Meer dan een week in een schacht van 100 meter: Spanje houdt adem in voor Julen

Een nieuwe dag, een nieuwe tegenslag voor de reddingsoperatie die de twee jaar oude Julen moet gaan redden. De peuter zit nu al meer dan een week vast in een schacht van zo’n 110 meter diep en hoe langer de operatie duurt hoe meer zijn kansen lijken te slinken. Net nu de operatie gisteren haar laatste fase moest ingaan, heeft ze weer vertraging opgelopen. 

Om Julen te bevrijden is een verticale tunnel gegraven van 70 meter diep naast de schacht. Maar de harde ondergrond heeft de graafwerken verschillende keren bemoeilijkt. Ook gisteren botsten de reddingswerkers nog op technische problemen. De buizen die de randen van de tunnel moeten verstevigen, passen er namelijk niet in. Omdat de diameter van de tweede tunnel dus te smal is, moet die eerst verbreed worden, wat de gehele operatie opnieuw flink wat tijd kost. 

Paella 

Julen viel zondag 13 januari in de put, toen hij aan het spelen was met een ander kind uit de familie, tijdens een bezoek aan de neef van zijn vader in het dorpje Totalán. De familie zou een boerderij hebben in het bergachtige dorpje, gelegen in de zuidelijke provincie Málaga. Op het moment van het ongeluk was zijn moeder aan de telefoon, terwijl zijn vader bezig was om een vuur aan te steken om paella klaar te maken.  

“Ik stond op vier, vijf meter”, aldus de vader, José Rosello, in de Spaanse media. “Mijn nicht, die achter hem aan liep, zag hoe hij met zijn handen in de lucht naar beneden viel. Ik was er binnen enkele seconden, haalde de stenen weg die rond het gat lagen en stak mijn arm tot de schouder in de put. Ik wist niet hoe diep de put was, en hoorde hem huilen.”

Het nieuws over de verdwijning van de peuter sloeg in als een bom in Spanje. En sindsdien heeft het verhaal ook al de rest van de wereld in zijn greep. Tegelijk waren er in Spanje ook twijfels of het kind wel werkelijk in de put zat. “Ik wou dat het inderdaad onmogelijk was dat hij in die put zit”, zei de vader nog. “Ik wou dat ik daar zat en dat hij hier met zijn moeder zou zijn.” 

Na de verdwijning is snel een reddingsactie op touw gezet, met behulp van de Spaanse Guardia Civil en honderden vrijwilligers en privéfirma’s. Ook het Zweedse bedrijf Stockholm Precision Tools AB, dat in 2010 in Chili 33 mijnwerkers wist te lokaliseren, zegde toe om te helpen. Via een camera, die werd neergelaten in de put, merkten reddingswerkers haren van de jongen op, alsook een zakje chips dat hij voor de val had vastgehouden. Daarmee werden alle twijfels over de whereabouts van de jongen geëlimineerd.  

De peuter zit nu vast in een tunnel, die maar een kleine 30 centimeter breed is. Doordat hij mogelijk in een luchtbel zit onder enkele brokstukken, leefden de reddingswerkers, zeker de eerste dagen, op hoop dat Julen er nog levend uit zou kunnen komen. Maar een teken van leven lijkt er ondertussen nog niet geweest te zijn.  

Vanuit de reddingstunnel is het nu zaak om een kleine tunnel aan te leggen, die de twee tunnels met elkaar verbindt. Die klus hebben ‘elitemijnwerkers’ uit het noorden van Spanje voor zich genomen, die behoren tot de Hunosa Mining Rescue Brigade. Met houwelen en boren –explosieven werden net iets te gevaarlijk bevonden – zullen zij een tunnel van vier meter aanleggen, die onderstut wordt met een houten constructie. Om dat alles uit te voeren werken de mijnwerkers per twee in shifts van telkens een uur.   

Tragedie

Het Spaanse gerecht heeft ondertussen ook de ouders en de eigenaar van de grond al ondervraagd, omdat het bezig is met een onderzoek naar de precieze omstandigheden waarin Julen in de put gevallen is. Over de zaak zijn namelijk nog een aantal vragen onbeantwoord.  

Uit berichten in de Spaanse media blijkt dat er voor de tunnel geen enkele vergunning is afgeleverd en dat hij dus illegaal is gegraven door een bedrijf, om te kijken of het mogelijk was om in de ondergrond water op te halen. De opening zou volgens dat bedrijf afgedekt zijn. Maar nadien zouden er volgens bedrijfsbaas nog werkzaamheden uitgevoerd zijn, zo vertelt hij in El País. Waarschijnlijk was de opening met enkele stenen gedicht. 

Voor de ouders is het ongeluk met de peuter al de tweede tragedie die ze op korte tijd te verwerken hebben. Meer dan een jaar geleden stierf hun andere zoon aan een plotse hartaanval.