Onur Kaya tussen vreugde en ontgoocheling: “Gebrek aan empathie bij ref kost me bekerfinale”

Het was een ietwat vermoeide Onur Kaya die ons gisterenmiddag te woord stond in zijn woning in Brussel. De avond voordien hadden spelers en supporters van KV Mechelen in hun eigen stadion tot twee uur ‘s nachts de bekerkwalificatie gevierd. Enkele uurtjes later moest Kaya alweer opstaan omdat hij in het ziekenhuis een gekneusde teen moest laten controleren. Het pijntje aan de teen is echter klein bier tegenover de hartzeer die Kaya heeft door zijn schorsing.

“Ik blijf het bijzonder spijtig vinden dat ik er straks in de finale niet bij kan zijn”, zucht Kaya, die ref Nicolas Laforge vlak na de gewonnen halve finale op Union een kl***scheidsrechter had genoemd. Een paar uur later klonk de middenvelder al wat gematigder, maar toch... “Een scheidsrechter die voor zo’n match wordt aangeduid, zou toch wat meer inlevingsvermogen mogen tonen. Die man weet op voorhand wie er op één kaart van schorsing staat. Dan ga je één van die spelers toch geen geel geven zonder overduidelijke overtreding? Ik ging in de bewuste fase gewoon in een duel en werd daarvoor zwaar bestraft. Op deze manier mis ik een hoogtepunt in mijn carrière. Oké, ik won al wel twee bekerfinales met Lokeren en Zulte Waregem, maar had zo graag nog eens op de Heizel gestaan.”

Volgens Kaya is het niet de eerste keer dit seizoen dat KV Mechelen zich benadeeld mag voelen door de arbitrage. “Sinds de club wordt genoemd in het voetbalschandaal heb ik het gevoel dat scheidsrechters KV anders benaderen. Er wordt al eens sneller in ons nadeel geblazen, wellicht uit schrik voor insinuaties. Binnen de spelersgroep gaan we gelukkig heel volwassen om met de situatie. Dat blijkt ook uit onze resultaten. Tegelijk hopen we dat er snel duidelijkheid komt. Nu kan het nog alle kanten uit en dat is best frustrerend.”

Terwijl men Achter de Kazerne duimt voor een positieve afloop naast het veld, doen de spelers óp het veld wat ze moeten doen. “Wie had vlak na de degradatie durven denken dat KV Mechelen nu in de bekerfinale zou staan en het zó goed zou doen in 1B?”, merkt Kaya op. “Daar komt bij dat we onze start compleet misten. Na vijf speeldagen heb ik wel eens gedacht: ‘Wat zit ik hier eigenlijk te doen?’. Maar kijk nu... Nooit eerder speelde ik in een ploeg die zo’n sterke reeks neerzette. Tegelijk beseffen we dat we nog niks in handen hebben. We moeten het nu ook echt afmaken, zeker in de competitie. Het vertrouwen is sowieso groot. Naar mijn gevoel kunnen we alleen van onszelf verliezen. Als we scherp blijven, zie ik het wel goed komen.”

Kaya zelf is een cruciale pion in het Mechelse geheel. Met elf assists benadert hij de statistieken uit zijn topseizoen 2014-2015. “Toen leverde ik bij Zulte Waregem vijftien assists af”, weet Kaya uit het blote hoofd. “Of ik beter word met de jaren? Mijn snelheid bot stilaan wat af, maar voor het overige mag ik zeker niet klagen. Weet je wat het is? Op mijn leeftijd besef je dat je loopbaan niet heel lang meer zal duren. Bijgevolg geniet je meer van het voetbal en leef je er meer voor. Vroeger ging ik al eens vaker uit, nu is dat zeldzaam geworden. Maar als we aan het einde van de rit met de ploeg in de prijzen zouden vallen, ga ik me zeker nog eens laten gaan (lacht). Iets winnen na zo’n beladen seizoen en met zo’n mooie club zou misschien wel de strafste prestatie uit mijn carrière zijn.”