“Toen ik jonger was zag ik de supermodellen op covers van magazines en actrices op televisie. Maar toen mensen me tien jaar geleden ‘het lelijkste meisje’ ter wereld noemden in een YouTube-filmpje, vervaagde mijn idee over aantrekkelijkheid. Het was niet eens een ding. Want waar begint de beautystandaard?”, zo begint Velasquez wiens ogen, hart en beendergestel zijn aangetast door het zogenaamde Neonatal Progeroid Syndrome.

Schakelmoment

“De reacties onder de video waren ronduit negatief en niet één persoon verdedigde me. Ik scrolde nochtans door alle commentaren. Het maakte me kapot. Ik zag mijn moeder in de zetel zitten door het kiertje van mijn deur en ik dacht eraan hoe het filmpje haar nog harder zou kwetsen. Op dat moment besloot ik om mezelf niet te laten vormen door die slechte commentaren”, zegt ze in de laatste aflevering van de ‘Dispelling Beauty Myths’-reeks van Allure.

“Een jaar na de bewuste video werd ik voor het eerst uitgenodigd om te speechen. Ik wilde aanvankelijk niet, maar ik zou omringd worden met mensen die ik ken en deed het toch. Iedereen was stil en luisterde naar mijn verhaal, sommigen zaten zelfs met tranen in hun ogen. We waren een groep personen. Mijn onzekerheid viel helemaal weg”, klinkt het.

Positieve kant

“Ik zie niet door beide ogen, maar ik zie door één oog. Ik draag kinderschoenen, maar ik betaal er een kleinere prijs voor dan voor grote schoenen. Er is altijd een positieve kant. Je kan nog zoveel make-up dragen en je haar laten verzorgen als je wil: als je ’s avonds in bed gaat liggen, dan blijft er niets meer van je look over. Dan ben je alleen met jezelf en wat heb je altijd? Je innerlijk, je karakter, je dromen, je waarden en normen. De persoon die je bent, niet hoe je eruit ziet maakt je mooi. Dat is alvast mijn schoonheidsstandaard."