Open Vld wil (bedrijfs)wagenpark vergroenen

Het aantal bedrijfswagens in ons land blijft stijgen. Er rijden er momenteel ongeveer 770.000 rond, zegt Lachaert. Hij werkte de voorbije jaren mee aan alternatieven voor de bedrijfswagen, met name het 'cash for car'-systeem en het mobiliteitsbudget, maar er is meer nodig. "We moeten het bedrijfswagenpark ook vergroenen. Want er zijn veel mensen die echt een wagen nodig hebben voor hun job", zegt Lachaert.

Hij stelt concreet voor om het parafiscale voordeel vanaf 2023 enkel volledig te behouden voor milieuvriendelijke bedrijfswagens die volledig CO2-neutraal zijn. Voor de vervuilende bedrijfswagens zal het voordeel vanaf 2023 geleidelijk uitdoven, tot in 2029 dezelfde sociale lasten erop verschuldigd zijn als op gewoon loon.

"Fiscaal wordt de aftrekbaarheid voor wagens met een CO2-uitstoot geplafonneerd op 85 procent en wordt de ondergrens van 50 procent geschrapt voor wagens die vanaf 1 januari 2020 worden aangeschaft. Groene wagens blijven 100 procent aftrekbaar", licht Lachaert toe.

Met de maatregelen wordt de werknemer niet geraakt, want hij zal de bedrijfswagen die hij heeft onderhandeld ook kunnen behouden, zegt de Open Vld'er. "Ook de werkgever wordt niet gestraft wanneer hij een groene bedrijfswagen aanbiedt.” De maatregel zou bovendien tot een vergroening van het totale wagenpark moeten leiden. Want, besluit Lachaert, "vergeet niet dat de bedrijfswagens van vandaag de particuliere tweedehandswagens van morgen zijn".

Het bedrijfswagenpark vergroenen, is op zich een goede zaak. Maar Vlaams parlementslid Joris Vandenbroucke (sp.a) benadrukt dat het geen oplossing is voor het fileprobleem. “CD&V en Open Vld vergeten dat ook groene wagens in de file staan. De link tussen recordfiles en het recordaantal bedrijfswagens lijkt hun te ontgaan. Men mag vergroening van bedrijfswagens ook niet misbruiken om zich te verbergen achter slecht beleid”, aldus Vandenbroucke.

De regering introduceerde het afgelopen jaar een aantal ingrepen om alternatieven voor bedrijfswagens te promoten. Zo is er de ‘cash for car’-regeling die ervoor moet zorgen dat salariswagens ingeruild worden voor nettoloon. En binnenkort gaat men van start met het mobiliteitsbudget, een fiscaal gunstig bedrag dat werknemers aan mobiliteitsoplossingen kunnen besteden.

Maar de ‘cash for car’-regeling lijkt maar traag op gang te komen en sp.a verwacht gelijkaardige problemen voor het mobiliteitsbudget. “Er zijn geen volwaardige alternatieven voor de wagen”, meent Vandenbroucke. “Mensen wachten nog altijd liever in de file waar ze in een comfortabele wagen zitten, dan niet te weten hoelang ze op het perron nog moeten wachten op hun trein om uiteindelijk te moeten rechtstaan in het gangpad omdat er onvoldoende plaats is.”

Voor werkgevers blijft de salariswagen een geliefd verloningsinstrument. Maar dat verloningsinstrument ligt volgens Vandenbroucke wel mee aan de basis van het groeiende fileprobleem. “Los mobiliteitsproblemen op met een mobiliteitsbeleid, fiscale problemen met een fiscale hervorming”, zegt de sp.a’er.

“Er moet een forsere verlaging van lasten op arbeid komen zodat men niet langer op zoek moet naar fiscale vluchtwegen in de vorm van salariswagens, mobiliteitsbudgetten of ingewikkelde inruilsystemen. Betaal mensen in euro’s in plaats van auto’s.” Een tweede belangrijke oplossing zit in een mobiliteitsbeleid dat kiest voor het alternatief in plaats van de wagen. “Dat doe je niet, zoals deze regeringen beslisten, door miljoenen te besparen bij de NMBS en De Lijn om die dan uit te geven aan extra spitsstroken”, besluit Vandenbroucke.