Vogels houden zich warm met isolerende veertjes maar de pootjes steken er onbeschermd uit. “Dankzij de bloedsomloop zullen de poten altijd enkele graden boven de omgevingstemperatuur blijven”, vervolgt Jan Rodts. “Het is een even ingewikkeld als ingenieus systeem die het wondernet (Rete mirabilis) wordt genoemd. In de poten van een vogel stroomt het warme bloed vanuit het lichaam heel dicht langs de ader met afgekoeld bloed dat op de terugweg is naar het hart. De bloedvaten liggen zo dicht bij elkaar dat het warme bloed het koude bloed opwarmt. Het warme bloed dat omlaag stroomt, wordt steeds kouder, terwijl het koude bloed dat naar boven stroomt steeds warmer wordt. Op deze manier blijft veel warmte voor het lichaam behouden.”

Nog opvallender is het dat de ader die het bloed laat terugkeren naar het lichaam in de winter ergens anders ligt dan in de zomer. In de winter verplaatst deze ader zich van de huid naar de kern van de poot, zodat er nog minder warmte verloren gaat. Bovendien vernauwen de bloedvaatjes in de huid en ook dat zorgt ervoor dat de warmte in het lichaam zelf blijft.

Vogelpoten hebben geen spieren, enkel pezen en daarom bovendien maar weinig energie nodig. Bij koud weer, kan de bloedtoevoer beperkt blijven. Maar het bloed moet wel blijven stromen voor de vervanging van huid en nagels. Door die doorbloeding kunnen de poten niet bevriezen.

Vogels lopen wel gevaar dat ze wanneer ze te lang stil blijven staan op het ijs want dan kunnen de poten vastplakken. Gelukkig zijn ze wel zo slim dat ze zich op de buik leggen en hun pootjes tussen de isolerende buikveren optrekken.