Anjela Bataeva woonde negen jaar samen met Zelimkhan Betelguiriev, de vader van de beschuldigde. “Zijn zonen zijn naar ons in Leuven gekomen toen Suleyman elf jaar was. Ze wilden toen niet meer terug naar hun moeder in Oostende.” Volgens de vrouw waren de kinderen het slachtoffer van de vele ruzies tussen hun ouders. “Ik heb geprobeerd om aan de kinderen te tonen wat een gezin is, want blijkbaar hebben zij dat niet gezien.”

Suleyman Betelguiriev zou door zijn vader ronduit slecht behandeld zijn, waardoor hij uiteindelijk toch opnieuw naar Oostende verhuisde. “Vader heeft geprobeerd om hem met een zweep te slaan aan het station. Iedereen heeft dat gezien, ook de vrienden van Suleyman. Hij heeft altijd geprobeerd om hem kapot te maken.” De hele situatie zou ook het karakter van de beschuldigde misvormd hebben. “In het begin was ik in shock, ik vroeg me af waarom hij die feiten gepleegd had. Hij heeft veel meegemaakt met zijn vader, die een grote druk op hem legde. Het is zijn schuld niet, denk ik. Het is de schuld van zijn ouders.”

Broer en moeder dagen niet op

De broer van Betelguiriev kwam net als zijn moeder niet opdagen om te getuigen. De politieman die het moraliteitsonderzoek voerde, probeerde wel een beeld te schetsen van het karakter van de beschuldigde. Henk Hanssens legde uit dat de familie in 2000 tijdens de tweede oorlog in Tsjetsjenië naar België vluchtte. “De kinderen hebben daar doden gezien en beschietingen gehoord. Ze moesten zich ‘s nachts onder bed verstoppen voor bombardementen.”

De schoolcarrière van de beschuldigde verliep zonder grote incidenten, al had hij wel duidelijk een kort lontje. In 2013 volgde de Oostendenaar van Tsjetsjeense origine een opleiding op beroepsmilitair te worden. “Daarna volgde ook een eerste opleiding tot paracommando in Marche-les-Dames, maar hij keerde dan terug naar school om zijn zesde jaar opnieuw te doen.” In het leger liep Betelguiriev geen tuchtstraffen op.

Jongerenbende

“Als minderjarige in 2010 is hij bij verstek veroordeeld door de jeugdrechtbank van Leuven, wegens poging tot afpersing”, vervolgde Hanssens. Bij de politie was Betelguiriev ook gekend voor feiten van vernielingen en opzettelijke slagen. Ook het slachtoffer kwam trouwens al met het gerecht in aanraking. Mikey Peeters werd door de jeugdrechter veroordeeld voor zijn aandeel in een jongerenbende, die vooral inbraken pleegde in sportclubs en jeugdhuizen.

Iedereen in zijn omgeving was wel positief over de ingesteldheid van Mikey Peeters. “Hij was eigenlijk een voorbeeldspeler. Hij was altijd stipt op tijd op training en lag goed in de ploeg”, vertelde zijn basketbalcoach. Van enige agressie heeft de trainer nooit iets gemerkt. “In de context van de sport was hij wel een muur voor mij. Als ik vroeg om hard te verdedigen, dan verdedigde hij hard, maar hij heeft nooit gevochten.”

Donderdagochtend worden de getuigenverhoren afgerond. In de namiddag starten de pleidooien van de burgerlijke partijen.