Verborgen 13e-eeuwse teksten vertellen verhalen over Merlijn de tovenaar en koning Arthur beetje anders

Waarom de kostbare documenten nooit eerder werden ontdekt? Ze werden als boekenkaft gebruikt van een 16e-eeuws boek, aldus de bibliothecaris van de universiteitsbibliotheek Michael Richardson. Oude teksten werden vroeger wel vaker hergebruikt om boeken te binden. Richardson was eigenlijk op zoek naar middeleeuwse teksten voor enkele studenten toen hij op de bijzondere vondst stootte.

Toveren kan hij niet, maar de bibliothecaris voelde zich alvast betoverd nadat hij ontdekte dat de zeven onbekende handgeschreven perkamenten over Merlijn de tovenaar, koning Arthur, vrienden én vijanden handelden.

De verraste bibliothecaris herkende al snel enkele namen uit het tijdperk van koning Arthur en verwittigde bevoegde collega’s. Het team ontdekte dat de teksten oorspronkelijk deel uitmaakten van een vierdelige editie van de Oudfranse reeks van Jean de Gerson, een befaamd theoloog en kanselier van de Universiteit van Parijs. De reeks zou later toegevoegd worden aan de “Lancelot-Graalcyclus”, een 13e-eeuwse tekst over de zoektocht van de ridder Lancelot naar de Heilige Graal. Vermoedelijk baseerde de al even bekende Sir Thomas Malory zijn verhalen over koning Arthur en zijn ridders (Le Morte d’Arthur) op de verhalen van de 13e-eeuwe voorganger.

“De verhalen in de Bristol-fragmenten zijn echter niet precies hetzelfde als de klassieke verhalen, zoals wij ze kennen, van koning Arthur”, aldus Leah Tether, Brits onderzoeksdirecteur van de International Arthurian Society. De fragmenten van Thomas Malory, die tussen 1494 en 1502 werden gedrukt in Straatsburg, bevatten subtiele maar significante verschillen”, vervolgt ze. “Deze fragmenten uit het verhaal van Merlijn en koning Arthur zijn een wonderbaarlijk spannende vondst die mogelijk gevolgen heeft voor het onderzoek. Niet enkel voor de interpretatie van dergelijke teksten, maar ook voor ons moderne begrip van de Arthur-legende.”

(Lees verder onder de foto)

Tot nu toe bestudeerden de onderzoekers slechts een fractie van de teksten. Zo konden ze alvast ontcijferen dat de tekst handelt over de strijd met de fictieve Frankische koning Claudas. Merlijn plande die aanval zorgvuldig, maar in werkelijkheid was de veldslag gruwelijker dan verwacht waarbij de manschappen van koning Arthur en vrienden heel wat tegenslagen te verwerken kregen.

In het heetst van de strijd zou Merlijn zelf met een vaandel met daarop een draak die vuur spuwt ten strijde zijn getrokken. Na heel wat escapades en beproevingen richt Merlijn zich met enkele wijze woorden tot de troepen waarna ze eindelijk zegevieren.

Koning Claudas zou volgens de gevonden teksten gewond geraakt zijn, maar hoe dat gebeurt, blijft onbesproken. In de klassieke vertellingen van Sir Thomas Malory staat echter te lezen dat hij in zijn dij geraakt wordt, een metafoor voor impotentie. “Er zijn veel meer verschillen, maar vanwege de schade aan de fragmenten, zal het tijd kosten om de inhoud correct te ontcijferen”, aldus Leah Tether.