Gilbert & George eregast op BRAFA-kunstbeurs Brussel: "Wij zijn voor alles en dus ook voor de brexit" 

BRAFA doet wat denken aan het autosalon. Elke galerie heeft een eigen ruimte, zelf ontworpen en gedecoreerd, van uiterst klein en sober, tot  gezellig huiselijk, prestigieus of protserig. De overkoepelende organisatie van galeriehouders ROCAD, de vroegere "Koninklijke kamer van de Antiquairs en Kunsthandelaars", die overigens 100 jaar bestaat, heeft een extra tentoonstelling. Daar tonen de leden absolute topstukken, die niet te koop zijn. 

Het mooiste van BRAFA zijn de verrassende ensembles van zelden geziene werken van grote kunstenaars, soms uit hun beginperiode, Mondriaan onder meer. De galeries pakken graag uit met relatief onbekende artefacten die onlangs op de markt kwamen, uit particuliere collecties. Het aantal grote namen uit onze kunstgeschiedenis en uit de hele wereld is duizelingwekkend. En dat gaat van een gravure van Bruegel tot vrij nieuwe dingen van Jan Fabre en Wim Delvoye. Denk aan een beroemde kunstenaar, veel kans dat hij of zij op BRAFA te zien is. Dat uitzonderlijk heterogene en massale kan na een tijd uiteraard vermoeien en onvermijdelijk sluipt ook wat lelijkheid en kitsch BRAFA binnen. 

Er hangen bijzonder interessante en verrassende ensembles van Ensor, Spilliaert, Alexander Calder, Magritte, Christo, Karel Appel, Jef Geys en zeker ook Rik Wouters. Sofie Van de Velde die al 6 jaar een galerie heeft,  debuteert op BRAFA, en meteen met een van de sterkste en meest aangrijpende stukken: het beschilderde gipsen korset van Frida Kahlo. Op het korset heeft Kahlo onder meer de foetus geschilderd van het kind dat ze na haar zwaar busongeval nooit zou kunnen krijgen. 

Eregast is het Londense kunstenaarsduo Gilbert (°1942, Italië) en George (°1943, Devon). Toen Gilbert als kind te kennen gaf dat hij kunstenaar wilde worden, kon hij alleen naar de houtsnijwerkschool ergens in de Dolomieten. Via München kwam hij in Londen terecht, waar hij eind jaren 60 George ontmoette in de kunstschool. Ze waren erg atypische kunststudenten.

De twee waren overweldigd door de stad met alle mogelijkheden. "Things will get better" was een vaak gehoorde uitdrukking in die tijd. Daar halen ze hun optimistische visie vandaan. Ze waren de enigen in de kunstschool uit de lagere klasse die buiten elke subsidie of steun vielen, zodat ze van de nood een deugd maakten.  

Gilbert & George begonnen als levende sculptuur. "Two people one artist". Opvallend keurig gekleed in een burgerlijk pak in tweed stonden ze langdurig stil, op straat, op de trappen van een museum of in een galerie. Soms zongen ze een liedje. Toen een poetsvrouw in een museum tot verdriet van de curator zei dat ze van de tentoonstelling genoten had, wisten Gilbert & George dat ze op het goede pad waren. 

Wat ze maken, noemen Gilbert & George "human art"; niet de vorm maar de betekenis is belangrijk. Ze verspreiden een positieve boodschap, ze zijn nergens tegen, overal voor. Nooit tekenen ze een petitie tegen iets. Allicht verklaart hun voorkeur voor "pro" dat ze voor de brexit zijn. Ze noemen elk werk een liefdesbrief aan de kijker. 

Al in de jaren 70 vonden Gilbert & George hun beeldtaal die wezenlijk niet meer zou veranderen: vervormde en bewerkte, bijgeschilderde en in grote glimmende vlakken samengestelde fotomontages van zichzelf, en actuele onderwerpen. Ook bloemen komen aan bod, en caleidoscopische natuurelementen, naast heel wat minder verheven onderwerpen als excrementen en decadente seks.

Ze werken met reeksen, bij voorbeeld over prikkeldraad om mensen buiten te houden, over baarden als religieus symbool, de "Jack Freak" pictures over de Britse Union Jack, en een verbijsterende serie gebaseerd op de vulgaire titels van de tabloids, de sensatiekranten à la The Sun. De beelden die ze oprapen in de buitenwereld halen ze doorheen wat in hen zelf zit op een bepaald ogenblik.   

Gilbert & George zijn niet a priori tegen religie, wel tegen godsdiensten die oorlogen veroorzaken. Daartegenover zetten ze de kunst, het allerbelangrijkste in de geschiedenis en in de persoonlijkheidsopbouw van elk individu. Alles wat we zijn, onze moraliteit, overtuigingen, heeft een basis in de kunst. Alleen cultuur houdt ons vrij en veilig. Alle informatie over BRAFA vindt u hier. 

Hieronder hoort en ziet u Gilbert & George, over hun werkwijze en bedoelingen, en ook over België. 

"There always will be Belgium", zingt het duo Gilbert & George hieronder: