Eden Hazard kiest zijn 10 momenten van 2018: “Soms schaam ik me dat ik amper Nederlands spreek”

Een kleine selectie uit het interview. Hazard over de Belg in Eden Hazard:

• “Soms vind ik het zelf genânt: je bent aanvoerder van de nationale ploeg en je spreekt geen woord Nederlands. Eigenlijk is dat weinig respectvol, maar het lukt me maar niet. Nu ik deftig Engels spreek, moet ik me misschien toch eens aan het Nederlands zetten. Moeilijke taal. In Frankrijk was het niet nodig en op school heb ik misschien een jaar Nederlands gehad. Dat is het dan. En jij weet ook wat je daar leert: ‘ik ben Eden’, ‘ik woon in ’s Gravenbrakel’, ‘geen probleem’, ‘hoe gaat het?’. (grijnst) Thibaut (Courtois) lacht me daar altijd mee uit.”

• “Die sfeer op de Grote Markt na de terugkeer uit Rusland was onvergetelijk. Daar hing zo’n eenheidsgevoel. De vlaggen, de frieten, het bier. Belgischer kon niet. Het was genieten.”

• “Voor het WK heb ik voor het eerst in mijn carrière tegen mezelf gezegd: ‘jij bent de aanvoerder, dit is België, we hebben genoeg van die opmerkingen dan de Belgen een goeie ploeg hebben, maar geen platte prijs winnen’. (grijns) Die ‘maar’ is nu weg. Ce ‘mais’, c’est fini. (lacht) Nu ja, we hebben nog altijd niks gewonnen, maar de wereld heeft wel gezien hoe goed wij kunnen voetballen.”

• “In een wereld met veel gespannen gezichten en sérieux, probeer ik het zonnetje te zijn. Ik respecteer iedereen. En als ik daar complimenten voor krijg, zeg ik dat het de opvoeding is. Papa herhaalt altijd: ‘Het voetbal, bon c’est bien, maar het ene moment zit je hier (wijst naar boven), op een wolk, en vervolgens daar, in een put’. Er komt altijd een moment in je leven waarop je neer zult moeten dalen. Dus houd ik ‘les pieds sur terre’.”

• “Ik ben graag tussen de mensen. Ik eet graag - spijtig genoeg. Ik moet opletten of de kilo’s vliegen eraan – gelukkig sport ik elke dag. Ik hou van de gezelligheid. Lang tafelen, lekker eten, glaasje erbij, genieten. Op dat vlak ben ik een echte Belg.”