Direct naar artikelinhoud
Tienerpooiers

Magistraat mensenhandel: “Ik geloof niet dat tienerpooiers hun leven kunnen beteren”

Magistraat mensenhandel: “Ik geloof niet dat tienerpooiers hun leven kunnen beteren”
Beeld Thinkstock

Magistraat mensenhandel Els Traets voert met het Antwerpse parket al enkele jaren een verbeten strijd tegen tienerpooiers. “Ik zou graag optimistisch zijn, maar ik zie niet hoe iemand met zo’n mensbeeld ooit weer op het rechte pad kan geraken.”

Wat vindt u van het nummer van Soufiane Eddyani?

Els Traets: “Verschillende mensen hebben het me zondag doorgestuurd. Ik maak me vooral zorgen over het signaal dat hij geeft aan de jongeren die zijn muziek graag horen. ‘Hij had geen keuze, want hij had geen geld’, zingt hij. Alsof dat tienerpooierschap goedpraat. Ik maak me ook zorgen over hoe zo’n nummer aankomt bij de slachtoffers. Die meisjes horen dat hun leed geminimaliseerd wordt. Wie weet draagt het nummer er zelfs toe bij dat een meisje dat op het punt stond aangifte te doen daar nu vanaf ziet. Dat is dan bijzonder erg.

“Maar ik zie ook een positieve kant: tienerpooierschap staat weer vol in de aandacht. Het geeft ons de mogelijkheid om het echte verhaal te schetsen.”

Hebt u een idee hoe groot dat verhaal is? Officieel zijn een zestigtal slachtoffers gekend, maar dat is wellicht niet het volledige plaatje.

“Zeker niet. Zoals steeds in het geval van mensenhandel gaan we uit van een groot dark number. Het aantal slachtoffers is ongetwijfeld veel groter, maar het gaat om erg kwetsbare jonge meisjes die meestal geen positieve ervaringen hebben met politie en/of justitie. Dat maakt hen moeilijk te detecteren.”

Wat is het profiel van die meisjes?

 “Meestal gaat het om gewoonte-wegloopsters vanaf een jaar of veertien. Meisjes die een grote nood hebben aan bevestiging en aandacht, en die vinden bij hun loverboys. Vaak zijn het meisjes die in een jeugdvoorziening zitten of onder toezicht van een jeugdrechter staan. Maar sommige slachtoffers wonen nog gewoon thuis en komen uit een schijnbaar perfecte thuissituatie.”

‘Meisjes moeten weten dat seks in ruil voor sigaretten niet normaal is’
Els Traets, magistraat mensenhandel

En de tienerpooiers?

“Die zijn doorgaans tussen 17 en 30 jaar oud, zijn werkloos, laaggeschoold en uit op heel snel geldgewin. Dat hebben ze nodig voor hun uiterlijk vertoon: ze willen dure auto’s huren, merkkledij en drugs kopen. Meestal zijn het ook jongens met een migratieachtergrond van de derde generatie. Waarom de tienerpooiers vooral uit die groep komen? Dat zou een interessant onderzoek kunnen opleveren, maar daar hebben we voorlopig geen antwoord op.”

Hoeveel van hen hebt u al in kaart?

“Tussen 2015 en 2018 zijn er 35 mannen veroordeeld voor tienerpooierschap. Dat zijn dus degenen die we kennen, maar wellicht moet je ook hier rekenen op een behoorlijk dark number.”

Hoe groot is de kans dat zij hun leven nog beteren?

“Ik geloof niet in verbetering. Dat zijn gasten van een jaar of twintig die iemands fysieke integriteit inzetten voor het eigen profijt. Ze doen dat bovendien vrijwillig: er is geen enkele reden waarom die jongens niet op een eerlijke manier geld zouden kunnen verdienen. Ik zou graag optimistisch zijn, maar ik zie niet hoe iemand met zo’n mensbeeld ooit weer op het rechte pad zou kunnen geraken. We zien dan ook vaak recidivisten in de rechtbank.”

‘Er is geen enkele reden waarom die jongens niet op een eerlijke manier geld zouden kunnen verdienen’

Komen ze niet te snel vrij? Vaak zitten tienerpooiers maar enkele jaren in de cel.

“Over de strafuitvoering ga ik me niet uitspreken. Het is natuurlijk ook niet de bedoeling die jongens meteen levenslang te geven. Maar een oplossing is er voorlopig niet. Ik hoop dat we ooit een therapie of behandeling vinden die aanslaat. Tot het zover is, ben ik pessimistisch. In mijn ogen blijven ze nu altijd een gevaar voor de samenleving.”

Hebben de slachtoffers nog kans op een betere toekomst?

“Ja, maar hen uit dat milieu halen kost enorm veel geduld. Ze zijn zo afhankelijk geworden dat we moeten aanvaarden dat het wellicht niet van de eerste keer zal lukken. Soms keren ze terug naar hun pooiers, dat maakt deel uit van het proces. 

“Wat we vooral moeten doen als maatschappij is meisjes weerbaarder maken. We moeten in de seksuele opvoeding op school vertellen dat het niet normaal is dat je lief vraagt seks te hebben met een vriend in ruil voor sigaretten. Klinkt dat vanzelfsprekend? Dat is het dus niet.”