Meer dan drie jaar na de feiten is er nog steeds geen absolute zekerheid over het ongeval waarbij Mustafa Al-Furaji (19) uit Oostende om het leven kwam. Ook de politierechter moet een aantal hypotheses open laten in zijn vonnis. Al is hij over één iets wel formeel: “Zowel het slachtoffer als de beklaagde speelden een zeer roekeloos spelletje. Ze reden allebei aan een roekeloze snelheid.”

Het ongeval gebeurde op 4 november 2015 langs de Brugse Baan in Vlissegem (De Haan). De twee collega’s waren toen op weg naar huis, maar reden daarbij allebei zeer snel. In een bocht verloor Mustafa als eerste de controle over het stuur. Zijn kameraad volgde en slipte in dezelfde bocht. Hij reed tegen de wagen van Mustafa. Die moet uitgestapt zijn en belandde enkele meters verder in de gracht. Daar verdronk hij.

Straatrace

De 22-jarige aanrijder moest zich in de politierechtbank verantwoorden. De discussie ging voornamelijk over het moment waarop het slachtoffer uit zijn wagen was gestapt. Want dat was cruciaal om te bepalen of de tweede botsing ook tot zijn dood geleid heeft. De beklaagde bleef er trouwens bij dat er geen sprake was van een straatrace en dat hij zeker een minuut na zijn kameraad uit de bocht ging.

Maar daar geloofde de politierechter niks van. “Hij volgde op korte afstand van zijn vriend. Op het moment van de botsing moet die dus nog in of dichtbij de wagen geweest zijn”, aldus de rechter. “De verwondingen die het slachtoffer opliep zijn van die tweede botsing afkomstig. Daarna moet hij nog wat verder gestapt zijn, is hij gevallen en verdronken. De doodsoorzaak is de verdrinking. Doordat hij versuft was, is hij gevallen en niet meer uit die gracht geraakt. Of die versuftheid door de eerste of de tweede klap kwam, is niet duidelijk. Zonder de tweede aanrijding zou hij mogelijk niet verdronken zijn, maar dat is niet zeker. Voor het overlijden kan hij dan ook niet aansprakelijk gesteld worden.”

Bij de keel gegrepen

De jongeman kreeg wel een boete van 600 euro en een rijverbod van één maand. De nabestaanden van het slachtoffer krijgen een voorlopige schadevergoeding van één euro. Zij kunnen nog beroep aantekenen tegen het vonnis. Iets dat niet onrealistisch is, aangezien de moeder van het slachtoffer de beklaagde na afloop van het proces zelf bij de keel heeft gegrepen.