Inbraak (en achtergelaten kalasjnikov en knuppel) overschaduwt proces-Nemmouche

Vincent Lurquin vertegenwoordigt op het proces-Nemmouche de moeder van slachtoffer Alexandra Stein en Clara Billeke-Villalobos, een Chileense artieste die in het Joods Museum aanwezig was toen daar op 24 mei 2014 vier mensen werden vermoord. Hij ontdekte de inbraak in zijn kantoor in het Brusselse Sint-Agatha-Berchem dinsdagavond rond 20.30 uur.

De dader(s) moet(en) het kantoor ergens in de twee uren daarvoor, toen de laatste medewerker naar huis ging, binnen zijn geraakt via een kelderraam.

Anders dan gisterochtend eerst werd bericht, werd niet het complete strafdossier rond Mehdi Nemmouche (33) gestolen. Een dvd met het dossier, en dus ook beelden van slachtoffers op de plaats delict, bleef onaangeroerd. Wel verdween een kartonnen map, met daarin de aantekeningen die Lurquin sinds het begin van het proces, drie weken geleden, maakte. Daarnaast werden ook een dossier over de in Marokko opgesloten Belg Abdel­khader Belliraj gestolen en wat computermateriaal. De daders stalen ook enkele spullen uit de kamer van Lurquins zoon op de eerste verdieping.

“Het  doet pijn”

Verontrustender dan wat verdween, is wat de daders op het bureel van de advocaat achterlieten: een namaak-kalasjnikov en een baseballknuppel. Namen van juryleden zaten normaal gezien niet in de gestolen map, maar het valt niet uit te sluiten dat daar naar gezocht werd.

De kalasjnikov lijkt te verwijzen naar het wapen dat al drie weken lang vooraan als bewijsstuk ligt uitgestald in de Brusselse assisenzaal.

“Het is ontzettend vervelend”, zei Lurquin gisteren. “Het doet pijn, maar zij die denken dat ze ons bang kunnen maken, zullen daar niet in slagen. Dit hoort niet te wegen op het proces, zeker niet op de juryleden. We moeten doorgaan met dit proces. Voor ons, advocaten, is dit een deel van ons vak, maar de juryleden horen geen angst te kennen. Zij horen te oordelen zonder vrees of haat, zoals ze hebben gezworen. Het dreigement mag niks veranderen.”

Lurquin is al jaren een vertrouwd gezicht in Brusselse terreurzaken. Hij trok zich het lot aan van de bij de aanslagen van 22 maart 2016 betrokken Osama Krayem en ook van Oussama Atar, die er volgens hem ten onrechte van is beticht het brein te zijn achter 22 maart. Een logische onderzoekshypothese zou kunnen zijn dat een van zijn vroegere cliënten het er moeilijk mee heeft dat hij in de zaak-Nemmouche de kant van de slachtoffers koos in plaats van de verdachten.

Lurquin was tot een jaar geleden gemeenteraadslid voor Ecolo in Sint-Agatha-Berchem. Sinds begin dit jaar zetelt hij namens Défi.

Procedurekwesties

Een oninneembare vesting is het kantoor van Lurquin, langs de Gentsesteenweg in Sint-Agatha-Berchem, niet echt. Tussen 2010 en 2015 werd er zes keer ingebroken. Toch voelt het in de rechtszaal aan als intimidatie. “Ik kan u verzekeren dat alles sereen is, dat voor alles is gezorgd”, sprak voorzitster Laurence Massart de juryleden toe. Geïntimideerd lijken de gezworenen niet. Dat ze tegenover een strijder zitten van Islamitische Staat, die in Syrië mee de bewaker zou zijn geweest van de onthoofde James Foley, is hen al bekend.

De jury leek zich gisteren eerder te ergeren aan de door de verdediging van tweede verdachte Nacer Bendrer (30) opgeworpen procedurekwesties die de ene schorsing na de andere veroorzaakten. Daarvoor zorgde  ook een vergadering over bijkomende veiligheidsmaatregelen al voor een schorsing.

“Wij willen dat het vooruitgaat”, zei voorzitster Massart voor ze moest overgaan tot een zoveelste schorsing. Vandaag worden de wetsdokters en experten gehoord die gisteren hadden moeten getuigen.