Eigenlijk wist Ronny Michiels vrijdagavond al dat er onheil in de lucht hing voor de 65 kinderen en hun zeven begeleiders van basisscholen Sint-Martinus en De Zeppelin in Herk-de-Stad. Naast schooldirecteur is hij een fervent weeramateur. Dus had hij op sneeuwklassen in het Italiaanse Pejo al in de mot dat het verkeer compleet in het honderd zou lopen op de terugweg van een fijne skivakantie. Oorzaak: de Südstau, een weerfenomeen waarbij vochtige lucht vanaf de Middellandse Zee wordt aangezogen en tegen de zuidelijke cols van de Alpen aanbotst. Met als resultaat een berg sneeuw en regen op korte tijd.

Stank van uitlaatgassen

“Gek genoeg stond onderweg nergens aangegeven dat de Brennerpas afgesloten was”, vertelt Ronny. “Er kwam dus altijd maar verkeer bij. Gevolg: al na 149 kilometer zijn we gestrand in een tunnel. We konden geen kant meer uit, er stond een file van minstens 50 km.” Er zat niets anders op dan de nacht in de tunnel door te brengen. “De stank door al die uitlaatgassen was niet te harden. Wij hebben er twaalf uur stilgestaan.”

Daar sta je dan 21 uur lang in een donkere tunnel, met 65 hongerige leerlingen Ronny MICHIELS Directeur Sint-Martinus Herk-de-Stad

Uiteindelijk werden de vangrails op de middenberm weggehaald zodat het verkeer rechtsomkeer kon maken, terug richting Italië. “Terug naar ons hotel konden we niet, daar werd een groep uit Koersel verwacht. We zijn uiteindelijk gestrand in Fucine, op amper tien kilometer van ons vertrekpunt. Gelukkig kregen de leerlingen in het hotel daar een spaghetti en een bed. Om 1 uur ’s nachts zondagochtend zijn we dan vertrokken om langs een andere weg naar huis te rijden.”

Gisteravond om 17 uur kwamen de leerlingen en hun begeleiders aan in Donk, na een tocht van 43 uur.

Veel filmpjes, veel gezang

Hoe hebben de leerlingen die uren stilstaan in de bus doorgebracht? “Dat ging prima, we hebben veel gezongen en veel filmpjes gekeken”, getuigt Romi Gielen, leerling van Sint-Martinus. “Toen we al heel lang vastzaten, zijn we wel even naar buiten gegaan om wat te wandelen. Dat was goed als afwisseling, want in de bus moesten we de hele tijd stilzitten.”

“Verder hebben we spelletjes gespeeld, maar uiteindelijk begon dat toch te vervelen. Ik was blij toen we in het hotel toekwamen”, vertelt Noor Ignoul. “Het was inderdaad tijd, sommige kinderen begonnen wat ziek te worden”, zegt leerling Noa Vanweddingen.

De ouders thuis konden intussen het reisavontuur van hun kinderen volgen dankzij de drie WhatsApp-groepjes – één voor elke klas – die in de bus gemaakt werden. “Die berichtjes stelden ons toch gerust”, zegt mama Annick Vanhaeren.

Leve de suikerwafels

Kou of honger hebben de Herkse kinderen alvast niet geleden. “Onderweg waren we al gestopt om te eten en we hadden een vracht suikerwafels bij”, vertelt Fraukje Seré. “Bovendien brachten de Italiaanse hulpdiensten ons water, thee en koekjes.”

Timber Suffeleers heeft door de sneeuwellende wel zijn eigen verjaardagsfeest misgelopen. “We geven hem een nieuw feest”, zegt zijn meter Diane Coenen. Eind goed al goed dus. “Al denk ik wel dat we genoeg films gekeken hebben voor enkele weken. En gezongen is er ook genoeg”, zegt directeur Michiels.

In alle richtingen strop

De Herkse leerlingen waren niet alleen. Duizenden wintersporters brachten hun weekend noodgedwongen door in een wijde straal rond de Brennerpas. Het besneeuwde traject zat muurvast,tot frustratie van vele wintersporters. Ook in de andere richting, naar de Italiaanse Alpen, was er tot gisteren nauwelijks doorkomen aan. Zo stonden 800 studenten van het Leuvense Ekonomika bijna een volledige dag in de file. “We konden pas zondagochtend aan onze skivakantie beginnen”, zegt studente Evy Buysse vanuit Val di Sole. Ook student Viktor Valckenaers was dertig uur onderweg, maar hij kon de helletocht relativeren. “We drinken hier wel een extra biertje.”