Zo gaat het nu met de daklozen uit ‘Project Axel’: “Niet iedereen gered, maar ik blik tevreden terug”

Het zag er eind 2017 uit als een sprookje: Axel Daeseleire die in zijn televisieprogramma Project Axel als een wilde weldoener vijf Antwerpse daklozen 10.000 euro gaf om hun leven weer op de rails te krijgen. En vier onder hen gaven zichzelf met dat bedrag ook écht weer een leven (zie overzicht onderaan). Maar een jaar later is bij meer dan de helft het sprookje alweer voorbij. Alleen Sahra, de 24-jarige moeder van twee kinderen, is niet hervallen. “En ook Dirk, de dakloze die in een tentje op Linkeroever sliep en de eerste was die 10.000 euro kreeg aangeboden, doet het nog goed”, zegt Axel Daeseleire. “In tegenstelling tot wat iedereen beweert, woont hij nog steeds in Oostende en werkt hij bij de post. Ik kan het weten, want ik hoor hem nog af en toe.”

De Antwerpse acteur en televisiemaker blikt ook aan het begin van 2019 tevreden terug op de reeks. “Ik voel op geen enkele manier teleurstelling. Sommige deelnemers zijn inderdaad dakloos, maar wel tevreden.” Daeseleire verwijst naar de bokkige Brit Graeme. Die zit vandaag nog steeds in zijn rolstoel op de Antwerpse Groenplaats te vloeken. “Hij heeft nooit gewild dat zijn papieren in orde geraakten. Want dan konden ze hem terugsturen naar Groot-Brittannië en dat wilde hij niet. In zekere zin is hij dus tevreden met de situatie waarin hij nu zit.”

Daeseleire ziet Graeme nog steeds. En ook met de meeste andere kandidaten uit de reeks heeft hij nog contact. “Thom is teruggegaan naar zijn leven als kraker. Dat klopt. Maar hij voelt zich daar ook het best bij. Alleen Danny, die een tijdje gewerkt heeft als kok in een restaurant, krijg ik niet vast. Van hem weet ik niet waar hij op dit moment mee bezig is en of hij nog wel een dak boven zijn hoofd heeft.”

Geen jezusfiguur

Daeseleire zei bij het begin van de uitzendingen dat de deelnemers hem altijd mochten bellen. “Maar ik wil ook niet de ouder spelen die zegt wat ze moeten doen. Ik heb hen een optie gegeven. Het is aan hen om ervoor te kiezen of niet. Ik wil niet de jezusfiguur zijn die over hen oordeelt. Zij moeten zelf de keuze maken. En ik heb het gevoel dat de meesten best oké zijn met de situatie zoals die nu is.”

Sahra: nieuwe liefde, nieuw werk

De 24-jarige Sahra, een alleenstaande moeder met twee kinderen, vond een nieuwe liefde én werk in een dierenwinkel. “Die job doet Sahra door omstandigheden vandaag niet meer”, zegt Daeseleire. “Ze verkoopt nu schoonheidsproducten. Maar ze komt rond, hoor ik. Van alle deelnemers heeft zij het veruit het verst gebracht. Maar dat verbaast me ook niet. Ze is een sterke vrouw en heeft ook twee kinderen waarvoor ze moet zorgen. Dat is toch een extra motivatie die de andere deelnemers niet hebben.”

Graeme: “We wisten dat hij de moeilijkste zou worden”

De mindervalide Graeme werd geboren in Engeland, maar woont al meer dan dertig jaar in Antwerpen. Vandaag hangt hij met zijn rolstoel nog steeds rond de Groenplaats. “Al van in het begin wisten we dat Graeme de moeilijkste kandidaat zou worden”, zegt Daeseleire. “Graeme heeft nog steeds niets: geen papieren en geen uitkering. Maar dat is uiteindelijk wat hij wilde. Langs de ene kant is dat enorm frustrerend. Langs de andere kant is hij op een bepaalde manier zo wel gelukkig. Alleszins gelukkiger dan wanneer hij weer terug naar Engeland zou moeten.”

Thom: “Opnieuw kraker, daar heeft hij vrede mee”

Thom woonde in een kraakpand in Lier, maar droomde ervan om weer te studeren en zijn schulden weg te werken. Hij stond dankzij het programma een tijdje in een Wilrijkse taverne, maar werd er ontslagen omdat hij te vaak te laat kwam. “Hebben we mensen als Thom geholpen of gepusht? Ik weet het niet”, vraagt Daeseleire zich af. “Wat ik wel weet, is dat hij opnieuw kraker is en dat hij daar vrede mee heeft. Misschien wel meer dan met zijn leven in de horeca. De laatste keer dat ik hem gezien heb, zag hij er ook goed uit.”

Danny: “De enige die ik niet te pakken krijg”

Danny heeft jarenlang in de keukens van restaurants gestaan. Tot hij na een fout gelopen relatie met (te) veel drank en criminaliteit in contact kwam. Dankzij Project Axel stond Danny opnieuw in de keuken. Hij kookte zelfs een keer voor Axel en zijn moeder. Maar nadat Danny moest opstappen in het restaurant waar hij werkte, heeft ook Daeseleire niets meer van hem gehoord. “Hij is de enige die ik maar niet te pakken krijg”, zegt hij. “Heeft hij nog een job? Heeft hij nog een dak boven het hoofd? Ik heb er al een hele tijd geen contact meer mee. Jammer!”

Dirk: “Woont nog steeds in Oostende, en werkt”

Door het overlijden van zijn vrouw geraakte Dirk op de dool. Hij verloor zijn job en begon aan een zwerftocht die hem zelfs tot in Frankrijk bracht. Dankzij Project Axel wisselde Dirk, die bij de politie ook bekendstond voor onder meer diefstal en oplichting, zijn tentje op Linkeroever in voor een woonst in Oostende. “En daar zit hij ondanks verhalen die het tegendeel beweren nog steeds”, zegt Daeseleire. “Hij is nog altijd goed bezig en heeft er zelfs werk bij de post.”