De Duitse ouders van de beschuldigde verhuisden begin jaren 70 naar Brecht in de provincie Antwerpen. Na de scheiding van zijn ouders ging Bolte met zijn moeder in het Nederlandse Breda wonen. Over zijn levensloop kwam tijdens het onderzoek opvallend weinig aan het licht. “Ik heb wel nog relaties genoeg. Daar valt genoeg over te vertellen, maar ik hou dat liever privé”, reageerde de beschuldigde. Met zijn vader heeft Bolte al bijna 20 jaar geen contact meer.

Dodelijke smoothie

Oliver Bolte woonde samen met zijn moeder op een appartement in de Koninginlaan in Blankenberge. Volgens de beschuldigde wilde ze door haar gezondheidsproblemen uit het leven stappen. “Ze stond regelmatig voor de spiegel dat ze begon te huilen. Ze kon niet eens meer een Scrabblesteentje normaal op een vakje leggen.” De voorzitter merkte op dat Renate Bolte volgens de buurvrouw absoluut niet depressief was. “Als ze dat na één koffie kan zeggen, moet ze misschien psychiater worden. Moet ik haar medische problemen nu echt allemaal gaan opnoemen?”

Op aanraden van zijn kennis Norbert Bocher kocht de beschuldigde Rohypnol om zijn moeder om het leven te brengen. De namen van andere tussenpersonen wilde hij echter niet noemen. Op 6 maart mengde hij de pillen in een smoothie. “Ze heeft zelf gevraagd of ik haar favoriete drankje wou maken en die pillen erin wou doen. Ze had een lijstje gemaakt met dingen die ik nog moest doen en we hebben afscheid genomen.”

Appartement in brand

Bolte dacht dat zijn moeder vredig was ingeslapen. “Even later hoorde ik een krakend geluid uit de slaapkamer, ze had één of andere aanval. Ze lag te spartelen en haar ogen waren wagenwijd open”, snikte hij. De Duitser gaf zijn moeder daarom met een hakmes een slag in de nek. “Ze was aan het creperen als een hond. Als het uw moeder was geweest, had u ook gewild dat het meteen was afgelopen.”

De beschuldigde stak het lichaam van zijn moeder in een doos, met de bedoeling om het lijk te begraven. Uiteindelijk stak hij anderhalve dag later echter het appartement in brand. “Ik stond er niet bij stil dat er nog mensen woonden, maar met de verhuurders heb ik geen medelijden. Dat huis was gewoon een krot, dat waren huisjesmelkers als je het zo wilt omschrijven.”

“Hij moest dood”

Op 7 maart liep Bolte naar eigen zeggen toevallig Norbert Bocher tegen het lijf op de tram. “Hij was supervrolijk, terwijl mijn moeder net was gecrepeerd. Toen is het besluit gekomen om hem te doden. Hij moest dood, ja.”

Die avond lokte hij het slachtoffer naar een jaagpad in Zeebrugge, waar zogezegd weedzaden verstopt lagen. “Ik heb gezegd dat die pillen niet hebben gewerkt en toen heb ik geschoten in zijn achterhoofd. Ik ben naar hem toegelopen en heb nog eens in zijn hoofd geschoten.” Van de moord op Bocher heeft de beschuldigde duidelijk weinig spijt. “Ik heb spijt dat ik hem ooit vertrouwd heb en ik weet dat ik het niet had mogen doen voor de nabestaanden.”

In de zomer van 2017 moest Oliver Bolte door een procedurekwestie vrijgelaten worden. “Ik ben kwaad geworden op de cipier, ik dacht dat het een of andere zieke grap was.” De beschuldigde werd echter onmiddellijk terug aangepakt en aangehouden voor verboden wapenbezit, wat hem duidelijk ergerde. “Als ik in voorlopige vrijheid was gesteld, had ik voor de rechtszaak die schade al kunnen vergoeden. Dan had de jury al kunnen zien dat ik wel goede intenties had.”

Over het werk van de politie was Bolte in het algemeen niet bijster positief. “Toen ik mezelf ging aangeven, heb ik het vier keer moeten herhalen. Ik werd niet geloofd. Je wordt behandeld als een of andere idioot. Dat is de reden dat ik wel eens brutaal uit de hoek kwam.”