Eind augustus 2016 werd een baby in het ziekenhuis binnengebracht met een dubbele schedelbreuk. De artsen stelden daarnaast nog oudere letsels vast zoals kneuzingen en zelfs een hersenbloeding. Volgens het Openbaar Ministerie gaf de vader schoorvoetend toe dat hij nogal brutaal was geweest tegen zijn toen twee maanden oude baby. “Zo werd het kleine kindje vanop een hoogte op een kussentje gegooid en kwam het al eens met haar hoofdje tegen een muur of deurstijl in de badkamer terecht”, klonk het.

Er werden ook oudere verwondingen vastgesteld bij het kind. Zo had ze een hersenvliesbloeding gehad en verschillende kneuzingen aan romp en ledematen.

Zusje ondervoed en emotioneel verwaarloosd

Ook bij het zusje van de baby werden onregelmatigheden vastgesteld. “Het ging dan om psychomotorische problemen. Het meisje kon wel zitten maar nog niet lopen. Het was ondervoed, emotioneel verwaarloosd en had een zware achterstand.” De moeder lachte de beschuldigingen weg.

Toen de oudste van de twee kindjes geplaatst werd, evolueerde haar toestand zeer gunstig. Het jongste kind loopt kans op een blijvend letsel, iets wat pas binnen een tweetal jaar met zekerheid kan achterhaald worden.

Ouders zien ernst van de feiten niet in

Beide ouders stonden terecht voor het onthouden van voedsel en verzorging van beide kinderen, de moeder ook voor schuldig verzuim. Voor haar vroeg het parket twee jaar cel. De rechtbank sprak die uit met uitstel. De vader stond ook nog terecht voor opzettelijke slagen en verwondingen met blijvende arbeidsongeschiktheid, aangezien zijn jongste dochter een blijvend anatomisch letsel aan de hersenen overhoudt aan zijn handelingen. Voor hem wilde het parket een celstraf van drie jaar maar de rechters vonden vier jaar een gepastere straf. Omdat men vermoedt dat de man zich aan zijn straf zal proberen te onttrekken, werd de onmiddellijke aanhouding uitgesproken.

De ouders zien volgens het parket de ernst van de feiten niet in. Ze gaven verstek voor hun proces omdat ze te laat een advocaat hadden geraadpleegd en die geen uitstel meer kreeg van de rechtbank. Een voogd ad hoc vroeg een definitieve schadevergoeding voor de oudste dochter van 2.500 euro en een voorlopige schadevergoeding voor de jongste van 2.500 euro.