“Dit was het hoogst bereikbare. Toen hij in de eerste koershelft alleen rondreed, dacht ik dat zal hij wel bekopen. Dat deed hij dus niet. De wedstrijd was in het begin heel gesloten, maar het betekende niet dat het geen zware koers was. In tegenstelling tot de ploegenachtervolging vond ik dat er nu veel wind was in de piste. Ik koos er voor om met één tand groter te rijden, maar die was er gezien de omstandigheden teveel aan. Met deze medaille bevestig ik dat de puntenkoers mijn ding is. Enkel de hoogste onderscheiding blijft uit, maar we wanhopen niet. Er komen nog kansen. Na Larsen was ik de sterkste op de piste. Cru gesteld mag ik zeggen dat ik een maat te groot was voor de rest, maar spijtig genoeg was er nog eentje beter, veel beter. De ploegenachtervolging bezorgde me een goed gevoel en dat werd vandaag nog versterkt. Vol vertrouwen snijd ik de ploegkoers aan met Moreno De Pauw. Met Iljo Keisse smaakte ik al het genoegen van een Europese ploegkoerstitel. Met Moreno wil ik dat graag overdoen”, rondde de renner van Topsport Vlaanderen-Baloise het gesprek zaterdagavond af. Waarop Kenny naar de dopingcontrole moest en dat duurde daar best lang.