Mijnwerkers graven laatste meters naar Spaanse peuter Julen met de hand, maar klok tikt genadeloos verder

Meer dan een week duurt de zoektocht naar Julen al. Lang, te lang, vinden veel Spanjaarden. Sneller was onmogelijk, menen de autoriteiten, gezien alle obstakels die de reddingsploegen de afgelopen week tegenkwamen. Normaal zouden er maanden voor nodig zijn om zonder risico's de schacht te kunnen graven waardoor reddingswerkers - zodra het kan - een poging zullen doen om de kleine Julen te vinden. Levend of dood, daarover durft bijna niemand te speculeren.

“Een reddingsoperatie als deze, heeft nog nooit in de wereld plaatsgevonden”, zei een specialist van de brandweer van Málaga, de provincie waar heel Spanje al de hele week de aandacht op heeft gericht, tegen de krant El País. Er zijn voorbeelden van kinderen die gered zijn uit putten. Maar nooit zo diep, en vooral nooit zo smal. Net 25 centimeter is de diameter van de schacht waarin Julen vorige week zondag plots verdween terwijl hij aan het spelen was; een put die een maand eerder geboord was, op zoek naar water, en blijkbaar niet goed afgedekt.

Vanwege die diameter konden toegesnelde politieagenten en brandweerlieden aanvankelijk niet geloven dat een kind daarin had kunnen verdwijnen. Maar Julen, 2 jaar en 11 kilo zwaar, was er net tenger genoeg voor. Enkele gevonden haren en een zak kaasknabbels zouden dagen later bevestigen dat het jongetje écht daar moet zijn. Een foto van Julen met dezelfde zak chips en het DNA van de biologische sporen overtuigden de reddingswerkers van de waarheid van de versie van de ouders.

Sindsdien gaat het in Spanje nergens anders over. Maar het ogenschijnlijke gebrek aan voortgang in de reddingsoperatie en de minimale hoeveelheid beschikbare informatie, leidde vooral tot een dagelijkse mediaoorlog tussen de steeds meer op sensatie en primeurs loerende nieuwsprogramma's van de verschillende televisiezenders. Allerlei zelfbenoemde experts hadden wel een mening over de zaak en de privacy van de getroffen familie werd nauwelijks gerespecteerd.

Vader José Roselló verscheen uiteindelijk voor de camera's om met een aangrijpend relaas een einde te maken aan alle verhalen dat zijn zoontje helemaal niet in die put zou zijn verdwenen. “Was dat maar waar, was hij maar hier boven”, zei hij. Toen was al bekend dat hij en zijn vrouw, María Victoria in 2017 al het oudere broertje van Julen, de toen 3-jarige Oliver, hadden verloren toen die op het strand een infarct kreeg.

Het echtpaar kreeg onderdak bij mensen in het dorpje Totalán, met zo'n 700 inwoners, waar de put ligt en waar de afgelopen week meer dan driehonderd reddingswerkers zijn neergestreken die 24 uur per etmaal doorwerken.

Het plan was om de schacht te graven tot net onder de prop die zich in de put vormde door gesteente dat Julen in zijn lange val meesleepte. Het jongetje moet zich daaronder bevinden, op meer dan 71 meter diepte. De hoop is dat daar een ruimte is waar zich water en voldoende zuurstof bevinden en waar Julen, mits hij niet door de val is overleden, na ruim een week nog in leven zou kunnen zijn. De laatste fase is het werk van acht specialisten van de reddingsdienst van mijnwerkers uit het noorden van Spanje. “We gaan Julen zeker vinden”, was gisteren hun boodschap, terwijl de grote boor zich iets trager dan verwacht door de rotsachtige bodem baande.

Het laatste deel van de tunnel, die horizontaal is en uiteindelijk bij Julen moet uitkomen, wordt met de hand gegraven. Omdat dit proces erg arbeidsintensief is en dus veel tijd in beslag neemt, zou het ook wel eens kunnen dat Julen pas morgen wordt gevonden.