Het jaar van Eden Hazard: geen enkele Belg scoorde meer voor z’n club

De foto van een vierende Eden Hazard, vastgelegd door een fotograaf van AFP in Rusland, heeft menig jaaroverzicht gehaald. Beeld van de Belgen op het WK: het gloriemoment en de realisatie dat ze misschien wel de strafste prestatie uit de Belgische voetbalgeschiedenis hebben geleverd. Een Hazard-fan uit het Limburgse heeft het plaatje zelfs op zijn been laten vereeuwigen. “C’est la classe”, zei Hazard toen hij er een afbeelding van zag passeren. Lof glijdt doorgaans van hem af of wordt gecounterd met een knipoog, maar ook Hazards (kleine) ego wordt graag gestreeld.

“Persoonlijk voel ik dat mijn WK me naar een hoger niveau heeft geduwd”, zegt Hazard. “Voor het WK aanzagen de mensen mij als een goeie speler, erna was ik een van de besten van de wereld. Dat is het niveau dat ik wil bereiken. Het niveau waar ik ook op wil blijven. Ik denk dat ik het sinds het begin van het seizoen behoorlijk aardig heb gedaan.” De Sportman van het Jaar is wereldwijd, nog meer dan ooit, de vaandeldrager van ons voetbal. Beste Belg. Bekendste Belg. Populairste Belg. Hij hoort het graag. “Ik wil gewoon van mijn voetbal genieten. Als mensen mij willen herinneren als een topspeler, dan is dat mooi. (knipoog) Hoop ik toch.”

De foto van zijn laatste trucje in 2018 werd gisteren op Crystal Palace al voor de match geschoten: Eden Hazard met de handen in de zakken struinend richting kleedkamer. Tekenend voor het gemak waarmee hij sinds het WK voetbalt. Zelfs op een mindere dag, die hij gisteren wel degelijk had, tovert hij dat hoogstandje uit zijn fluorescerende Nikes, zo’n actie waarvoor mensen met plezier betalen - zoals begin tweede helft. Of doet hij iets hartverwarmend zoals een jonge (Palace-)fan een shirtje in de handen te duwen na de match. Alles voor de kinderen.

Druk zat er gisteren niet echt meer op. Een match draait het beeld van zijn jaar niet meer om. Zonder dat Hazard het wist, sloot hij zijn 2018 zelfs af als beste Belgische schutter, met 21 goals in alle buitenlandse competities. Een ploegmaat moest hem er woensdag op Watford, tijdens de rust, op wijzen dat hij zijn honderdste voor Chelsea had gescoord - zo obsessief is hij met zijn cijfers bezig. Dat geen Belg meer doelpunten maakte dan hij, zegt iets over zijn 2018, meer nog dan over de rest. Zijn seizoenstart, met 12 goals en 9 assists, is zijn strafste ooit, maar in de statistieken zal hij nooit die veelvraat worden die aan de hielen van Lionel Messi (47 goals in clubverband) of Cristiano Ronaldo (43) likt.

De stat dat enkel Messi en Mo Salah dit seizoen een voet hadden in meer goals dan hij, heeft hij ook wel eens zien passeren. Hazard blijft er echter onbewogen bij: “Ik denk nooit in de eerste plaats aan mezelf. Ik speel voor mijn ploegmaats. Ik voetbal dit seizoen centraler en dichter bij doel. Soms heb ik gewoon het geluk dat iemand mijn pass afwerkt. Dat wil ik in mijn spel houden: ploeg eerst. Als iedereen kan schitteren, is dat goed. Ik ben tevreden met mijn vorm. En ik geniet van het voetbal dat wij brengen.”

Meer hoeft dat voor hem niet te zijn. Lijstjes en historie interesseren hem matig. Handen in de zakken.

Eden Hazard: 21 goals (49 matchen)
Dries Mertens: 20 goals (45 matchen)
Romelu Lukaku 19 goals (44 matchen)
Thorgan Hazard 16 goals (37 matchen)
Michy Batshuayi 15 goals (41 matchen)