The Scabs starten jubileumtour in De Roma: wachten op Willy Willy

Een verzoekplaat, die kent elke groep. The Scabs speelden gisteren in De Roma echter een zoekplaat, getiteld ‘Waar is Willy?’ Het was de vraag die werkelijk op ieders lippen brandde, want pas na een dik half uur kwam de Vlaamse Keith Richards zijn groep vervoegen. Het tweede deel van het optreden volgde identiek hetzelfde scenario. In feite leek het of David Piedfort de vaste gitarist van dienst was, en Willy Willy een gastmuzikant. 

Vorig jaar werd bij de gitarist echter kanker vastgesteld. Hij is in behandeling, en daar had zijn schaarse podiumtijd allicht alles mee te maken.

Alle begrip dus, en knap dat de man met de dubbele oorringen desondanks verder blijft optreden. Zijn aanvankelijke afwezigheid scheelde echter wel een pak in groepsdynamiek. Pas toen Willy Willy (59) mee op het podium zat, leek zanger Guy Swinnen verlost van de last om alles alleen te moeten dragen (niettegenstaande er nog vier andere muzikanten op het podium stonden). De frontman had plots iemand gevonden om zich aan te voeden. Willy Willy mocht meteen ‘Mesaboogie Feedback’ zingen. Swinnen kroop graag in de schaduw naast de gitarist, en toverde een ontwapenende grijns op zijn gezicht. Alsof de wereld eindelijk weer naar behoren draaide. ‘Stay’ was dus goed gekozen om met zijn zessen verder te gaan. Piedfort bespeelde de mandoline, Willy liet zijn jammerhout lekker scheuren, en na een rondje rock volgde nog een fraai ‘Crystal Eyes’ op pedal steel-gitaar.

Dit was een heel ander concert dan bij aanvang. Na een paar sabbatjaren staan The Scabs in De Roma aan de start van een grote jubileumtour, om hun veertigste verjaardag uitgebreid te vieren. Net zoals The Power Off is het opnieuw een semi-akoestische tour. De band was opgedeeld in twee rijen: het kerntrio vooraan (of kernduo, als Willy er niet zat), met achteraan drie jongere honden. The Scabs begon meteen met doorbraaksingle ‘Matchbox Car’ uit 1983. ‘Tracy’ volgde, een song uit Jumping the Tracks die nog nooit eerder live werd gebracht. David Piedfort mocht zich uitleven op slide-gitaar, terwijl de andere muzikanten een gelegenheidskoortje vormden. ‘Don’t You Know’, in een versie op mandoline en hammond-orgel, was de eerste meezinger. 

Er volgden ook songs uit Ways of a Wild Heart, de plaat die The Scabs vier jaar geleden uitbrachten na twee decennia zonder nieuw materiaal. “We blijven echte punkers”, knipoogde Swinnen toen hij ‘Low Tide’ aankondigde. Het nieuwe lied over klimaatopwarming kreeg een mooi arrangement mee. Het was uit ander hout gesneden dan ‘Medicine Man’, een song over druggebruik, waarin toetsenist Patrick Cuyvers melodica speelde. 

Bij ‘Can’t Call Me Yours’ bracht Swinnen “onze vriend Fons Sijmons” in herinnering. En de mooie baslijn die hun overleden bandlid voor dat nummer schreef. Het waren mooie mijmeringen, maar je kon er niet om heen dat het concert nogal statisch bleef. Uitgezonderd Swinnen en bassist Geert Schuurmans zat iedereen op een stoeltje. Er was weinig beweging, weinig variatie op het podium. Tot Willy Willy de groep vervoegde. Dan hing er plots elektriciteit in de lucht.

Nog een grote verrassing: The Scabs speelden geen ‘Rockin’ in the Free World’ van Neil Young. Ook geen Rolling Stones-cover (hoewel het ‘Sympathy for the Devil’-zangkoortje even passeerde in ‘She’s Jivin’’). Nee, de groep uit Diest verraste in Borgerhout met een eerbetoon aan Lou Reed. Het voor hen toepasselijke ‘Rock and Roll Heart’.

In het tweede deel was het opnieuw wachten geblazen op Willy Willy. Tot na ‘Tonight’, de laatste song die The Scabs opnamen voor hun split in 1996. Toen de groep vanaf ‘Time’ compleet was, schakelde het concert een versnelling hoger. ‘Nothing On My Radio’ kreeg een heel mooie R.E.M.-versie, met mandoline en gitaar. Die instrumenten begonnen met elkaar te communiceren en zelfs even te bekvechten. ‘Hard Times’ werd door Swinnen solo ingezet. Hij zong, speelde akoestische gitaar en mondharmonica, en werd vocaal bijgestaan door de volledige Roma. Willy Willy toverde een prachtige solo uit zijn vingertoppen, maar het bekendste Scabs-nummer werd vooral ingetogen gebracht. Bij ‘She’s Jivin’' zat de hele zaal mee te klappen en gingen groep en publiek samen in crescendo. Om te eindigen met ‘I Need You’, waarbij Swinnen De Roma luidkeels aan het zingen bracht.

Tijdens de bisronde stond iedereen in de zaal recht. ‘Better Off Without Me’ klonk donker en broeierig. Met drummer Frankie Saenen aan het Hammond-orgel, en Guy Swinnen naakt zonder gitaar. Om nog één laatste keer het beest los te laten met een feestelijk rockend ‘Robbin’ the Liquor Store’. Het deed hopen dat Willy Willy die kanker mag overwinnen, en The Scabs er nog meer dan one for the road mogen spelen. Begin volgende maand staan alvast de MIA’s op de agenda, met een Lifetime Achievement Award als passende bekroning.

Vanavond staan The Scabs opnieuw in De Roma in Borgerhout. Ook dat concert is uitverkocht. Voor de volledige concertlijst: thescabs.be