SAS-soldaat die helemaal alleen hotel in Kenia binnendrong om mensen te redden van terroristen is nationale held. Hij volgde 3 dodelijke principes

De aanslag gebeurde dinsdag. Gewapende leden van de islamitische terreurgroep Al Shabaab vielen toen het chique Dusit-hotel binnen. Uiteindelijk kwamen 21 mensen om het leven, waaronder een Brit en een Amerikaan. Ook 5 leden van de groep terroristen werden gedood.

De dodentol had echter nog hoger kunnen zijn, ware het niet voor een Brits SAS-soldaat. Hij bleek bij het doen van boodschappen de aanval opgemerkt te hebben, was naar zijn wagen gerend om zijn aanvalsgeweer, zijn revolver en zijn gevechtsmes te halen en ging meteen tot actie over.

In zijn kogelvrije vest, jeans en met een bivakmuts over zijn hoofd drong hij in zijn eentje het hotel binnen en probeerde hij zo veel mogelijk mensen in veiligheid te brengen. Tegelijk nam hij ook de terroristen onder vuur. “Hij zal er ongetwijfeld een aantal gedood hebben”, aldus een SAS-veteraan die in de Britse krant Daily Mail toelichting gaf bij het heldhaftige gedrag van zijn collega. “Zijn handelen verbaast me niet. Hij is hiervoor getraind, zowel fysiek als mentaal.” (lees hieronder verder)

Die training is echt slopend, als we Harry McCallion mogen geloven. “Het is de hel”, vertelt hij. “We zijn gewend aan pijnlijke, zenuwslopende en fysiek afmattende situaties. We weten allemaal heel goed wat levensbedreigend gevaar is, want we hebben er allemaal oog in oog mee gestaan.”

Voor hemzelf was dat toen hij met de Zuid-Afrikaanse speciale eenheden in Mozambique was en ze in een hinderlaag liepen van de rebellen. “Terwijl ik tussen de bomen rende, probeerde ik om een van hen neer te schieten, maar ik werd zelf geraakt in mijn dij. Ik slaagde er uiteindelijk in om mijn aanvaller te doden en bekeek hoe erg de schade aan mijn been was. Ik kon nog moeilijk staan en gaf mezelf een inspuiting met een verdovingsmiddel. Vervolgens brak de hel los. Uiteindelijk werden we achtervolgd door de bossen, ik met een kogel in mijn been en een rugzak van meer dan 30 kilo op mijn rug. Pas twee dagen later werden we geëvacueerd.”

Dat is het soort situaties waar tijdens de opleiding ook op geoefend wordt. De selectieprocedure voor die opleiding duurt 5 maanden. Er zijn twee instapmomenten per jaar, waar maar 1 op de 10 deelnemers voor slaagt. Eén van de proeven is een tocht van 65 kilometer die in één keer en binnen een bepaalde tijd afgelegd moet worden. De soldaten dragen daarbij een rugzak van bijna 30 kilogram, een geweer en hun eigen water. “Het is niet voor zwakkelingen en het kán dodelijk zijn”, aldus McCallion. “Er kwamen al kandidaten om het leven, die doodvroren in de winter of stierven onder de loodzware zomerzon.” (lees hieronder verder)

Na de opleiding gaan de trainingen verder, onder meer in het beruchte ‘Killing House’. Dat is het belangrijkste trainingscentrum van de SAS voor het oplossen van gijzelingssituaties. De elite-eenheden moeten er één van acht kamers binnengaan – die aangepast kunnen worden met verschuifbare muren, zodat die er elke keer anders uitzien – de toestand bliksemsnel evalueren en mogelijke dreigingen uitschakelen. “Daar zal de SAS-soldaat uit Nairobi de kneepjes van het vak geleerd hebben om zo veel mogelijk levens te redden”, aldus McCallion. “En daarbij volgde hij 3 dodelijke principes die erin worden gedramd: snelheid, agressie en het verrassingselement.”

Volgens hem was de soldaat in Nairobi om opleiding te geven aan de Keniaanse veiligheidsdiensten. Normaal gezien mag trainingspersoneel niet deelnemen aan militaire operaties, maar het verbaast McCallion niet dat hij dat tóch deed en hij verwacht niet dat de man erdoor in de problemen zal komen bij zijn oversten. “SAS-soldaten zijn getraind om altijd klaar te zijn voor actie”, zegt hij. “Als ze een gevechtssituatie zien, dan reageren ze automatisch.” (lees hieronder verder)

Dat is ook nog altijd het geval als ze SAS verlaten hebben. Dat bewijst het verhaal van Will Scully. De man was in 1997 in Sierra Leone, toen daar een coup plaatsvond. In een hotel lagen meer dan 1.000 expats uit verscheidene landen onder vuur. Buiten gaven rebellen zich over aan een orgie van moord, verkrachting en plunderingen. Scully slaagde erin het dak van een naburig gebouw te bereiken en zag hoe de rebellen een man afslachtten door zijn hart eruit te snijden.

Hij raapte een machinegeweer op en sloeg maar liefst 8 uur lang in zijn eentje aanvallen af van meer dan 250 rebellen. Tot de Nigeriaanse ordediensten hem ontzetten. Hij werd daarvoor onderscheiden.

“De SAS-held in Nairobi deed iets soortgelijks”, aldus nog McCallion. “Hij dacht niet aan zichzelf. Hij zag de situatie en besefte dat er mensen in gevaar waren en dat hij de enige was die de training en de capaciteiten had om iets te doen. En dat deed hij ook.”

Ondanks zijn heldendaad zullen we vermoedelijk nooit te weten komen wie de man precies was. “Zoals bij alle SAS-soldaten verdwijnt hij weer onopvallend in de achtergrond eenmaal het gevecht voorbij is en de gijzelaars veilig zijn. Hij gaat weer naar zijn trainingsteam. Tot we hem en zijn team op een dag opnieuw nodig hebben”, aldus nog McCallion.