“Sinds deze reis ben ik 100 procent overtuigd van onze relatie”, vertelt Romina in de Krant van West-Vlaanderen. “We bellen elke dag en kijken uit naar maart, want dan komt Jan voor ruim een week naar België.” Niet heel erg lang, want maart is een razend drukke periode op de boerderij, vertelt ze. “Maar we willen elkaar echt zien.”

De eerste weken samen in Australië waren dan ook niet min. Zo kregen ze meteen een orkaan op hun dak, die een groot deel van dat dak met zich meenam. Romina en Jan moesten eind december meteen op zoek naar een nieuwe woonst.

Er wordt dan ook al volop nagedacht over een echte vakantie met hun tweetjes: “Naar Bali of Lombok, want in Australië hadden we geen tijd om echt vakantie te nemen.”

Die langeafstandsrelatie willen ze echter niet laten blijven duren, dus wordt er ook al nagedacht over verhuisplannen. Alleen zijn ze er nog niet echt uit wie nu juist naar waar moet verhuizen. “België is een heel aantrekkelijke optie. Hij woont en werkt al acht jaar in Australië, maar heeft nog altijd geen permanente verblijfsvergunning. Die procedure kost heel veel tijd, energie en geld.”

“Daarnaast heeft hij altijd een goede band gehad met zijn grootouders en zou hij dat zijn eigen kinderen niet willen ontzeggen.” En dan is er nog het Australische onderwijs: de degelijke opleidingen in privéscholen zijn peperduur, en voor het secundair onderwijs zit er vaak niets anders op dan een kostschool. “Jan zou niet willen dat zijn kinderen op uren afstand van hem verwijderd zijn. Hij hecht net zoals ik veel belang aan een warm gezin.”