9 straffe Gouden Schoen-momenten, met dank aan de legendarische Rik De Saedeleer: “Dat was zijn idee”

Lees ook. Wie zijn de favorieten? Hoe verloopt de stemming? Hoe en wanneer kan je de show volgen? Alles wat je moet weten over de 69ste Gouden Schoen

2,02 meter hoog is de Tsjechische reus Jan Koller, maar die avond in januari 2000 werd hij haast letterlijk in de schaduw gezet door zijn Hedvika Horvathova. Van een WAG-cultuur was toen nog geen sprake, maar onder andere wijlen Michel Verschueren was een dag na de uitreiking nog steeds enthousiast. "Samen met de lonen van de spelers stijgt ook de schoonheid van hun vrouwen." Geconfronteerd met de woorden van 'Mister Michel', zei Jan Koller al glimlachend: "Een mooie vrouw is voor elke man belangrijk."

De reden waarom de Gouden Schoen als tv-programma trouwens al sinds de beginjaren synoniem staat met glitter en glamour, verklapt gewezen presentator Carl Huybrechts. Hij verwijst naar de legendarische commentator Rik De Saedeleer als visionair. Huybrechts: “Rik zei me: ‘Als je een breed publiek voor die voetbalshow wil, moet je zorgen dat er ook vrouwen naar kijken.’ Nu is er misschien een overdaad aan blingbling en decolletés op de Gouden Schoen…, maar dat idee komt eigenlijk van Rik (lacht).”

In 2011 maakte Koller - enkele maanden later zou hij als speler van de Franse derdeklasser Cannes de schoenen aan de haak hangen - zijn rentree door de grote poort aan de hand van zijn Hedvika, met wie hij in 2004 in het huwelijksbootje was gestapt. In 2019 kwam het echter tot een breuk tussen de twee.

Suspens in 2005, toen Sergio Conceiçao ene Vincent Kompany ('Vince the Prince' had het jaar ervoor gewonnen) aftroefde. Maar de flegmatieke Rouche zat op dat moment nog helemaal niet in de zaal. Enkele tellen later stoof de Portugees, met een horde fotografen en bodyguards in zijn zog, wel binnen. "Ik was mijn vrouw Liliana gaan ophalen op de luchthaven van Düsseldorf. Haar vliegtuig kwam te laat aan. Alles viel onderweg tegen: in de mist zag ik op de snelweg maar vijftig meter ver. Ik had de hele tijd contact met de zaal. En ik ben er toch geraakt, hé", luidde de officiële uitleg van Conceiçao.

Maar de realiteit was dat het vliegtuig helemaal niet te laat was. Conceiçao vertoefde lange tijd in 'Al Piccolo Mondo', een restaurant in de Louizalaan in Brussel, om pas een uur voor de uitreiking van de trofee - toen hij zekerheid had over zijn zege - naar Oostende te rijden. "Ik heb alleen voor de deur van de zaal even gewacht tot het zeker was dat ik won", zou hij daar later, geconfronteerd met die geruchten, over zeggen. Michel Preud'homme, toen technisch directeur van Standard en klaar om de Schoen bij eventuele afwezigheid van zijn sterspeler te ontvangen, grijnsde: "Of hij op restaurant zat? Dat weet ik niet."

In een ontwapenend mooi filmpje, met journalist en toenmalig co-presentator Robin Janssens, vertellen vader Thierry Witsel en moeder Sylvie dat Axel eigenlijk een echt "godsgeschenk" is. "Want... hij is gemaakt achter de kerk. Een godsvruchtig en intens moment", lachen ze.

Op het Gala in 2012, waar Matias Suarez als winnaar van 2011 werd gelauwerd, was diens Magali één van de blikvangers. Niet alleen dankzij haar ravissante verschijning, ook dankzij haar zangkwaliteiten. "Ik was wat zenuwachtig, want het was al even geleden. Maar dat ik gezongen heb, is van geen belang. Het belangrijkste is dat Matias gewonnen heeft", sprak Magali.

De Gouden Schoen heeft Joseph Akpala nooit gewonnen, maar in 2009 was de Nigeriaanse spits van toen Club Brugge wel de ster van de show door het publiek te trakteren op een poppy soulnummer, inclusief de juiste moves.

In 2013 ging de Schoen naar Dieumerci Mbokani, die op het moment van de uitreiking met Congo op de Africa Cup in Zuid-Afrika vertoefde. Er werd een live-verbinding gemaakt met Port Elizabeth, waar de toenmalige Anderlechtspits na het overhandigen van de Schoen meteen secondelang vol op de mond gekust werd door zijn vrouw Marlène. De Schoen zelf werd die avond in ontvangst genomen door zijn goeie vriend Kouyaté, wel voorzien van een masker met het hoofd van 'Dieu'.

In 2002 werd niemand minder dan 'de beste voetballer aller tijden' naar het casino in Oostende gehaald om er de Gouden Schoen te overhandigen. Wesley Sonck was de gelukkige en zal deze beelden, naast de onlangs overleden Braziliaanse legende Pelé, voor altijd koesteren. Ook Gilles De Bilde beleefde in januari 1995 een onvergetelijke avond. Niet alleen omdat hij tegen alle verwachtingen het haalde van Lorenzo Staelens (waarop die teleurgesteld wegstoof) ook omdat hij zijn Schoen kreeg uit handen van ‘de parel van Mozambique’ Eusebio, ook één van de beste voetballers ooit.

“Wil je de koptelefoon?”, vroeg de dj op de afterparty in de AED Studios in Lint aan de nieuwbakken Gouden Schoen. “For sure” (vast en zeker), luidde diens antwoord. Waarna het menens was voor José Izquierdo: in opperste concentratie zette hij zich achter de knoppen om ‘Liquid Spirits’ van Gregory Porter in goede banen te leiden. Ook even daarvoor was de sfeer in het kamp van Joske uitgelaten toen de officiële plichtplegingen erop zaten. Na zijn miniset volgden er innige omhelzingen met Michel Preud’homme en Bart Verhaeghe, waarbij een grap of een grol nooit ver zoek was.

José Izquierdo was een Schoen voor een salsadanser - u weet toch dat in de Colombiaanse variant het voetenwerk nóg ietsje sneller gaat dan in de rest van Zuid-Amerika? Al nam de house-dj het snel na de uitreiking dus even over. Niet verwonderlijk: als Izquierdo tijdens de zomer- of winterstop opnieuw in zijn thuisland Colombia vertoeft, is er weinig dat hij liever doet dan feesten met de vrienden. De aanvaller doet dat zelfs op zijn eigen Tomorrowland, toepasselijk omgedoopt tot “Izquierland”.