Voetpaden vol met dubbel geparkeerde wagens aan de boorden van de Maas. Luide knallen hoorbaar tot op de Place Saint-Lambert en een wit rookgordijn dat onheilspellend opdoemt boven Sclessin. Dat moet wel de Classico zijn! Mocht Fred Rutten niet op de hoogte zijn gebracht van het helse sfeertje dat hem en zijn team in Luik te wachten stond, dan werd dat hem snel duidelijk gemaakt door een uitverkocht Sclessin, stomend van de ‘envie’ om de eeuwige rivaal een hak te zetten in hun moeizame strijd voor een plekje bij de beste zes.

Grote verrassingen aan de aftrap waren er niet. Zowel Preud’homme als Rutten voerden enkel gedwongen wissels door ten opzichte van vorige week. Bij Standard moet Bokadi het vertrek van Boss Luyindama opvangen in de verdediging. Mpoku kwam in de plaats van de geschorste Djenepo. Bij de bezoekers ontbrak Saelemaekers door een schorsing, winteraankoop Zulj kreeg zijn eerste basisplaats. Yannick Bolasie, Michel Verscheurens hoop in bange dagen, startte bij Anderlecht waar hij vorig seizoen eindigde bij Everton: op de bank.

Pareltjes

De start van was veelbelovend. Standard probeerde onmiddellijk alle registers open te trekken maar Anderlecht toonde zich niet onder de indruk en voetbalde aardig mee. Na een matchbegin met veel intensiteit maar weinig echte kansen barstte de wedstrijd rond de twintigste minuut echt los. Een stevige overtreding van Kums - bestraft met geel - was de prelude voor de eerste grote kans voor de thuisploeg. Carcela toverde Cimirot alleen voor Didillon maar de doelman van Anderlecht - zwaar op de korrel genomen door het thuispubliek - bleef koel en bracht redding.

Nauwelijks een minuutje later mocht hij zich wel omdraaien. Razvan Marin kwam van links naar binnen, zocht en vond Carcela als aflossingspunt en knalde de 1-0 vervolgens snoeihard met zijn rechter voorbij de kansloze Didillon. Georghe Hagi himself - de leermeester van Marin - had het niet beter kunnen uitvoeren.

Sclessin maakte zich op voor een walk-over maar dat was buiten Sven Kums gerekend. Vijf minuten na het openingsdoelpunt zette de kleine generaal van Anderlecht zich achter een vrije trap en schilderde hij de bal vanop 25 meter heerlijk in de winkelhaak. Twee pareltjes in vijf minuten: we zijn al minder verwend geworden in Classico’s.

Net voor de rust nog één kans aan elke kant. Eerst werd Emond van de 2-1 gehouden door Didillon en daarna stond Ochoa op de goede plaats om Santini van de 1-2 te houden. Geen van beide ploegen verdiende het om met een achterstand te gaan rusten en dus was 1-1 een terechte score halfweg een potje Belgisch topvoetbal van hoge kwaliteit.

De start van de tweede helft was gelijkaardig als die van de eerste. Standard met veel drang naar voor, Anderlecht meer vanuit de organisatie speculerend op de omschakeling. Ook nu was de eerste grote kans voor de Luikenaars. Na een missertje van Kayembe stond Didillon opeens oog in oog met Lestienne die de bal te ver voor zich uit tikte en vanuit een schuine hoek ruim naast mikte.

Woedende Preud’homme

Anderlecht moest nu de wet van de sterkste ondergaan en werd tegen het eigen doel geplakt. Op het uur liet Carcela - wie anders? - Sclessin een tweede keer ontploffen. Een weergaloze trap van zijn gouden rechter verdween via de onderkant van de lat voorbij Didillon in doel. Het Luikse feestje werd echter vergald door de VAR die vooraf een fout van Laifis op Bakkali had opgemerkt. De herhaling was onverbiddelijk: Laifis raakte wel degelijk alleen de voet van Bakkali en niet de bal. Een terechte beslissing dus, hoe prachtig het doelpunt ook mocht zijn. Michel Preud’homme toonde iets minder begrip en mocht van Visser de rest van de wedstrijd vanuit de tribune volgen.

De commotie na het afgekeurde doelpunt kwam de wedstrijd niet ten goede. Bij Standard namen de emoties de bovenhand op het goede voetbal. Anderlecht was vooral blij dat het nog 1-1 stond na het eenrichtingsverkeer in de tweede helft.

Twee minuten voor het einde van de reguliere speeltijd liet paars-wit zich dat puntje alsnog ontglippen. Mpoku kreeg aan de linkerkant een zee van ruimte, trok naar binnen en verschalkte Didillon in de korte hoek. Derde keer, goede keer. Ook de VAR keurde het doelpunt goed en liet het feest deze keer wél doorgaan. Een laat slotoffensief van Anderlecht bracht niets meer op. De vijfde opeenvolgende uitnederlaag voor paars-wit kon niet worden afgewend.