KOERS KORT (27/1). Merlier mag naar WK - Primeurtje voor Evenepoel - Meeussen en Iserbyt triomferen in Hoogerheide, Nys komt ten val en ging naar ziekenhuis

Dat er veel op Remco Evenepoel (19) afkomt in zijn debuut bij de profs, hoeft geen betoog. Vandaag tekende de youngster van Deceuninck–Quick-Step zijn allereerste wedstrijdblad. Leuke primeur. Het zomers weertje in Argentinië liet enkele dagen terug overigens zijn sporen na bij de wereldkampioen bij de junioren - dat kon u HIER al lezen. Aan zonnecrème vandaag dan ook geen gebrek, zoals in onderstaand filmpje duidelijk wordt. Beter voorkomen dan genezen. 

Jolien D’hoore is op de derde plaats geëindigd in de scratch op de slotmanche van de Wereldbekermanche baanwielrennen in Hongkong. De bronzenmedaillewinnares van het EK in Glasgow moest enkel de Italiaanse Martina Fidanza en de Australische Alex Martin-Wallace voor zich dulden. In de Wereldbekereindstand staat D’hoore op de 22e plaats. In de keirin was er een vijfde plaats voor regerend wereldkampioene Nicky Degrendele. De zege in Hongkong ging naar de lokale renster Wai Sze Lee. In de Wereldbekereindstand is Degrendele tiende. 

Tim Merlier zal dan toch deelnemen aan het WK veldrijden. De renner van Creafin-Tüv-Süd eindigde op de twaalfde plaats in Hoogerheide en mag dankzij de eindzege in de wereldbeker van Toon Aerts starten in Bogense.

Merlier eindigde gisteren op de vierde plaats in Zonnebeke, zondag werd hij twaalfde. “De wedstrijd van gisteren zat nog in de kleren en ook mijn rug was nog niet helemaal in orde”, blikte Merlier terug. “Daardoor was dit ook niet mijn beste wedstrijd.”

Dankzij de eindzege van Toon Aerts krijgt België een extra ticket voor het WK en mag Merlier, een goede vriend van Wout van Aert, als achtste renner mee naar Bogense. “Die selectie voor het WK is wel een opluchting”, stelde hij. “Zowel voor mezelf als voor de ploeg is dit heel belangrijk. Voor mijn WK-ticket was ik dan wel afhankelijk van iemand anders, maar ik ben heel blij dat ik mee mag naar Denemarken. Mijn seizoen is immers nog niet geweest wat het moest zijn.”

De voorbije jaren speelde Merlier op het WK een belangrijke rol in de openingsfase van de wedstrijd. “Ik weet wat me volgende week te doen staat, al zullen we de komende dagen wel eens samen zitten met de bondscoach en met Wout en Toon om de tactiek te bespreken”, besloot Merlier. 

Witse Meeussen heeft de slotmanche van de Wereldbeker veldrijden voor junioren op zijn naam gebracht. De renner van Callant-Doltcini haalde het voor de Spanjaard Carlos Canal Blanco, Lennert Belmans vervolledigde het podium. Thibau Nys, vorige week nog winnaar in Pontchâteau, moest na een val opgeven. Het eindklassement komt op naam van Meeussen, die al sinds vorige week zeker was van die trofee.

Het was Thibau Nys die de kopstart nam in Hoogerheide. De winnaar van vorige week wilde zich ook tonen in Nederland, maar de Spaanse kampioen Canal Blanco overvleugelde hem al snel. Na één ronde telde hij negen seconden bonus op drie achtervolgers: de Duitser Tom Lindner, Witse Meeussen en de Nederlander Pim Ronhaar.

De Europese kampioen dichtte in de tweede ronde het gaatje en liet de Spanjaard al snel achter zich, Meeusen volgde op acht seconden bij het inrijden van de derde ronde. Eerste raapte hij Blanco op, daarna maakte hij de sprong naar zijn ploegmaat Ronhaar. Een tijdje trokken ze samen op pad, tot Meeussen het welletjes vond en aan een solo begon.

De zege ging dus naar Meeussen, voor Blanco en Belmans. Het eindpodium in de wereldbeker kleurt volledig Belgisch met op één Meeusen, twee Nys en drie Ryan Cortjens. Nys is ondertussen op weg naar het ziekenhuis voor verder onderzoek. Nys junior kwam ten val aan de trappen. Hij klaagde over pijn aan de elleboog en het borstbeen, waarmee hij vol op zijn stuur terechtkwam. De eerste zorgen werden toegediend in de EHBO-post ter plaatse, maar Nys trok samen met zijn moeder naar het ziekenhuis in Herentals. De blessures van Thibau zouden meevallen, volgens de ploeg zou er geen sprake zijn van breuken of barstjes. 

“Thibau had meteen na zijn val wel last”, klinkt het bij Telenet Fidea. “Hij sukkelde vooral met zijn ademhaling, omdat hij met zijn borst op een paal is gevallen. Hij kreeg een tijdlang geen lucht, maar dat werd al vrij snel beter. Voor de zekerheid zijn er dan foto’s genomen in het ziekenhuis van Herentals en onderging hij een volledige check-up. Sven (Nys, vader) krijgt nu net een berichtje vanuit het ziekenhuis dat alles oké is”, klinkt het verder bij Telenet Fidea. “Er zijn foto’s genomen van de elleboog en borstkas, maar hij is oké en hij kan morgen gewoon terug op de fiets. Het valt dus al bij al goed mee.”

Lucinda Brand heeft de slotmanche van de wereldbeker veldrijden in het Nederlandse Hoogerheide op haar naam gebracht. De Nederlandse haalde het voor de Amerikaanse Katie Compton. Marianne Vos vervolledigde het podium, Sanne Cant moest vrede nemen met de vierde plek. Vos was al sinds vorige week zeker van de eindzege.

Vos nam de kopstart in een kletsnat Hoogerheide, maar op een schuine kant ging Cant haar al lopend voorbij. Denise Betsema volgde in derde positie. Dit trio nam afstand van de rest van het pak en telde na de eerste passage aan de finish een handvol seconden voorsprong op het duo Brand-Brammeier, Katie Compton volgde nog iets verder.

Cant nam het initiatief in de beginfase en zette de anderen onder druk, maar ze wist geen definitieve kloof te slaan. Toen het daarna vooraan even stokte, wisten Brammeier, Brand, Compton en ook Katie Keough terug te keren. Zeven rensters trokken de derde en voorlaatste ronde in, maar lang zou dat niet duren.

Brand trok stevig door en de kopgroep spatte uiteen. Cant spartelde het langst tegen, maar uiteindelijk brak de veer. De wereldkampioene moest nog alles uit de kast halen om in de top vijf te eindigen.

Op Brand stond geen maat, ze soleerde naar de zege. Compton ging voorbij Cant en Vos en pakte de tweede plaats. Vos zou in de slotronde nog voorbij onze landgenote snellen, Cant hield nog net Brammeier af voor de vierde plaats. Voor Brand is het haar derde zege in de wereldbeker dit seizoen. Eerder won ze in Tabor en in Namen.

“Deze zege doet wel deugd. Ik tank vertrouwen een week voor het WK”, verklaarde de Nederlandse. “De eerste halve ronde verliep niet zoals ik wilde”, zei ze. “Ik maakte wat technische foutjes, reed in de verkeerde sporen en raakte niemand echt voorbij. Maar daarna kwam ik wel op gang en kreeg ik meer ruimte om mijn eigen lijnen te rijden. Vanaf dat moment kon ik goed mijn krachten kwijt en keerde ik terug.”

“Ik voelde me echt goed vandaag en die dagen zijn schaars, dus daar kon ik maar beter gebruik van make. Ik ging gewoon lekker door en pakte de zege. Dit is wel plezant, want ik verbleef een weekje op stage in Spanje en dan weet je nooit of je wel goed zal rijden in je eerste wedstrijd meteen daarna. Ik voel me fris. Het komt er nu op aan om dat gevoel nog een week aan te houden. Ik weet niet hoe de andere dames zich voelen of hoe zij hebben opgebouwd, maar dit is alvast een leuk gevoel om mee te nemen naar huis.”

Eli Iserbyt heeft de laatste manche in de wereldbeker veldrijden bij de beloften gewonnen. De wereldkampioen haalde het in Hoogerheide met bijna driekwart minuut voorsprong op de Fransman Antoine Benoist. De Brit Ben Turner vervolledigde het podium. Het eindklassement komt op naam van de Brit Tom Pidcock, die ontbrak in Hoogerheide.

Pidcock was al zeker van het eindklassement en reed gisteren in Zonnebeke bij de elite, waar hij als tweede eindigde na Kevin Pauwels.

In de eerste ronde keken de renners nog de kat uit de boom, terwijl de regen met bakken uit de lucht viel. Een omvangrijke kopgroep passeerde de finish na één ronde, pas in de tweede ronde nam Iserbyt het initiatief.

Iserbyt, terug van stage in Spanje, trok een paar keer fel van leer en keek niet om. De Italiaan Dorigoni bood de meeste tegenstand, maar door een val schakelde hij zichzelf uit. In tegenstelling tot vorige week in Pontchâteau kende de wereldkampioen geen pech en stoomde hij door naar de zege. Hij vatte de slotronde aan met een halve minuut bonus en haalde het met gemak voor de Fransman Antoine Benoist en de Brit Ben Turner.

Het is Iserbyts derde zege in de wereldbeker na winst in Bern en Heusden-Zolder. Pidcock is eindwinnaar met 240 punten, 15 meer dan Iserbyt. Benoist is derde met 195 punten.

Daar is nummer twee voor Elia Viviani. De Italiaanse sprinter van Deceuninck-Quick Step won in Australië de Cadel Evans Great Ocean Road Race. Hij was in een massasprint in Geelong de betere van Caleb Ewan (Lotto-Soudal) en Daryl Impey (Mitchelton-SCOTT). Jens Debusschere (Katusha-Alpecin) werd de beste Belg op de 5de plaats.

Voor Viviani is het de 70ste overwinning uit zijn carrière en de 20ste in het shirt van Deceuninck-Quick Step. De ploeg van Patrick Lefevere nam de finale van de tweede World Tour-wedstrijd van het jaar resoluut in handen voor zijn Italiaanse kopman en die faalde dus niet. “Ik wou beter doen dan in 2019, toen ik hier tweede werd. De ploeg was heel toegewijd vandaag. We hadden een plan en voerden dat perfect uit. Ik wist dat sommigen er op uit waren om mij los te rijden op één van de klimmetjes, maar we hebben dat slim opgevangen. Ik kon telkens terugkeren, met dank aan mijn team”, aldus Viviani.

Jolien D’hoore en Lotte Kopecky zijn in de madison op de tweede plaats geëindigd op de zesde en laatste manche van de Wereldbeker baanwielrennen in Hongkong.

Onze landgenotes sprokkelden 24 punten in de wedstrijd van 20 kilometer (80 ronden en 8 sprints) en moesten daarmee enkel het Nederlandse duo Kirsten Wild en Amy Pieters (29) voor zich dulden. De Italiaanse tandem Elisa Balsamo en Maria Giulia Confalonieri (12) eindigde op de derde plaats. In de Wereldbekereindstand van deze olympische discipline staan de Belgen op de vierde plaats. De eindzege ging naar Groot-Brittannië.

In de sprint geraakte Nicky Degrendele niet verder dan de zestiende finales. In de eerste ronde was de Canadese Kelsey Mitchell negen duizendsten van een seconde sneller. In de Wereldbekereindstand staat ze 28e.

In het omnium was de veertiende plaats met 56 punten voor Lindsay de Vylder. De zege ging met 134 punten naar de Australiër Cameron Meyer (134). In de WB-eindstand eindigt De Vylder op de negende plaats. 

Geen Michael Vanthourenhout morgen in de laatste manche van de Wereldbeker in Hoogerheide. De renner van Marlux-Bingoal werd tijdens de parcoursverkenning onwel, nadien werd hij naar het ziekenhuis gebracht. Het gevolg van een heftige allergische reactie op iets uit zijn voeding. Inmiddels bevindt Vanthourenhout zich opnieuw in het hotel van de ploeg in Ossendrecht. Zijn WK is niet in gevaar.

André Greipel heeft zijn eerste zege van het seizoen geboekt, meteen ook zijn eerste triomf voor zijn nieuwe ploeg Arkéa-Samsic. In de zesde etappe van La Tropicale Amissa Bongo was de 36-jarige Duitser in een sprint sneller dan Youcef Reguigui en Lorrenzo Manzin. Op Afrikaanse bodem moest hij zich de voorbije dagen tevreden stellen met ereplaatsen. De Italiaan Niccoló Bonifazio finishte slechts als zevende, maar blijft leider. Greipel kreeg zijn prijs uit handen van wielerlegende Bernard Hinault. 

“Het team leverde geweldig werk bij het aantrekken van de sprint”, was Greipel na de rit tevreden. “Ik zette mijn sprint vroeg in, met succes. Nu kan ik mijn team iets teruggeven, want mijn collega’s bleven altijd positief toen ik strandde op de ereplaatsen. Uiteraard ben ik dus een blij man.” 

De Denen Marc Hester en Jesper Morkov hebben de leiding overgenomen in de 108ste editie van de Zesdaagse van Berlijn.

In de Duitse hoofdstad is er na de tweede dag nog slechts één koppel dat in dezelfde ronde zit als de leiders. Dat zijn de Oostenrijkers Andreas Graf en Andreas Müller, die 130 punten tellen tegenover 161 voor de leiders. Roger Kluge en Theo Reinhardt, het leidende duo na de openingsdag, volgen met 158 punten op één ronde. De Nederlander Wim Stroetinga en Robby Ghys volgen met vijf punten minder op de vierde plaats, Melvin van Zijl en Jules Hesters staan zesde met 129 punten.

Loes Sels (Pauwels Sauzen-Vastgoedservice) heeft de Kasteelcross in Zonnebeke bij de vrouwen elite gewonnen. De 33-jarige Sels haalde het na een solo die ze opzette net over halfcross. De Tsjechische Katerina Nash werd tweede en de Luxemburgse Christine Majerus legde beslag op de derde plaats. Ellen Van Loy werd vierde. 

Sels was eerder al de sterkste in Ardooie, het Luxemburgse Contern en Gullegem. De Belgische WK-gangers Sanne Cant en Laura Verdonschot kwamen niet aan de start in Zonnebeke.

Het was Van Loy die de kopstart nam. Achter haar volgden Majerus, de Amerikaanse Rebecca Fahringer, Loes Sels en Karen Verhestraeten. Reeds in de openingsronde kregen we een kopgroep met drie. Daar maakten Van Loy, Nash en Sels deel van uit. Christine Majerus volgde op een handvol seconden. De Luxemburgse maakte de sprong naar voor en vervoegde het leidende trio.

Het viertal begon met een voorsprong van 21 seconden op een groepje met vijf waarin onder meer Karen Verhestraeten en Joyce Vanderbeken zich genesteld hadden. Bij een nieuwe tempoversnelling, in de tweede ronde, van Ellen Van Loy moest Majerus er voorin af. Ook Loes Sels maakte een moeilijk moment mee waardoor we met Van Loy en Nash even twee leidsters kregen. Sels overbrugde de kloof waardoor zich nog voor halfcross terug een kopgroep met drie vormde.

Ellen Van Loy maakte een fout en viel letterlijk en figuurlijk weg bij de drie vluchters. Het sein dan voor Loes Sels om te versnellen. Zij vatte de voorlaatste ronde aan met een voorsprong van 15 seconden op Katerina Nash. Christine Majerus en Ellen Van Loy volgden op 35 seconden. Laatstgenoemde bleef de fouten opstapelen en moest zo ook Majerus laten rijden. Aan die posities wijzigde er in de slotronde niets meer. Loes Sels klaarde de klus en volgt daarmee de Nederlandse Thalita de Jong op als eindlaureate in Zonnebeke.

Eerder vandaag was bij de junioren Joachim Van Looveren de sterkste. Jetze Van Campenhout moest genoegen nemen met de dichtste ereplaats. De Fransman Ugo Ananie werd derde. Bij de nieuwelingen was Iben Rommelaere de beste. Hij liet respectievelijk Niels Ceulemans en Kay De Bruyckere achter zich. 

“Ik was aan de wedstrijd begonnen met Rhino’s, maar dat profiel was niet goed voor deze omloop. Met de nieuwe fiets en banden ging het veel beter”, aldus Sels. “Het gevoel moet wel nog beter. Ik ben niet slecht, er zit power op, maar de superbenen heb ik nog niet. Na Hoogerheide komt het erop aan zoveel mogelijk te recupereren in aanloop naar het Wereldkampioenschap in Bogense. Die vierde zege is daarbij alvast een opsteker”, vertelde Sels.

“De eerste twee ronden ging het enorm snel. Ik moest daar serieus mijn krachtenarsenaal aansnijden. Ik had ook geen goed gevoel sinds de opwarming, de benen voelden niet goed aan. Ik hoop dat het in Hoogerheide een pak beter gaat. Het parcours lag er ook bijzonder zwaar bij. Ik vond ook niet direct de goede lijnen waardoor ik maar bleef sukkelen. Pas na de fietswissel ging het beter.”