Is de Franse auteur Michel Houellebecq de “profeet van de gele hesjes”?
De controversiële Franse schrijver Michel Houellebecq publiceert een nieuwe roman, “Sérotonine”, waarin hij de onvrede op het Franse platteland verkent. Het lijkt alsof hij de opstand van de "gele hesjes" voorspelt. En passant valt hij ook de stad Niort aan, "de lelijkste die hij ooit zag". De burgemeester reageert met humor. "Sérotonine" ligt vandaag in de winkel in een monsteroplage.
“Sérotonine” is de zevende roman van Michel Houellebecq en komt vier jaar na “Soumission” of "Onderworpen", het boek waarin hij een Frankrijk schetste dat overgenomen werd door de islam. Dat verscheen precies op de dag van de aanslag tegen Charlie Hebdo. Sindsdien zijn er maar liefst 800.000 exemplaren van verkocht.
“Sérotonine”, uitgegeven door Flammarion, ligt op vrijdag 4 januari in de boekhandel in een uitzonderlijk grote oplage van 320.000 exemplaren. De Duitse vertaling (met 80.000 exemplaren), de Spaanse (25.000) en de Italiaanse komen later deze week uit. Op 21 maart verschijnt de Nederlandse versie bij De Arbeiderspers, van de hand van Martin de Haan, de vaste Houellebecq-vertaler.
Follement houellebecquien
Over de inhoud is al een en ander bekend. Verschillende recensenten hebben “Sérotonine” al gelezen. “Follement houllebecquien”, "dolletjes houellebecqiaans", schrijft Guy Duplat in La Libre Belgique. Het is een somber boek over een landbouwkundige die op het platteland het droeve lot van de Franse boer ontmoet. Het komt tot een opstand, waarin nogal wat lezers een voorafspiegeling van het protest van de "gilets jaunes" zien.
Visionair?
Nochtans was het boek af voor er gele hesjes op straat verschenen. Is Houellebecq profetisch? In een andere roman, "Platform", schreef de auteur over een islamitische aanslag op een Thais seksoord. Het boek verscheen een week voor de aanslagen van 11 september 2001 in de Verenigde Staten en een jaar later was er de bom in een discotheek op Bali. Sommige rechtse kringen zagen in “Soumission” een toekomstbeeld van Frankrijk, onder de knoet van de islam.
Somber, maar met een sprankje hoop
“Sérotonine” is de naam van het gelukshormoon dat moet worden opgekrikt, middels antidepressiva, bij het hoofdpersonage. "Sérotonine" klinkt ook cynisch als titel. De roman is vintage Houellebecq: deprimerend en niet bepaald vriendelijk voor vrouwen, homoseksuelen en "Hollanders".
Ergens in de roman noemt Houellebecq de stad Niort "een van de lelijkste die hij ooit zag". Jerôme Baloge, de burgemeester van Niort reageert met humor: "Dank u Michel en welkom! Kom vooral onze "angélique" proeven, (gekonfijte engelwortel, een lokale specialiteit), met als medische eigenschap mensen gelukkig maken."
Maar, zegt correspondent Frank Renout in Parijs: “Er zit wel een sprankje hoop in dit boek. Eindelijk schrijft Houellebecq dat de liefde nog bestaat.” Ook Guy Duplat heeft het over “romantiek” en “compassie”.
Beluister hier het gesprek met Frank Renout in "De Ochtend" op Radio 1:
Houellebecq est partout
Op 1 januari werd bekendgemaakt dat Michel Houellebecq een van de ruim 400 Fransen is die een lintje krijgen wegens hun bijdrage aan “de uitstraling van Frankrijk”. Houellebecq is voortaan ridder in het Franse Légion d’Honneur.
"Houellebecq est partout," schrijft Le Parisien. Aan de vooravond van de publicatie van een nieuwe roman zal het ereteken nog bijdragen aan de dubbele status van de schrijver: even vaak bejubeld als verguisd, in Frankrijk en daarbuiten.
Michel Houellebecq (°1958) schreef eerder de romans “Elementaire deeltjes” of “De kaart en het gebied”, waarvoor hij in 2010 de Goncourt-prijs kreeg, de hoogste Franse literaire onderscheiding. Hij is een enfant terrible in de Franse letteren en een wat zonderlinge man. Maar, zegt correspondent Frank Renout, "samen met zijn uitgever wordt de publicatie van elke nieuwe roman strak geregisseerd."