Bendrer schreeuwt zijn onschuld uit: “Ik veroordeel aanslag op Joods Museum met klem, ik ben geen jihadist”

“Wat daar gebeurd is, is vreselijk. Maar ik heb er niets mee te maken”, klonk het. “Ja, ik heb wat gelogen in Frankrijk. Maar vanaf het moment dat ik in België was, heb ik altijd de waarheid verteld. Ik ben geen jihadist. Ik heb wat stommiteiten uitgehaald, maar ik ben geen terrorist.”

Kalasjnikov
Bendrer stuurde Nemmouche naar eigen zeggen met een kluitje in het riet toen die hem vroeg of hij voor hem een kalasjnikov kon vinden. Op 10 april 2014 zagen de twee verdachten elkaar op vraag van Nemmouche. 

Die had een “moeilijke zaak” voor hem, de volgende ochtend kwam Bendrer naar Brussel vanuit Marseille. Bendrer vermoedde dat het gesprek om drugs zou draaien. “Toen bleek dat ik voor hem een kalasjnikov moest vinden, was mijn interesse snel verdwenen. Ik ben teruggekeerd naar Marseille. In het milieu kun je dat aan iemand vragen, maar je weet niet zeker dat je het ook gaat krijgen.”

Of Nemmouche hem daarna nog veel belde? “Heel veel. Hij belde me constant om te vragen hoe het zat, maar ik heb hem met een kluitje in het riet gestuurd. Ik vertelde hem dat ik nog niets gevonden had, maar in werkelijkheid zocht ik niet. Het is zoals met de vrouwen: als die veel bellen en je antwoordt niet, dan hebben ze op den duur ook door hoe het zit.”

“Boos op Nemmouche”
Bendrer was kort na 24 mei 2014 -de dag van de aanslag- naar Algerije vertrokken voor de begrafenis van een vriend en kwam pas begin juni terug. “Ik sprak toen met Mounir Attallah (een derde verdachte die buiten vervolging gesteld werd; nvdr). “We vonden het allebei een vreselijke zaak. Ik was boos op Nemmouche toen zijn naam genoemd werd. Attallah ook, want Nemmouche had hem op die 24ste mei gebeld met de vraag hem enkele dagen later te komen halen aan het station van Nice.”

Of Bendrer zich zorgen maakte om opgepakt te worden? “Nee, op dat moment niet. Ik vond niet dat mij iets te verwijten viel. Tenslotte had ik geen wapen geleverd. Toen ik later opgepakt werd, werd ik wel bang.” 

De voorzitster vond het opvallend dat Nemmouche na de aanslag naar Marseille probeerde terug te keren, hoewel de twee vrienden op wie hij daar beroep had gedaan hem toch in de steek hadden gelaten. “Ik heb geen idee waarom hij dat deed”, antwoordde Bendrer.

“Misschien flirt van mijn broer”
De voorzitster confronteerde Bendrer ook met verschillende telefonische contacten die hij gehad zou hebben met Nemmouche, of minstens met telefoonnummers die Nemmouche mogelijk gebruikt zou hebben. Zo waren er 147 contacten met een nummer dat bleek toe te behoren aan een zekere Siham S. “Ik ken dat meisje niet, misschien heeft mijn broer met haar een flirt gehad”, klonk het.

Ook van contacten met een ander telefoonnummer dat aan Nemmouche werd toegeschreven, wist Bendrer naar eigen zeggen niets. Net zomin wist hij naar eigen zeggen dat Nemmouche hem in Marseille zou komen opzoeken. “Hij had me dat helemaal niet gezegd, plots kreeg ik een telefoontje dat hij in Marseille was”, verklaarde Bendrer. “De volgende dag dook hij plots op aan mijn woning, ik weet niet wie hem naar daar gebracht had.”

Wapens in flat
Bendrer werd op 9 december 2014 opgepakt. De man verbleef op dat moment niet in zijn eigen woning, maar in een andere flat. Daar troffen de speurders ook een aantal wapens aan, waaronder een jachtgeweer, twee pistolen en een kalasjnikov. Volgens Bendrer bewaakte hij die flat voor een vriend.

“Die vriend was in verdenking gesteld in een drugsdossier. Toen hij me vroeg die flat te bewaken, dacht ik dat er drugs zouden liggen”, verklaarde Bendrer op vraag van een jurylid. “Toen later bleek dat het om wapens ging, kon ik die vriend daar niet meer mee confronteren. Hij zat in de gevangenis en ik wou de zaken voor hem niet moeilijker maken door hem over de telefoon over wapens te spreken.”

“Nooit deal gesloten met parket”
Bendrer verklaarde ook dat hij nooit een deal gesloten heeft met het federaal parket om belastende verklaringen af te leggen tegen Nemmouche in ruil voor een voorwaardelijke vrijlating. Gisteren hadden de advocaten van Nemmouche gesuggereerd dat Bendrer onder druk gezet was om hun cliënt als schuldige aan te duiden. 

"Bendrer werd in december 2014 opgepakt en een jaar later weer vrijgelaten. Waarom had hij zoveel geluk? Omdat hij valse verklaringen tegen Nemmouche had afgelegd", aldus ­advocate Virginie Taelman. "Hij heeft dat verklaard na een maand in de isoleercel van acht vierkante meter. Ze hebben hem gebroken en gaven hem toen de keuze: dertig jaar de cel in of vrijkomen binnen enkele maanden."

De advocaten van Bendrer spraken dat gisteren al tegen. En vandaag ontkende ook Bendrer met klem het bestaan van een dergelijke deal. "Ik heb nooit enige deal gesloten, ik weet niet waarom Nemmouche of zijn advocaten dat nu zeggen.”