1986 met pensioen ging. In 2013 kreeg hij het Grootkruis van Polen van de Orde van Polonia Restituta.

De Israëlische premier Benjamin Netanyahu zei zaterdag dat Rotem “en het verhaal van de opstand voor altijd onderdeel zullen blijven van ons volk”. President Reuven Rivlin zei: “Bedankt voor alles, Kazik, we beloven dat we ons elke dag zullen inzetten voor een humane samenleving.”