"Rondleiding door slachtoffer", "half doof" of "skivakantie": excuses om niet in jury proces-Nemmouche te moeten zitten
Acht mannen en vier vrouwen zullen in de effectieve jury zitten op het proces over de aanslag op het Joods Museum, ruim vier jaar geleden. Zij zullen moeten oordelen over de schuld of onschuld van Mehdi Nemmouce en Nacer Bendrer. Vanochtend passeerden heel wat mensen mét excuses de revue om niét in de jury te moeten zitten.
Vandaag is de jury (en reservejury) samengesteld die zal moeten oordelen over de schuld of onschuld van Mehdi Nemmouche en Nacer Bendrer, de twee beschuldigden die de aanslag op het Joods Museum gepleegd zouden hebben. 200 gewone burgers moesten zich vandaag aanmelden aan het Brusselse Justitiepaleis, uiteindelijk zullen er 24 uitgeloot worden. Op voorhand had Henri Laquay, een van de advocaten van Nemmouche, al laten verstaan dat hij hen duidelijk zou toespreken. "Het echte proces is nu. Ik ga hen duidelijk maken dat ze afstand moeten doen van alles wat ze al gelezen of gehoord hebben in de pers."
Jullie weten waarom jullie hier zijn, het is niet om Miss België of Miss Universe te verkiezen
"Jullie weten waarom jullie hier zijn, het is niet om Miss België of Miss Universe te verkiezen", werd de jury bij het begin toegesproken. "Er is hier enkele jaren geleden iets gebeurd en daarover zullen jullie moeten oordelen."
"Ik ben half doof", "Ik woon in Erpe Mere" of "Ik spreek niet goed Frans"
Elk mogelijk jurylid mocht argumenten aanhalen waarom hij of zij vrijgesteld zou moeten worden. Dat werd dan ook massaal gedaan. Op voorhand waren 33 van de 200 kandidaat-juryleden al vrijgesteld. Op de zitting zelf vroegen nog eens bijna 60 burgers een vrijstelling.
De redenen die aangehaald werden, waren legio. "Ik ga skiën op 26 januari", "Ik ben half doof" of "Ik woon in het Oost-Vlaamse Erpe-Mere", werden aanvaard als excuses. "Ik heb gewetensproblemen", "Ik ben nodig op het werk", "Ik heb het dossier gelezen in de krant en kan niet objectief oordelen", of "Ik ben zelf advocaat", werden niet aanvaard. Er werden ook veel medische attesten voorgelegd, die werden allemaal aanvaard.
Opvallend: een aantal mensen haalden "terreur" aan als argument. Zo was er iemand die zelf in Brussel was de dag van de aanslag op het Joods Museum. "Ik ben heel gestresseerd, ik kan dat niet herleven", verklaarde ze. Een andere vrouw kreeg enkele weken vóór de aanslag nog een rondleiding van een van de slachtoffers. Een derde kent de huidige directrice van het Joods Museum en nog iemand anders had een collega verloren bij de aanslagen in Brussel. Zij kregen alle vier een vrijstelling.
Acht mannen en vier vrouwen zullen moeten oordelen over de schuld of onschuld van Nemmouche en Bendrer
Uiteindelijk zullen acht mannen en vier vrouwen moeten oordelen over de schuld of onschuld van Mehdi Nemmouche en Nacer Bendrer. Zij zitten in de effectieve jury. Elke advocaat en het Openbaar Ministerie mochten juryleden wraken, dat gebeurde een tiental keer.
De reservejury daarentegen bestaat uit negen vrouwen en drie mannen.
Onze justitie-experte Caroline Van den Berghe live van bij het Justitiepaleis
Waarom komt deze zaak voor het hof van assisen?
Waarom komt deze zaak eigenlijk voor een volksjury? In ons land kennen we het hof van assisen sinds de 19e eeuw, als antwoord op de klassenrechtspraak. Het principe is eenvoudig: ook de gewone burger moet betrokken worden bij rechtszaken. Het assisenhof was voorbehouden voor de zwaarste misdrijven, zoals moord, doodslag en zware zedenfeiten. Het hele onderzoek wordt voor het assisenhof overgedaan, waarbij soms tientallen getuigen, deskundigen en politiemensen worden opgeroepen. In dat opzicht is het niet onlogisch dat een zaak als de aanslag op het Joods Museum voor het hof van assisen komt. De twee beschuldigden, Mehdi Nemmouche en Nacer Bendrer, staan terecht voor moord in een terroristische context – waar levenslang op staat.
Toch had het anders kunnen zijn. De regering – en met name minister van Justitie Koen Geens (CD&V) – probeerde de voorbije jaren om assisen te hervormen, omdat zulke processen lang duren en duur zijn. Het idee was dat zaken, waar er eventueel verzachtende omstandigheden zouden zijn, door een correctionele rechtbank behandeld zouden worden. In de praktijk zouden bijna alle processen daardoor voor een gewone rechtbank gevoerd worden. Maar die hervorming werd door het Grondwettelijk Hof teruggedraaid, waardoor er nu dus opnieuw méér zaken door een volksjury beoordeeld worden.
Die volksjury bestaat uit 12 mensen, die moeten oordelen over de schuld of onschuld van een beschuldigde, en daarna ook over de eventuele straf, samen met 3 beroepsrechters. Maar wie kan er allemaal in die jury zitten? Elke vier jaar wordt er uit de kieslijsten een lijst samengesteld met mogelijke juryleden. Vóór het assisenproces begint worden er tientallen mensen opgeroepen. Uiteindelijk worden er 12 juryleden uitgeloot, en enkele reservejuryleden, afhankelijk van de duur van het proces. Dit proces zal – normaal gezien – 7 weken duren, tot 1 maart.
bekijk hieronder het verslag uit "Het Journaal"
