HERBELEEF. Tien Antwerpenaren stoppen Luikse zegereeks

Er was vooraf in Sudpresse al de uithaal van Luciano D’Onofrio – sportieve baas van The Great Old – richting Bruno Venanzi, voorzitter van Standard. De twee kunnen elkaar al een poos niet meer luchten, zeker nadat Venanzi in november zijn boekhouder – een vertrouweling van D’Onofrio – ontsloeg vanwege belangenconflicten. “Venanzi heeft iedereen verdoofd”, klonk het messcherp. “Ik zie geen passie en emotie meer op Sclessin.” Het zal een gezellig bestuursdiner geweest zijn...

Langs de zijlijn was er de clash tussen de kampioenenmakers van Standard: Michel Preud’homme versus Laszlo Bölöni. Maar veel clash was er voor rust niet aan. Het was wachten tot het rustsignaal voor opschudding, en daar hadden beide heren niks mee te maken. Luyindama en Bolingi, nochtans maatjes bij de Congolese nationale ploeg, kregen het met elkaar aan de stok, en hun ploegmaats vonden het nodig zich te moeien.

Voor het overige kregen we bitter weinig te zien. Het moet gezegd dat vooral Standard, nochtans met een 12 op 12 op zak, slapjes voor de dag kwam. Miste de ploeg zijn geschorste aanvoerder Mpoku? Diens vervanger heette Lestienne, en die kon amper flitsen. Hetzelfde gold voor Djenepo en Carcela. Antwerp hield de boel achterin goed gesloten. De verdienste van ex-Rouches Arslanagic en Van Damme én van de defensieve gordel op het middenveld. Bölöni koos daar immers opnieuw voor Borges, Yatabaré én Lamkel Zé. Dribbelaar Rodrigues, vorige week geschorst, moest vrede nemen met een plaats op de bank. Amper één keertje was Standard gevaarlijk. Vlak voor rust trapte Marin overhoeks net naast.

Krachtpatserij

Jammer genoeg – voor Antwerp en de neutrale kijker – viel er ook aan de overkant niet veel te beleven. We hoorden meer oeh’s en ah’s bij de krachtpatserij van Luyindama dan bij aanvallen van de thuisploeg. Er waren heus goeie combinaties, maar bij de laatste pass (Buta, Zé en Juklerod) of afwerking (vooral Refaelov) liep er steevast iets mis. Het vizier van de nochtans gretige Israëli stond nog niet op scherp.

Aan de rust dus 0-0. En na rust: spektakel! Het begon met enkele schietkansen – voor Zé en Marin – en bijna een own-goal van Bolingi, die een corner op zijn eigen lat kopte. Maar dé fase vond plaats op het uur. Zé had net al het conflict met Djenepo opgezocht en terecht geel gekregen. Maar de 22-jarige Kameroener bleef opgefokt rondlopen en verkocht ook nog Carcela een schandalige schop. Met zijn tweede geel mocht hij gaan douchen, al had hij daar geen zin in. Hij was op weg naar de kleedkamer, maar kwam nog eens terug. Allicht in de hoop dat Antwerp nog een penalty kreeg en zijn uitsluiting ongedaan werd gemaakt, want seconden voordien had Laifis Bolingi neergehaald in de zestien. De VAR gaf echter niet thuis.

Na de fratsen van Zé hoopte Standard te profiteren. Een kwartier later was het zover. Carcela schoot plots wakker en bediende knap Lestienne voor doel, die maar moest binnentikken. De lijnrechter liet de goal nog afkeuren voor offside, maar een half minuutje later mocht de geblondeerde winger dankzij de VAR zijn derde van het seizoen toch vieren.

Vliegende keeper

Standard op weg naar 15 op 15, Antwerp naar zijn vierde thuisnederlaag. Maar dat was buiten Mbokani gerekend. En buiten Bolat, die plots à la Neuer een pass onderschepte op 30 meter van zijn eigen doel. Hij zette zo een counter op, waarbij Yatabaré Mbokani diep stuurde. De 33-jarige Congolees deed Luyindama twijfelen en trapte dan hard onder Ochoa in doel. 1-1, de uitverkochte Bosuil ontplofte.

Uitgerekend Mbokani die zijn ex-ploeg nog twee punten afsnoepte dus. De gele kaart wat later en schorsing nam hij er voor één keer graag bij.