Direct naar artikelinhoud
Tienerprostitutie

Slachtoffer van tienerpooier getuigt: “Eén keer wilde ik niet meewerken. Hij stak mijn haar in brand”

De vrouw op de foto is niet Caroline. Werken voor een tienerpooier: dat betekent zoveel als je lichaam verkopen. Door de jaren heen dwongen verschillende pooiers Caroline daartoe.Beeld Thinkstock

Wat rapper Soufiane denkt, moet hij zelf weten. Maar dat hij een song maakt om een veroordeelde tienerpooier te steunen? Dat pikt Caroline (19), jarenlang zelf gevangen in de prostitutie, niet.

Caroline - een schuilnaam - was 14 jaar toen een Antwerpse tienerpooier haar in de val lokte. Ze had toen al een moeilijke jeugd achter zich. Door misbruik binnen het gezin kwam ze als tiener in een jeugdinstelling terecht. Via de meisjes die daar zaten, leerde ze een Antwerpse loverboy kennen. "In het begin had ik niet door dat hij onbetrouwbaar was", zegt Caroline. "Hij stuurde me lieve berichtjes en kocht cadeautjes. Ik liep regelmatig weg uit de instelling voor hem. Ik loog dat ik even sigaretten ging halen. Vlak bij de poort wachtte hij met zijn auto. Hij nam me mee naar Antwerpen."

Caroline bleef lange periodes onvindbaar. Dan zat ze bij haar tienerpooier. Die gaf haar de mooiste schoenen, duurste kleren, betaalde haar kapper en trakteerde haar op uitjes naar de nagelsalon. "Maar dat stopte plots. Toen was hij niet meer zo lief. 'Je denkt toch niet dat dit allemaal gratis is?' Voor al die luxe moet je werken."

‘Ze weten heel goed dat meisjes zoals ik niet naar hun ouders of familie kunnen. En terug naar de instelling wil je ook niet’
Slachtoffer Caroline

Twaalf klanten per dag

Werken, dat betekent zoveel als je lichaam verkopen. Door de jaren heen dwongen verschillende pooiers Caroline daartoe. "Je hebt in feite niet veel andere keus: als je weigert, sturen ze je weg. Ze weten heel goed dat meisjes zoals ik niet naar hun ouders of familie kunnen. En terug naar de instelling wil je ook niet." 

Lees ook: Magistraat mensenhandel: “Ik geloof niet dat tienerpooiers hun leven kunnen beteren”

De pooier dreigde zelfs om Carolines vriendinnen pijn te doen. "Hij wist de namen van de andere meisjes uit mijn instelling. Als ik niet meewerkte, dan kon hij hen vinden." Als dat alles niet hielp, dan restte de pooiers nog bruut geweld. "Een keer stak een jongen mijn haar in brand. Het was verschroeid tot aan mijn nek."

Caroline moest in het begin vijf klanten per dag ontvangen. Al snel trok haar pooier het quotum op naar twaalf. "De pooier regelde afspraken via advertenties op het internet. Ik moest vaak naar een hotel gaan, waar de klant al een kamer had gereserveerd. De meeste klanten waren deftig: advocaten, rechters ... zelfs opa's die vertelden over hun kleinkind. Maar je maakt me niet wijs dat ze niet wisten dat ik minderjarig was. Wie dat beweert, liegt."

Caroline vertelt haar verhaal schijnbaar zonder moeite. De emotie zal later pas komen, als ze klaar is met vertellen, denkt ze. Toch wil ze praten. Want ook zij heeft het nummer van rapper Soufiane Eddyani gehoord. In het lied 'Amigo' rapt hij over Bilal E., ook bekend als rapper Moreno. Zijn kameraad kreeg vijf jaar cel omdat hij een 15-jarig meisje in de prostitutie dwong. In het nummer zegt Soufiane dat Bilal "geen keus" had en "gepakt werd" door het systeem.

Caroline: "(roept) Iedereen schrikt zo van dat lied! Waarom? Ik wist al lang dat Soufiane er zo over dacht." Caroline zegt dat ze Soufiane en Bilal E. in Antwerpen al heeft gezien. "Ik ken zijn slachtoffers ook. Eén meisje is nog steeds op het slechte pad."

Wat Soufiane zelf denkt, kan Caroline niets schelen. Maar ze maakt zich wel zorgen over de impact van zijn rapnummer op andere jonge, kwetsbare meisjes. "Van die gasten wéét ik dat ze geen spijt hebben. Maar nu zag ik zelfs op Instagram dat mensen Moreno zielig vinden. Ze schrijven 'Free Moreno'. Dat is fout. Wat hij gedaan heeft, is héél ernstig. Ik denk aan mijn kleine zus of andere meisjes uit de instelling. Wat als zij dat liedje horen? Ze gaan denken dat het normaal is. Dat is het niet. Als iemand mij zou vragen: 'Wat is de gelukkigste herinnering aan je jeugd?' dan kan ik niet antwoorden. Je lichaam verkopen maakt niet gelukkig."

Caroline is nu 19 en heeft eindelijk gebroken met het milieu van de pooiers. "Achteraf besef ik pas hoe hard de jeugdrechter zijn best deed voor mij. Als hij mij destijds opsloot in Mol, kon ik hem wel neerschieten. Pas nu begrijp ik dat dat was om mij te beschermen." Haar tweede grote held, is John Crombez (sp.a). Hij is vertrouwenspersoon voor slachtoffers en was er ook voor Caroline. "Toen ik bij een pooier vastzat, heb ik hem gebeld. Hij is mij toen persoonlijk komen weghalen met zijn chauffeur."

Nog altijd verzoeken

Toch is de exit soms nog moeilijk. "Ik krijg nog altijd berichten of vriendschapsverzoeken van mannen die ik niet ken. Dan kijk ik op hun profiel en zie ik bekende meisjes tussen hun vrienden. Zo weet ik dat ze niet te vertrouwen zijn." Soms wil ze iets antwoorden. Haar vriend, met wie ze nu samenwoont, voorkomt dat meestal: "Hij zegt altijd: 'Gewoon blokkeren, dan laten ze je vanzelf met rust.' Eigenlijk heeft hij gelijk."

Het toeval wil dat één van de pooiers die Caroline uitbuitte vandaag voor de rechter verschijnt. Caroline gaat niet naar de zitting. "Die kerels hebben geen spijt. Ze lachen u uit", zegt ze. "En ik laat niet meer met me lachen."