Mannekes, mannekes,

Wa moete w’ ollen a’mol wengse?

Ne volle portemonnee

En goe gevulde pengse?

Of edde liever e goe lief

Agge van gezelschap houdt

‘k zette ’t ier in dezen brief

Komt in orde, zonder fout.

Wilde’t hemme, kunde ’t krage.

Zê contengt al mê den helft

Amuzeert gewoên oew age

En de rest da komt vanzelf.

Mor a ‘k iên ding nog mag zegge

Veur twiêduzendnegeting:

Agge mê een aai zit, moete ’t legge

Aanders zedde wêr gezing

Iederiên mokt al is foute

Iederiên doet is iet stoem

Mor past goed oep, schatteboute,

Volgend joâr zie’d achteroem

En dan denkte potverdore

‘k zên ter pleutse blave stoân

Hoeveul taad hemme’k verlore

‘k hemme ’t wêr ni goe verstoân:

Van iet ni te doeng

Da g’ had moete doeng

Hedde veul langer spaat

Dan van iet te doeng

Dagge ni had moete doeng.

En da’s zeunde van den taad

Dus zingt een lieke

Doe d’ een daanske

Fleut een melodieke

En pakt oe kaanske

Want een jaar is rap veurbâ

en as ’t gedaan is, is ’t gedôan

’t dees is nief, dus zê na blâ

pakke ’t oân, begint eroân

’t Moet ni groêt zên of belangrak

mokt ni oât watta ge doe

iet iel klaain of iet oemvangrak

mor doege’t gêre en doege ’t goe

En zê ni kwoâd oep ander mengse

Omdat ‘t af en toe ni lukt

Daddis watta w’ olle wengse

En zoê stâge ’t ier gedrukt

’t Stoa d’ier in ongs moeder’s toâl

Want zâ gaf ongs dees leve

Mokt van elk joâr een schoên verhoâl

Da’s ’t mingste da w’eur kunne geve.