Mehdi Nemmouche blijft ook vandaag halsstarrig zwijgen: “We gaan de leugens aantonen”

De speurders zijn nog altijd bezig met hun uitleg over het omvangrijke onderzoek naar de aanslag van 24 mei 2014. Ze gaan daarbij chronologisch te werk. Deze keer zag de jury onder meer camerabeelden van Nemmouche die in het station Brussel-Noord een busticket naar Marseille kocht vier dagen na de aanslag. Ook zijn telefoonverkeer werd uit de doeken gedaan.

De speurders legden ook uit welke informatie ze verzamelden via verschillende tips die ze na de aanslag kregen. Zo vernamen ze dat Nemmouche twee maanden in Molenbeek had verbleven. De verhuurders van zijn studio zagen hem altijd alleen. Waarom hij naar Brussel was gereisd, is allerminst duidelijk. Nemmouche ontkent dat hij de schutter was, ook al werd hij op een bus van Brussel naar Marseille betrapt met de wapens die in het museum waren afgevuurd.

Rechtbankvoorzitter Laurence Massart probeerde de reden van zijn verblijf in Brussel en tal van andere dingen van Nemmouche te weten te komen. Net na de middagpauze was hij al op vraag van een advocaat in profiel gaan staan voor de jury, zodat die hem beter konden vergelijken met een foto van de schutter. Massart moet op dat moment gedacht hebben dat Nemmouche deze keer misschien wel zou meewerken.

Niet dus. Op de eerste vragen antwoordde hij nog laconiek dat hij uitleg zou geven, maar plots had Nemmouche er genoeg van. Hij verhief zijn stem om uit te halen naar de voorzitter. "Ik zal praten. Heb geduld", klonk het bits, waarna hij de voorzitter van partijdigheid beschuldigde. De akte van beschuldiging van het Openbaar Ministerie noemde hij een "vod" vol leugens. 

Nemmouches advocaat Sébastien Courtoy zegt dat hij zijn cliënt begrijpt. “Wat heeft hij gezegd? Dat hij 130 getuigen wilde laten komen maar dat het niet mocht, en dat iedereen ziet dat de voorzitter de partijen niet gelijk behandelt. Het is de waarheid.”

De advocaat wijst erop dat Nemmouche wel in profiel is gaan staan. “Hij heeft dat gedaan. En enkele dagen geleden vroeg een andere advocaat of hij wilde meewerken aan een stemvergelijking. Hij ging ook akkoord. Dat is niet het gedrag van iemand die schuldig is.”

Volgens Courtoy is het doel van de vragen aan Nemmouche niet om informatie te krijgen. “De voorzitter is niet geïnteresseerd in het antwoord van Mehdi Nemmouche. Het is om hem te horen zeggen dat hij niet wil antwoorden. Om de indruk te geven dat het een moordenaar is. Dat weet hij maar al te goed.”

“Ik wacht rustig af tot dinsdag”, zegt Courtoy. Dan pas mogen de advocaten van alle partijen vragen stellen aan de speurders die deze week in de assisenzaal de revue passeren. Dan hoopt de verdediging van Nemmouche verschillende mankementen in het onderzoek bloot te leggen. “Ik zie en hoor ze liegen. Dat enerveert me een beetje, maar we gaan alle leugens aantonen.”

Courtoy meent dat er een strategie achter de manier van werken zit. “Als onderzoeksrechters en politieagenten iets komen zeggen, geloven de juryleden dat. En wat doet men hier: acht dagen uittrekken voor de speurders. Normaal mogen we na elke dag commentaar geven of vragen stellen, om de zaken wat in evenwicht te brengen. Hier is het de bedoeling dat ze acht dagen lang alleen bullshit horen en hem op het einde schuldig verklaren. Mehdi is niet achterlijk.”