Direct naar artikelinhoud
standpunt

Gelooft iemand werkelijk dat Bart De Wever veranderd is, nu de vos de passie preekt?

Gelooft iemand werkelijk dat Bart De Wever veranderd is, nu de vos de passie preekt?
Beeld Eva Beeusaert

Bart Eeckhout is hoofdredacteur van De Morgen.

De middeleeuwse fabel Van den Vos Reynaerde heeft, 750 jaar later, nog niets aan betekenis ingeboet. In de finale van het epos trekt Rein, nadat hij het ene na het andere dier een kop kleiner heeft gemaakt, berouwvol op pelgrimstocht. Ook die vlucht kost nog een paar goedgelovigen het leven.

Het verhaal van Reinaert de Vos is dat van Bart De Wever. Even berekend en theatraal heeft de Antwerpse burgemeester al op verkiezingsavond 14 oktober de bocht naar links ingezet. En warempel, daar glijdt de Antwerpse sp.a mee de bocht in. De Antwerpse socialisten reageren zoals koning Nobel in het dierenepos: versleten en verkalkt. Dromend van de oude macht gaan ze gewillig mee met degene die hen al zo vaak bij de neus nam.

Misschien heeft vos De Wever zijn leven gebeterd.

Misschien.

Vijanden opvreten

In 2004 gaat CD&V met de N-VA in kartel. Het bekomt de christen-democraten slecht. In 2007 meent Caroline Gennez in N-VA een onorthodoxe Vlaamse regeringspartner te vinden. Het bekomt mevrouw Gennez slecht. In 2014 denkt Charles Michel zonder rugdekking met de N-VA een regering te kunnen vormen. Het is de premier volop slecht aan het bekomen.

Zoals je het de vos niet kwalijk kunt nemen dat hij kippen de strot over bijt, zo kan je het de politicus Bart De Wever niet ten kwade duiden dat hij zijn alliantiepartners opvreet. Het is de kern van De Wevers politieke handelen. Politiek is voor hem strijd, waarbij elke andere partij een ‘vijand’ is, die genadeloos mag worden opgejaagd.

Zoals je het de vos niet kwalijk kunt nemen dat hij kippen de strot over bijt, zo kan je het de politicus Bart De Wever niet ten kwade duiden dat hij zijn alliantiepartners opvreet

Gelooft iemand werkelijk dat dat veranderd is, nu de vos de passie preekt? Dat coalitievorming in Antwerpen lastig geworden is, is het gevolg van De Wevers polariserende bestuursstijl. Eén droeve vossenblik op de situatie volstaat voor sp.a evenwel om de karwei van de burgemeester op te lossen. En nu staat de kippenren wagenwijd open.

Immens risico

De Antwerpse sp.a berekent dat ze in de oppositie ook slaag kan krijgen (dat klopt). Dus kan maar beter de oude macht gevrijwaard worden in grote stadsadministraties, zoals onderwijs en sociale zaken.

Het risico is immens. Bij de nakende campagne zijn vele argumenten tegen het rechtse bestuur uit rode handen geslagen. De achterban reageert – terecht - verscheurd, de partijleiding vertwijfeld. Hoe lastig voor links samengaan met partijleider-voorzitter De Wever wordt, is al meteen duidelijk. Terwijl burgemeester De Wever op De Zevende Dag de verzoening preekt, trekt voorzitter De Wever op VTM alle radicaal-rechtse registers open tegen kandidaat-asielzoekers.

Er is in Antwerpen een partij in een diepe kloof gedoken, en het is niet de N-VA. Misschien landt de sp.a straks, met een sierlijke salto, herboren op de grond. Misschien.

Zeker, ook N-VA heeft wat uit te leggen, na jarenlang gebeuk tegen het socialisme. Maar Bart De Wever heeft fluks het geweer van schouder veranderd. Hij mikt voortaan op al wat groen is. Uiteraard mikt zijn achterban slaafs mee.

Er is in Antwerpen een partij in een diepe kloof gedoken, en het is niet de N-VA. Misschien landt de sp.a straks, met een sierlijke salto, herboren op de grond.

Misschien.