Van der Poel vliegt naar zege in Heusden-Zolder, Van Aert tweede na (nieuwe) inhaalrace

Traditioneel stond op tweede kerstdag de Wereldbekercross in Heusden-Zolder op het programma. Heel wat ogen gericht op drievoudig wereldkampioen Zdenek Stybar, die zijn rentree in het veld maakte. De 33-jarige Tsjech moest wel vanop de negende rij vertrekken. Geen evidentie, zeker op zo’n snelle omloop.

Stybar kon logischerwijs geen rol van betekenis spelen. ‘Styby’ schoof wel stelselmatig op, maar kwam nooit bij de besten aansluiten. Verre van. Wout van Aert zat wél direct vooraan. De start in Heusden-Zolder is cruciaal, zo zei de wereldkampioen eerder. Maar na een lekke achtertube moest Van Aert alsnog achtervolgen. Pech. Andermaal.

Mathieu van der Poel trok er zich niets van aan en koos na twintig minuten voor het ruime sop. Weg was hij. Een nieuwe onemanshow van zo’n minuut of veertig. Weinig spanning voor de eerste plek, wél voor de tweede stek. 

Die strijd werd uiteindelijk gewonnen door Van Aert. Joris Nieuwenhuis was een knappe derde, Toon Aerts finishte als vierde en behoudt zijn leidersplek in de Wereldbeker. En ten slotte het resultaat van de heroptredende Stybar: 21ste.

Achttien overwinningen al telt Van der Poel dit seizoen. Hij staat intussen ook derde in het klassement van de Wereldbeker, maar daar is hij niet mee bezig herhaalde hij nog eens na afloop van zijn zege in Heusden-Zolder. “Ik was er niet bij in Amerika en ik reis ook niet door naar Pontchâteu. Dat klassement is niet van belang voor mij.”

Leider Aerts telt 475 punten, Van Aert 468 punten en Van der Poel heeft er nu 400. Voor de winnaar zijn telkens 80 punten weggelegd. “Ik heb keuzes gemaakt bij de start van het seizoen”, gaf hij vandaag nog eens aan. “Amerika en Pontchâteu ben ik niet van de partij, liever bereid ik me verder op het WK voor via een stage in Spanje.”

Achttien zeges telt de Nederlander, vreest hij niet voor een scenario zoals vorig jaar toen hij vier maanden domineerde, maar Van Aert wel weer met de regenboogtrui aan de haal ging. “Neen, daar vrees ik niet voor. Ik zie ook wel dat Wout in orde is, dat hij terug beter aan het worden is, sterker, zoals vorig jaar rond deze periode of dan toch vooral in januari. Hij werkt naar dat WK, zoals ik dat ook doe. Maar ik blijf erbij, zoals ik dat ook vorig jaar heb gezegd: zelfs al wordt hij wereldkampioen en ik niet, dan wil ik mijn seizoen met mijn overwinningen niet ruilen voor dat van hem.”

Over de wedstrijd zelf dan. “Het ging heel snel in het begin, het tempo lag echt hoog. Van Aert reed lek en Aerts reed natuurlijk snel voor het klassement. Dat zou ik in zijn plaats ook doen. Ik had geen behoefte om over te nemen, maar ik wist ook wel dat hij dat niet de hele tijd zou kunnen volhouden. En toen kwam Wout wel dicht en besloot ik mijn versnelling te plaatsen.”

Weg was Van der Poel, hij liep zelfs uit tot 40 seconden, maar viel het op het eind terug naar 19 tellen voorsprong. “Ik ben misschien iets te snel teruggevallen op een te relax tempo”, gaf hij aan. “Dus ik moest nog een tandje bijsteken finaal om de zege te grijpen. Zonder die lekke band had het misschien wel spannend kunnen zijn.”

“Ik begrijp het niet echt goed, want dit is nu niet meteen een parcours waar je vaak lek rijdt, maar toch doe ik het”, aldus Van Aert na afloop. “Ik raak een ‘borduur’ op de Sacramentsberg en dat kostte me een lekke band. Toen verzeilde ik meteen in tiende, vijftiende positie en moest ik aan een lange inhaalrace beginnen.”

Van Aert schoof al bij al nog snel op en wist in de derde ronde aan te sluiten vooraan, wel net toen Van der Poel al gaan vliegen was. “Tja, de benen waren wel goed, alleen kan ik het voorlopig enkel in de achtervolging laten zien. Ik heb me dan vrij snel gefocust op dat Wereldbekerklassement en ik ben blij dat ik weer wat punten pak op Toon. Het zal een spannende strijd worden tot in Hoogerheide. Ik put ook vertrouwen uit deze prestatie, ruim een maand geleden had ik het moeilijk om tweede of derde plaatsen binnen te halen. Nu ben ik wel altijd de tweede beste in de koers. De volgende stap is het Mathieu weer moeilijk te maken.”

Overigens reed Van Aert niet los op de rollen na zijn cross. Daar was de voorbije weken wat commotie over ontstaan. In Namen werd zelfs voor het eerst een klok geïnstalleerd zodat de drievoudige wereldkampioen wel tijdig op het podium present zou zijn. Vragen over dat losrijden en wat er precies deze week allemaal besproken is tussen hem en de UCI over die rollen, wilde hij evenwel liever niet beantwoorden. “Ik heb geen zin meer om daarover te praten, laat het ons over de cross zelf hebben”, eindigde hij.

Aerts voelt de hete adem van Van Aert in zijn nek. In Namen verloor hij vijf punten op de wereldkampioen, in Heusden-Zolder werden het er zelfs tien. Hij heeft nu slechts zeven punten voorsprong in het Wereldbekerklassement met nog twee manches te gaan.

“In Namen had ik een slecht gevoel door die ziekte”, blikte Aerts terug. “Vandaag liep het al veel beter. Natuurlijk ik wilde zo weinig mogelijk punten verliezen. Ik had vijf punten ingecalculeerd, het zijn er 10 geworden. Helaas, al was dit wel een leerrijke wedstrijd. Ik heb geprobeerd om het slim op te lossen en tactisch te fietsen en wilde niet als enige alles uit de kast halen in die achtervolging. Ik had goede benen, maar door een stomme fout op een slecht moment waren Van Aert en Nieuwenhuis gaan vliegen. Ik moest me nog reppen voor die vierde plaats.”

“Met de benen die ik nu heb, zak ik wel met zelfvertrouwen af naar de voorlaatste manche in Pontchâteau. Daar hoop ik om mijn Wereldbeker veilig te stellen. Het zal enorm spannend worden tussen Wout en mij, want Van der Poel start er niet, dus liggen er veel punten te rapen.”