Nederlandse actiegroep ‘We Gaan Ze Halen’ keert zonder vluchtelingen terug uit Griekenland

‘We Gaan Ze Halen’ arriveerde op kerstavond in Athene en vroeg de Griekse premier Alexis Tsipras 150 vluchtelingen die vastzitten in kampen op de Griekse eilanden van reisdocumenten te voorzien. Het plan was om de migranten naar Nederland te brengen in auto’s of in de speciaal door de actiegroep aangeschafte lange bus. Die bus begaf het voor een tweede maal in Duitsland, waarna de groep met vijftig auto's doorreed naar Athene. 

Rond het middaguur eergisteren verzamelden de Nederlandse actievoerders en ongeveer evenveel sympathisanten zich voor het Griekse Parlement om een brief aan Tsipras en Grieks minister van Immigratie Dimitris Vitsos te overhandigen. De brief werd door de secretaris van het Griekse parlement officieel in ontvangst genomen.

Het is uiteindelijk niet gelukt om met de Griekse regering in gesprek te gaan, zegt organisator Rikko Voorberg tegen het NOS Radio 1 Journaal. “Het blijft doodstil. Ze lijken niet te willen reageren”, zegt hij. “We hebben altijd gezegd dat we hoopten op een wonder. Dat is niet gebeurd. Wat er wel is gebeurd is dat het onderwerp relocatie van vluchtelingen voor het eerst sinds lange tijd weer bovenaan de politieke agenda staat.”

Overigens kondigde Nederlands staatssecretaris Mark Harbers (Asiel) voor vertrek van de ‘We Gaan Ze Halen’-stoet al aan de vluchtelingen weer teruggestuurd zouden worden naar Griekenland, als dat land wél toestemming had gegegeven. Op grond van Europese regels moeten ze namelijk in dat land asiel aanvragen.

Voorberg vindt evenwel niet dat hij met de actie valse hoop heeft gewekt bij de vluchtelingen. “Het is hier een gevangenis en er moeten mensen zijn die aan de tralies rammelen en zeggen dat dit onrechtvaardig is. De mensen hoopten op menselijkheid en een eerlijk proces. Dat is op geen enkele manier gebeurd. Als iemand hier valse hoop heeft gewekt, dan is dat de Europese Unie.”

De actiegroep rijdt momenteel met lege auto’s terug naar Nederland. Teleurstellend. “Tegelijkertijd zijn we dankbaar dat we zoveel mensen weer eens met de neus op feiten hebben kunnen drukken. Er zouden 160.000 mensen worden verdeeld over Europa. Daar is niets van terechtgekomen.”