‘Bohemian Rhapsody' bij "slechtste" Golden Globe-winnaars ooit: “De film doet mensen geloven dat het écht zo is gegaan met Freddie Mercury”

De biopic won maandag bovendien de Globe voor beste acteur in de persoon van Remi Malek, de man die het legendarische muziekicoon incarneerde. Queen-gitarist Brian May bestempelde na afloop van de Globe-ceremonie alle kritiek op de film als “onterecht”.

Op de bekende filmratingssite Rotten Tomatoes kreeg ‘Bohemian Rhapsody’ een score van amper 62 procent. Van de Globe-winnaars deed de voorbije 33 jaar enkel het romantische drama ‘Out of Africa’ (met Meryl Streep) het in 1986 nog slechter, met een rating van 60 procent. Van alle Globe-winnaars sinds het ontstaan in 1944 van de prijzen toegekend door de buitenlandse filmpers in Hollywood staat de Queen-film op nummer 128 van de 149. De slechtste Globe-winnaar aller tijden was, het Bijbelverhaal ‘The Robe’, met Richard Burton als de Romein die de opdracht krijgt Jezus van Nazareth te kruisigen. De film haalde een rating van 33 procent - allicht toevallig ook de leeftijd waarop Jezus (even) overleed.

De kritiek op ‘Bohemian Rhapsody’ betreft, onder andere, het weglaten in de prent van Mercury’s homoseksualiteit.

In de krant Chicago Tribune buigt filmrecensente Nina Metz zich, naar aanleiding van de prijzen voor de autobiografie én de “op ware feiten gebaseerde” musical-comedywinnaar ‘Green Book’ zich uitvoerig op de hamvraag: hoeveel “ware feiten” moet een film hebben die pretendeert op ware gebeurtenissen of echte mensen gebaseerd te zijn? Zij geeft toe dat niet de accuratesse vereist is die voor bijvoorbeeld documentaires hoeft te gelden, noch dat elk detail onbetwist “waar” moet zijn. Anderzijds stoort zij zich aan dat “grijze tussengebied” tussen fictie en non-fictie zo typisch voor based on a true story-films.

Met name het tijdstip in de film waarop Mercury te horen krijgt dat hij hiv-positief is, is een “dichterlijke vrijheid”, bedoeld om de spanningsboog beter tot zijn recht te laten komen, en dat kan voor de journaliste niet door de beugel. Feiten veranderen om het publiek emotioneel te manipuleren, mag volgens Metz niet in films die pretenderen hun onderwerp ernstig aan te pakken.

Het problematische is dat wel erg weinig bioscoopbezoekers de film naderhand op zijn waarheidsgehalte gaan onderzoeken en dat velen echt geloven dat de film, zeker als het om een “biografie” gaat, een perfecte weergave van het reële leven van het onderwerp was.