KOERS KORT 26/12. Menchov keert als ploegleider terug in het peloton - Pauwels Sauzen-Vastgoedservice neemt afscheid van Marc Herremans

Denis Menchov (40) keert terug in de wielersport. De gewezen Giro- en Vueltawinnaar gaat bij Gazprom-RusVelo aan de slag als ploegleider.

De Giro en Vuelta staan dus op het palmares van de Rus. In de Tour de France van 2010 eindigde Menchov als derde, maar schoof hij na de diskwalificatie van Alberto Contador een plaatsje op. Vanwege verdachte bloedwaarden werd Menchov later zelf ook uit de eindstand geschrapt.

Menchov stopte in 2013 met wielrennen. “Ik ben blij om deel uit te gaan maken van de enige Russische profwielerploeg”, aldus de gewezen ronderenner op de website van zijn werkgever.

De wegen van Marc Herremans en Pauwels Sauzen-Vastgoedservice en Creafin-TÜV SÜD scheiden. Dat werd na onderling overleg beslist en raakte bekend in de marge van de Wereldbeker in Heusden-Zolder. Herremans blijft wel de persoonlijke coach van Laurens Sweeck, de kopman van Pauwels Sauzen-Vastgoedservice.

“Ik heb de voorbije maanden ervaren dat ik me beter voel bij het individueel coachen van atleten”, aldus Marc Herremans in een reactie. “Voortaan zal ik daar opnieuw op focussen. Het coördineren van meerdere renners uit verschillende categorieën in twee teams is niet gemakkelijk te combineren met het trainen van meerdere atleten.”

Zo traint Herremans niet alleen Laurens Sweeck, hij begeleidt ook Europees kampioene Annemarie Worst. Herremans was immers vorig seizoen aan de slag bij Era-Circus, het vroegere team van Worst dat opging in Steylaerts-777. Herremans maakte de overstap met de gebroeders Sweeck naar Pauwels Sauzen-Vastgoedservice, maar aan die overeenkomst komt dus een eind.

Geert Vanhoof en Timmy Simons, teammanagers van respectievelijk Pauwels Sauzen-Vastgoedservice en Creafin-TÜV SÜD, bedanken Herremans voor zijn inzet de voorbije maanden. “We merkten ook dat Marc meer zijn gading vindt in het individueel coachen. We willen hem wat dat betreft niet in de weg staan. Op zich waren we tevreden van de samenwerking. Als coach van Laurens Sweeck zullen we elkaar in de toekomst zeker nog tegenkomen”, laten ze optekenen.

Ryan Cortjens heeft vandaag de Wereldbekermanche veldrijden in Heusden-Zolder bij de junioren op zijn naam gebracht. Hij haalde het voor de Nederlander Luke Verburg en de Brit Lewis Askey. 

Europees kampioen Pim Ronhaar was net zoals in Namen niet van de partij. De Nederlander kampt met ziekte en ziet zo enkele belangrijke wedstrijden op rij door de neus geboord. Cortjens, ook zondag aan het feest op de Citadel, nam de kopstart, voor Witse Meeussen en Luke Verburg. Ook de Duitser Tom Lindner en Ward Huybs pikten aan. Na één ronde telden we dus vijf leiders op de snelle omloop die er lichtjes bevroren bijlag.
Het was Cortjens die een paar keer versnelde en de derde ronde met enkele lengtes voorsprong aanvatte. In geen tijd sprokkelde hij 18 tellen bonus en die zou hij niet meer afgeven, integendeel met nog twee rondes voor de boeg, telde hij al een halve minuut voorsprong op een grote achtervolgende groep. 

Het was uiteindelijk Luke Verburg die naar plek twee zou snellen op 21 seconden, in de strijd om de derde plaats vocht Thibau Nys een strijd uit met Lewis Askey en het was de Brit die het haalde voor de jongste Nys.
Het is de zesde overwinning op rij voor Cortjens. Eerder toonde hij zich de beste in Namen, Zonhoven, Overijse, Essen en Hasselt. Een paar weken voordien bracht hij ook de Superprestige in Gavere op zijn naam.
Witse Meeusen, zevende in Heusden-Zolder, behoudt zijn leidersplaats in het klassement van de Wereldbeker. Hij telt 215 punten, Ryan Cortjens schuift op naar plek twee met 148 punten.

Marianne Vos heeft haar derde wereldbekeroverwinning van het seizoen vast. Na Waterloo en Bern mocht ze nu ook juichen in Heusden-Zolder. Ze haalde het voor Lucina Brand en wereldkampioene Sanne Cant. Vos verstevigt ook haar leidersplaats in het klassement.

Alle grote namen waren van de partij in Heusden-Zolder, dus mochten we ons aan een spannende strijd verwachten en dat bleek ook al meteen na de start. Marianne Vos schoot snel uit de startblokken, minder verging het Annemarie Worst die ten val kwam en daarbij ook onder meer Ellen Van Loy en Denise Betsema hinderde. Het trio moest aan een lange inhaalrace beginnen.

Vooraan wachtte Marianne Vos niet, ze nam de eerste ronde voor haar rekening en nam enkele lengtes. Sanne Cant, Brammeier, Alvarado en Maud Kaptheijns volgden iets verderop en het was Cant die het kloofje dichtte in de laatste rechte lijn voor het opdraaien van de tweede ronde.

In die tweede ronde kleurden Vos en Cant de wedstrijd en het was Alvarado die Brammeier en Brand terug naar voren bracht. Een kopgroep van vijf en even schudde Brand, winnares in Namen, aan de boom in de derde ronde. Vos zag het gebeuren en liet de wegrenster van Sunweb niet wegrijden, Alvarado en Cant keerden terug op het wiel. Het tempo zakte een beetje, Kaptheijns, Sels en Compton zaten niet ver en in de vierde ronde kregen we bijgevolg zeven renners op kop op het snelle parcours.

Opschudding vooraan toen Vos plots even aan de kant moest met kettingproblemen en twaalf seconden verloor. In geen tijd dichtte de Nederlandse evenwel het gaatje en snelde ze opnieuw naar voren. Het werd een tactisch steekspel op het eind, met acht renners op één lint en in de laatste hectometers maakte Marianne Vos het verschil. Brand spartelde nog het langst tegen en probeerde voorbij de laatste technische zone Vos nog te verrassen, maar dat lukte niet en het was de zevenvoudige wereldkampioene in het veld die met de bloemen naar huis mocht. 

Vos toonde zich zichtbaar opgetogen met haar derde zege in de Wereldbeker van dit seizoen. “Een overwinning in een Wereldbeker is altijd mooi”, stelde ze na afloop, “zeker op dit parcours waar ik graag cross.”

Vos moest in Namen nog vrede nemen met een tweede plaats na Brand, deze keer draaide ze de rollen om. “Het was een spannende wedstrijd”, zei ze, “erop of eronder in zo’n snelle cross. Ik wist dat Lucinda iets zou proberen en dat ik in die technische zone vooraan moest zitten. Lucinda ging hard, ik moest echt alles uit de kast halen.”

Ook in de sprint gaf Brand zich niet meteen gewonnen. “Neen, het bleef duren”, lachte Vos. “Dit is echt een mooie zege. Ik kom hier echt graag. Ja, ik had even die pech en de problemen met mijn ketting, maar ik panikeerde niet en wist dat ik nog tijd had om terug te keren. Ik denk dat ik de Nederlandese dames mag bedanken.”

Sanne Cant moest vrede nemen met een derde plaats. “Het was moeilijk om hier vandaag het verschil te maken op dit snelle parcours. Ik was bij de betere rensters, maar in de voorlaatste ronde moest ik een stevige ‘cartouche’ verbruiken om terug vooraan te raken, krachten die ik op het eind misschien wel mis als Lucinda en Marianne op het eind nog eens versnellen. Alles werd uiteindelijk beslist in de laatste ronde. Ik kon nog net bij Marianne en Lucinda aansluiten, maar meedoen voor de zege zat er dus niet meer in.”