‘Thuis’-acteur Mathias Vergels geniet volop van het prille vaderschap: “Al die schrik om mij te settelen blijkt niet nodig”

Heel goed. Hij eet prima, alleen slapen is soms wat moeilijk. Maar dat geldt voor zo goed als elke baby, denk ik. En op een of andere manier aanvaard ik die moeilijke nachten van hem. Ik kan niet kwaad op hem zijn, hoe vermoeid ik soms ook ben. Als ik hem zie liggen, word ik helemaal week.

Als mens ben ik veel fragieler geworden, maar tegelijk kan ik makkelijker relativeren, het draait nu ook niet meer alleen om mij.

(lees verder onder de foto)

Ja, toch wel een beetje. Op de babyborrel bijvoorbeeld. Iedereen wilde hem natuurlijk vastnemen... Toen heb ik toch goed in de gaten gehouden of hij zich wel oké voelde.

Het is allemaal nog veel groter en intenser. Ik wist dat je iemand graag kon zien, maar de liefde voor je eigen kind is toch heel bijzonder. Ook omdat je weet dat die onvoorwaardelijk is.

Ik wil er echt zijn voor Emile, ja. Later zal ik hem wel wat vrij laten, want je moet toch een beetje vechten tegen de wereld. Of toch dat gevoel hebben. Maar het moet wel binnen de perken blijven. Ik had misschien wel iets te veel vrijheid. Al had dat ook een positieve kant, want anders was ik Julie nooit tegengekomen.

Ik blijf inderdaad minder lang plakken, zonder dat dat aanvoelt als een verplichting. Je doet dat gewoon. Maar ik ga af en toe nog weleens op pad met maten, hoor. Dat is ook nodig. Mijn leven is niet gestopt sinds ik papa ben. Ik ben niet plots een brave en saaie duts geworden. Nee, een kind krijgen is gewoon een aanvulling op je leven. Het maakt je een rijker mens.

(lees verder onder de foto)

Veel mensen kijken er inderdaad van op dat ik al een kind heb, maar voor mij mag alles snel gaan. Had ik dit geweten, dan was ik nog vroeger papa geworden. Die angst om mij te binden blijkt voor niks nodig.

Dat heb ik niet gezegd. Julie en ik zijn er nog niet uit. Laat ons eerst nog maar volop genieten van Emile. We zien wel. Julie staat voor de klas en ik acteer. Het is nu soms al een gepuzzel om opvang te regelen. Gelukkig hebben we een goede crèche en springen onze ouders graag bij. Die zijn enorm begaan met hun kleinkind. Als ik mama zie rondlopen met Emile, lijkt het wel alsof ik in haar armen lig (lacht).

Het heeft ons als koppel nog sterker gemaakt. Ook omdat we dat echt samen doen. Trouwen bevestigt je liefde op papier, maar bij een kind smelt je bloed samen. Er bestaat geen hoger goed dan dat.