Direct naar artikelinhoud
Film

‘How to Train Your Dragon: The Hidden World’: dunnetjes en weinig origineel

‘How to Train Your Dragon: The Hidden World’Beeld RV

Het laatste deel van de drakenfranchise How to Train Your Dragon bevestigt helaas het gevoel dat al na de eerste twee delen leefde: dit is een filmreeks van telkens net niet.

De Vikings van het eiland Berk en de draken: ze hebben in de vorige film How to Train Your Dragon 2 een modus vivendi gevonden. Maar Hiccup, het jonge opperhoofd van Berk, heeft een missie. Hij wil nog meer wezens redden uit de klauwen van vileine, op geld beluste drakenjagers. Daarenboven zoekt hij naarstig voort naar de Verborgen Wereld, de wijkplaats waar draken veilig kunnen leven, waarover zijn overleden vader hem verteld heeft. Maar er is een kaper op de kust, Grimmel the Grisly die in opdracht van de jagers achter Toothless aangaat, de draak waarmee Hiccup lief en leed deelt.

Kriebels in de drakenbuik

Deze strijd in het derde deel van de franchise How to Train Your Dragon: The Hidden World voltrekt zich tegen de achtergrond van een dubbel liefdesverhaal. Hiccup wordt voortdurend geplaagd door zijn vrienden over een huwelijk met de even strijdbare als aanminnige Astrid. Daarnaast voelt ook Toothless kriebels in zijn drakenbuik voor soortgenote Light Furry. Deze relatie en de wijze waarop de twee de leiding nemen van de draken in de Verborgen Wereld – als een voorafspiegeling van wat er mogelijk zou kunnen zijn tussen Hiccup en Astrid – krijgt opvallend veel ruimte.

Dat zo de rest van het verhaal in verdrukking komt is jammer, maar ook een weinig verholen poging om te verbergen dat die rest nogal dunnetjes en weinig origineel is. Niet dat vorige twee delen van de franchise zo verrassend waren, maar ditmaal krijg je het gevoel dat de inspiratie op was. Al moet gezegd dat een aantal individuele scènes een aanstekelijke mix van humor en actie bieden. Het levert het gevoel op dat ook al voor de eerste twee delen gold: dat er met dit wankele samenleven van mensen en draken méér valt aan te vangen. De film confronteert je tevens opnieuw met het feit dat de producerende studio DreamWorks Animation twee decennia na de start het nog altijd ruim moet afleggen tegen Pixar als het aankomt op het tekenen van menselijke figuren.

Ditmaal krijg je het gevoel dat de inspiratie op was. Al moet gezegd dat een aantal individuele scènes een aanstekelijke mix van humor en actie bieden

Kip me de gouden eieren

Ondanks alles blijft het verrassend dat deze film het sluitstuk van een trilogie is. Na Shrek is How to Train Your Dragon de meest winstgevende franchise van DreamWorks Animation en met de Shrek-reboot die nog in de ontwikkelingsfase zit, lijkt het alsof de studio de kip met de gouden eieren slacht. Al is er een weg terug: het einde van de film laat voldoende ruimte om indien gewenst, of als de financiële nood het hoogst is, deze draken-mensenwereld opnieuw tot leven te laten komen.